"H-a?"
Kish hits him with full force the moment he said those awkward words. I suddenly felt conscious while looking at him.
"Just kidding,"
"Bruh, you're making her blush!" My eyes widen when a new voice heard. Ngumiti ang lalaki nang mapansin niyang nakatingin ako sa kanya at kahit na medyo wala sa sarili nagawa ko namang ngumiti pabalik.
"Gosh! What the hell are you doing here?" Kish pointed the man apoplectically but he only smiles, showing to us how pearl his teeth are.
"And you!" Tinuro naman niya ngayon si Sebastian "Get the hell out before I'll do something evil to the both of you!"
"What? I didn't do anything," Sebastian crossed his arm while looking at Kish. "I need my books,"
Para silang mga batang nagtatalo. Napangiti ako bigla pero agad ding nawala dahil napansin nilang tatlo. Napatikhim ako saka umambang aalis.
"Where are you going?" Sebastian asked. I looked at Kish and wishes her to help me escape.
And I guess I was right because she dragged Sebastian all of sudden kaya napatingin ito sa kanya. It's a hint for me to leave.
Narinig kong nagsalita muli si Kish sa dalawa pero hindi ko masyadong nakuha dahil malayo na ako sa kanila.
"Sino yun? Kilala mo?" Napahawak ako bigla sa malapit na upuan dahil sa gulat. Pinalo ko siya nang malakas.
"Nakakagulat ka naman! Kanina ka pa ba dyan?"
"Medyo," I was about to smack him again but he's ready for my action.
"Bumalik ka na nga doon! Magtatrabaho na ako," Supladong tumango si Ash bago bumalik sa pwesto niya.
Sinulyapan ko sina Kish na ngayo'y nag-uusap pero naagaw ko ang tingin ni Sebastian dahilan para mapawi ang bahagyang pag-ngiti. Pinagpatuloy ko na lamang ang trabaho kahit naaasiwa.
Pinunasan ko ang pawis sa noo gamit ang kamay dahil nakalimutan kong magdala ng panyo. Nakakapagod ang araw na 'to dahil sunod sunod ang dating ng mga customer. Kung may aalis man may darating ding panibago kaya halos hindi kami makapagpahinga.
Mag-aalas singko na kaya bilang na lamang ang natitirang customer ngayon at kabilang na sina Kish na hindi pa rin umaalis.
Habang nagpupunas ng lamesa may biglang naglahad ng panyo sa harapan ko. Natigilan ako at napaiwas ng tingin.
"Here, take this," umiling ako dahil na rin sa hiya.
"Salamat, pero ayos lang ako. Excuse me," Paalam ko dahil may lamesa pa akong hindi napupunasan.
I felt him following me behind but I manage to ignore his presence. At maya-maya pa'y siya na mismo ang nagpunas ng pawis sa noo ko. I pushed him without thinking and he stilled. Napaatras siya nang kaunti sa ginawa ko.
"I'm s-orry! Ayos ka lang ba?" He smirked because he noticed my hand holding his left arm.
"Yeah, nothing serious." I sighed and looked at the table. Narealized ko na nakakahiya ang ginawa ko sa kanya. Customer siya at nagawa ko siyang itulak. Paniguradong magagalit si boss kapag nakita niya ang ginawa ko.
"Can you accept this please, you're sweating bullets," Mas inilapit niya sa akin ngayon ang panyong hawak. Imbes na tumanggi, tinanggap ko narin sa huli dahil baka isipin niyang nagpapabebe ako.
