Chapter 33:The Seven Students

536 24 0
                                    




WINTER


Napabangon ako sa sakit ng ulo ko at lumingon sa palagid ko. Nasaan ba kasi ako?



I was stunned for a moment when i realized that i was on the game— and..i won?



Unti unting nagbalik sakin ang mga alaala ko. Nahulog ako sa butas...tapos bigla nalang akong may kapangyarihan. How did that happened?



"Winter"


Agad akong napalingon sa may pinto at nakita si ace na mukhang nagulat rin ng makitang gising nako.



Lumapit ito sa akin kaya't hindi nako nagdalawang isip pa at hinila ito sa yakap. I hate him but i need this right now. I nearly died.



I was there...mamamatay nako!



Hindi ko na napigilan ang mga luha ko at humagulgol sa dibdib nito. I felt his hands caressing my back that made me hug him tighter.



Nasa bingit nako ng kamatayan! Mamamamatay na sana ako!



"Scared of death huh?"



"Arent you scared?" Tanong ko rito tsaka pinunasan ang mga luha ko. Humiwalay ako sa yakap nito at tiningnan siyang umupo sa tabi ko.


"Death shouldnt be feared. It's a part of living." His words stabbed me.



He's simply telling me not to be afraid of death itself. Pero paano? Lahat naman ata tayo takot mamatay diba?



Death is the ending of our stories, and obviously no one wants to end their stories.



"Death wont take you if you wont let it."



Bigla namang bumukas nag pinto na naging sanhi ng pagkabigla naming dalawa ni ace. All of them looked at us confused but then shrugged it all off. Focusing onto me.



"Oh my gosh winter! Come to mama!" Shashy sniffed then came to give me a tight hug.



"Angas, white hair kana pala ngayon?"



Napakunot naman ang noo ko sa sinabi ni luca at napahawak sa buhok ko. Nanlaki naman ang mga mata ko ng makitang puti na nga ito.



Binigay naman sakin ni shashy ang salamin nito na ginamit ko. I looked at my self and was stunned to see my self completely different.



"How are you feeling? May masakit pa ba sayo?" Tanong ni Lia sa akin na linayo sakin ang salamin.



She motioned the others to leave us alone for a moment. Umalis naman ang mga ito at sinara ang pinto.


"I'm completely fine, how about the game?"


"It ended, ilang oras ka na ring nakahiga dito." Binigyan ako nito ng tubig kaya't uminom ako ng kaunti rito.


"What happened then?"


"Iaanounce na nila ang mga napili nilang members, kaya kung kaya muna sumama kana sa kanila doon" Lia smiled at me.


Princess Metanoia (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon