Tinukod niya ang kamay sa counter habang sinusuri ang reaksyon ko. "Are you sure?"
Walang pagda-dalawang-isip naman akong tumango muli. Kahit kumakabog ang dibdib ko kapag nakikita ko siya, alam kong hanggang doon lang iyon.
Maybe it's just an infatuation. Naranasan ko na iyon dati... nong nasa elementary pa ako. It will fade away sooner or later.
If I liked him romantically, I'll know it from the very start.
And if I like him now, I need to stop this feeling.
I need to wait. If he likes me then he needs to wait. We both need to wait for the perfect timing. Timing is best.
"Well, if you say so..."
Nagsasabayan na sa pagkanta ang ilan sa amin ngayon. Hindi naman sila lasing. Walang lasing sa amin dahil hindi naman sila umorder ng hard drinks. Tanging beer lang.
Ang buong akala ko nga may magpapakalasing sa kanila pero wala naman. Buti nalang.
"Gago ka talaga, dude. Ba't di mo lapitan kanina pa nakatingin sayo?" Vance creased his forehead.
"Tss, don't have time."
Kanina pa siya tinutukso ni Leon at Iver doon sa babaeng kanina pa nakatingin sa kanya. We noticed it too. Hindi naman mahirap alamin dahil halatang-halata naman at isa pa hindi naman kalayuan ang pwesto namin sa kanila.
Nasa apatang lamesa sila. Tingin ko mga kolehiyala rin. Magaganda at sexy... pero 'yung nakatingin kay Vance ang pinakasexy sa kanilang apat.
Minsan tumitingin din iyong tatlo pero lantaran talaga iyong isa. Nagbubulongan lang sila at nagtatawanan.
Nakaharap ngayon si Vance sa kanila kaya kitang kita. Pati na rin iyong babae. Her chinky eyes don't even bother to look away everytime we caught her. She even smirked. At naiirita si Keyla roon na katabi ni Vance.
I'm on the left side while Vance is on the right side of Keyla.
Humihilig minsan si Keyla sa balikat ni Vance at tingin ko inaasar niya 'yong babae. Kanina pa siya naiirita kaya inaasar naman niya ngayon biglang ganti.
The girl creased her forehead and looked away. Napahalakhak si Keyla sa tabi.
"It's effective Kuya Vance! See? Ang galing ko!" she exclaimed. Leon snorted.
"Anong magaling doon? Mapanira... may love life na sana ngayon si Vance!" he rolls his eye ridiculously at Keyla.
She coughed and smashed the table. "Excuse me? Me? Mapanira?! Can't you see how desperate that girl is? Ayoko ng ganyan para kay Kuya Vance! Hmph!"
Vance bit his luscious lips. Stopping him to smile. He then pinches Keyla's cheek. "Thanks, baby girl."
She proudly smiled at Leon who's sulking now.
Kinalabit ako ni Kish bigla kaya napatingin ako sa kanya. "Bakit?" ngumuso siya. Napatingin ako kung saan.
Iver's gaze met mine. I am hesitant at first but I encourage myself to smile. Bahala na kung hindi siya ngumiti pabalik.
A smile forms his lips. Napahinga ako ng malalim. Salamat naman at mukhang hindi siya galit.
We've been staring at each other... for the second time. Maya-maya ay natawa kami parehas. Busy ang iba kaya si Kish lang ang nag-react.
"Gosh, you two look like a teenager!" she lowly said. Iver raised his brow. Ang suplado niyang tignan kaya natawa ako lalo.
Lumapit siya at bumulong. "Ops, what you just said earlier..." Natatawa akong umiling sa kanya. Naguguluhan siguro si Iver kaya nanahimik at kumunot ang noo.
He excused himself to go out.
"Where are you going?" Keyla asked. Tumikhik si Leon. "Yosi break lang," Nagyo-yosi pala siya? Hindi halata... ang pula naman kasi ng labi niya.
Nagku-kwentuhan kami ni Kish at minsan sumasama sa usapan si Raiah. Si Keyla at ang dalawang lalaki naman sa kabila.
Naputol ang kwentuhan namin nang biglang tumunog ang cellphone ni Kish. She reads the text and smirks.
Tumingin siya sa akin. "Labas ka raw,"
"Bakit? Ano meron?" She handed me her phone. Binasa ko kung ano ang nakalagay.
Iver texted her.
Tumayo ako at nagpaalam sa tatlo na lalabas saglit. Nasa cr ngayon sina Raiah at Keyla. Ngumisi si Kish at Leon. Tumango naman si Vance.
Niyakap ko ang sarili pagkalabas. Ang lamig ng hangin ngayon. Tanaw ko si Iver malapit sa may poste. Nakatayo siya at hinihithit ang yosi na nasa bibig.
Tinapik ko siya para kuhanin ang atensyon. Binuga niya ang usok at inapakan ang yosi.
"Nagyo-yosi ka pala?" May kinuha siya sa bulsa at nginuya. Chewing gum ata. "Minsan lang," I nod.
"Bakit mo 'ko pinalabas? May kailangan ka?"
Natigilan siya at lumunok. "May itatanong lang,"
"Sige. Ano ba 'yon?"
Ilang minuto bago siya nagsalita.
"Galit ka ba?"
Umiling ako. "Hindi. Bakit naman ako magagalit? I should be the one asking that question. Hindi ikaw..."
"Talaga? I thought you're mad 'coz you're ignoring my presence earlier." he smiled bitterly. "Don't ignore me please, hindi ko ata kaya." I blinked and swallowed hard.
"Hindi naman talaga... pero galit ka ba sa akin? " he shook his head. "I would never..."
"Eh, ba't nagwalk out ka? Di ka man lang nagpaalam?"
"I... nagtampo lang," his voice is dancing like the cold wind. Natawa ako.
"Why are you laughing?" he looks angry now. Lumakas lalo ang tawa ko. "Bakit? Bawal bang tumawa?"
"May sinabi ba 'ko?" he fired back. "Isip-bata,"
Nanlaki ang mata niya. "What did you say?"
"Ay bingi. Sabi ko isip-"
"Tss, ikaw din naman! Di namamansin!"
"Hoy hindi totoo 'yan! N-ahihiya lang ako." I whispered the last part and bowed my head.
Hinawakan niya ako sa balikat kaya napaangat ang tingin ko. "Tss. 'Wag kang mahiya ako lang 'to," I think I heard that somewhere.Pinitik nya ang tenga ko. Gumanti din ako.
"Are we okay now?"
"Oo."
"Pansinin mo 'ko lagi." It sounded like a command. Siniko ko siya.
"What if I don't? Anong gagawin mo?"
"Nah, you need to. Hindi kita titigilan, that's a promise!" he pointed using his finger the shining stars above. "And the stars are our witness."
"Paano pala kapag ikaw mismo ang bumali ng pangako?" I lowly asked while looking up at the brightest star. I can feel his stares.
"I provided the diction, Lourei Savannah." he looked up. "I should perhaps be the one that acts... do the action,"
He knew it too. That's cool for a Marketing Management major. I wonder where he learns that.
"You knew that too huh," I said and grinned. Inakbayan niya ako at tumango.
"Ayos ba, future attorney?"
"Yes."
