Princess Metanoia (Completed)

Chapter 56:Detention Room pt.ii

CASSANDRA

I smiled looking at strega's result sa TV dito sa kwarto ko. Tapos na sa laban sina tylian,Kenzo,luca, dane at lily. It was a streak win for strega, at yun ang kinakabahala ko.

Sina winter at ace nalang ang natitira.

And It's a bit odd. Nasa dark witches ang huling panalo noong last Tournament alam kong hindi nila hahayaang matalo sila this game. But why suddenly is Strega having streak wins?

There's something odd about this. And i Dont feel like It's something to be ignored.

Kahit na hirap na hirap ay tumayo ako sa kama ko at tumingin sa bintana ko kung saan ay tanaw na tanaw ang arena rito. I glanced at the TV again and it showed the people in there. Malamang sa malamang wala ni isang tao ang nasa Academy ngayon at lahat sila ay abala sa arena.

I've been wanting to go to that place and i think this is the most perfect time for this. Ngayong mag-isa lang ako dito sa Academy.

Lumabas ako sa kwarto ko at hindi pinansin ang suot kong pajama at naglakad paalis sa dorm namin. Bare foot. Nalimutan ko ng isuot ang sandal ko kaya naglakad nalang akong paa paa sa buong Academy.

I started looking through each corridor until i reached the detention room.

Parang dagat na biglang natuyo ang lalamunan ko ng makitang wala ngang nagbabantay rito. I sighed and started walking towards the prison like place here kung saan namin nakita ni Kenzo yung pintuan.

And the moment i stepped foot onto the dark and creepy room, i got goosebumps. Kagaya nung unang beses akong nandito.

Naglakad ako papunta sa lugar kong saan ko nakita yung pinto at kinapa kapa ang sahig. They painted it black like the floor and it cant be noticed, lalo na kung hindi mo talaga ito hahanapin.

Ng mahawakan ko ito ay dahan dahan ko itong binuksan.

The cold breeze of the wind from inside of the door welcomed me that sends me shiver. Ano bang nandiyan sa loob niyan at ganto reaksyon ng katawan ko sa lugar na toh. My insticts were never wrong.

May hagdan pababa dito at linulumot narin itong mga toh. Halata naman na ata na walang masyadong pumupunta rito diba?

Binaba ko ang paa ko roon at naramdaman ang malamig na mga bato. Is this suppose to be creepy? Like what the heck.

I stepped farther more until i suddenly reached the end of the stairs. Linibot ko ang tingin ko at napakunot ang noo ng makita ang pamilyar na mga naka-ukit sa sahig,at sa gitna kong saan ay may mahabang bato na pwedeng higaan. Is this suppose to be a ritual place?

And this place...It's full of chains.

Mga hibla ng puting buhok sa sahig na mukhang naglagas na sa ulo ng taong nandito. So is someone here? With all the chains lying here around? And the odds signs everywhere.

Saan ko naba nakita tung bwisit na mga simbulong toh?

Napaismid naman ako ng maalala si Andrea sa kagubatan noon. On where i got my self injured. These were the same symbols on the stone Andrea was lying, dead. Ito yung mga naka ukit sa semento sa arko na yun.

Pero teka, bat meron nun dito? May kinalaman ba ang paaralan sa kung anong nangyari kay Andrea? The shadows and that men that day, yung mga shadows na sumusunod kay winter..were they all related to this symbol?

"AHH—"

WINTER

Both my hands and legs are trembling. Malamang sa malamang ako na ang susunod na lalaban kaya ako kinakabahan, pero tung kabang toh mukha hindi sa laro nakatuon. May something ba na mangyayari?

"Oh, gusto mong makipag-shake hands?" Pamimilosopo ni luca tsaka yinugyog ang kamay kong kanina pa nanginginig.

"Magtigil ka nga sa pang-aasar mo."

But actually tho, alam kong tinutulungan nya lang ako. And Im grateful for that.

"Baka mamaya magsumbong sa nanay yung kalaban mo ah, kaya wag mo masyadong galingan."

"Oo nga naman winter, wag mong masyadong galingan." Sabat naman ni dane na inakbayan ako ngayon.

"Just kidding, break a leg!" He whispered that made me smile.

Ka touch talaga dahil mukhang worried sila sa laban ko. Uwu.

"Anong break a leg ka diyan! Gusto mo bang bumali ng hita yan?" Luca sounded terrified that made me smirk.

"Yang hita mo sisirain ko"

"Fles no! Nanasain muna ni Karen yan!"

"Tseh! As if magugustuhan nya yang mapakla mong hita"

"Ay si winter, natikman mona ba hita ko hah?"

"Hindi, mukha ka lang kasing binudburan ng asin."

Ngumuso ito sa akin at tsaka ako inirapan. Tinawanan lang namin ang ginawa nito. And for a moment right there, i forgot the fight Im about to be in.

May bigla namang nagka-ubo sa amin na kumuha ng atensyon naming lahat.

Tumingin kaming lahat kay ace na nasa likod ko at seryosong nakatingin sa akin ngayon. I excused myself from the others and grabbed ace's hand out of there.

Pinaupo ko ito sa bench kong nasaan ang epirus bow na gagamitin ko sa laban kong toh. Heaving a loud sigh i smiled at him.

"You'll be the last game."

"But that wouldn't still change the fact that you'll be in that arena." Umirap ito sa akin.

Bat ba hanggang ngayon kasungitan paden pinapairal. Kaarte masyado, hay naku.

"Oh come on, Im a big girl kaya ko toh! Wala ka bang tiwala sakin?"

"Ofcourse i do, pero hindi ko mapigilang hindi mag-alala. You'll hurt yourself there winter, this game is suicide."

"Im aware. Wag ka ngang OA, may mga healers sa gilid kong sakaling mabugbog man ako." I chuckled.

Malay natin diba, baka mamaya wala pala akong ibubuga sa kalaban ko. Charot.

"Will you promise me?"

Napakunot ang noo ko dito at hinawakan ang mga kamay niya, bago pa man ako tawagin uli ng MC papunta sa arena.

"That you'll fight, with every bit of you."

I smiled at him. Tanga, malamang nakikilig ako sa mga pinagsasasabi ng lalaking toh. Ilang linggo palang nanliligaw tamang tama nako. Paano pa kaya ako makakaalis nito?

"I promise."

Nakangiti pading saad ko ngunit agad ring napabusangot ng hindi manlang ako yakapin nito. Wala manlang pabaon bago ako sumabak sa giyera kuya?

"Let's Welcome! WINTER FROSTLYN!"

"Go."

"Hug ko?"

Lumapit ito sa akin tsaka ako mahigpit na yinakap. A warm hug, as if it would be the last time we will hug each other. Wag naman sana diba?

I hugged him tighter.

"Goodluck."