အမုန်းဆုံးကိုယ်လုပ်တော် (အရှင်သခင်၏အမုန်းတော်ခံ)[Complete]

အပိုင္း(44)

       နန္းတြင္း အက်ဥ္းေထာင္ၾကမ္းျပင္ကေတာ့ ေဆာင္းရာသီမို႔လို႔လားမသိ ေအးစိမ့္ေနေလသည္။အားခ်ံဳ ထိုအက်ဥ္းေထာင္မွာ ငူငူေလးထိုင္ေနမိသည္။
အစကတည္းက ဒီေနရာမွာ႐ွိေနသင့္သည္လူက သူမဟုတ္ဆိုတာ အားခ်ံဳ သိေနေလသည္။

”စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာလား ညီေတာ္”

            အားခ်ံဳအသံၾကား၍ ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ထိလူဟာ ကိုယ္ရံေတာ္ ဖန္လီပါပင္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အစ္ကိုေတာ္ေပါ့။

” ကြၽန္ေတာ္ အသက္႐ွင္ေနရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက ဘာလဲ”

                  အားခ်ံဳ ေမးလိုက္ျခင္းပါပင္။ တကယ္လဲ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ အသက္႐ွင္ေနလဲမသိပါေပ။ သိတက္စအရြယ္ကတည္းက ဖန္သခင္မကို လက္စားေခ်ရမယ္ ဆိုတဲ့အသိနဲ႔သာ႐ွင္သန္လာၿပီး ကိုယ္လုပ္ေတာ္တစ္ေယာက္အျဖစ္ သင္ၾကားေပးျခင္း ခံရသည္ေလ။

” ညီေတာ္ အစ္ကိုေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္”

                    ဖန္လီတစ္ေယာက္  ညီျဖစ္သူကို
အားနာေပမယ့္ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ညီျဖစ္သူကို လက္စားပဲေခ်ခိုင္းသလိုျဖစ္ေနေလသည္။

” အစ္ကိုေတာ္ ကြၽန္ေတာ္ဒီအတိုင္းကိုယ္လုပ္ေတာ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ရင္ မင္းႀကီးရဲ႕ အခ်စ္စစ္ ကိုရေလာက္တယ္မွတ္လား”

                     အားခ်ံဳ ဝမ္းနည္းစြာဆို၏။ ဒီဘဝအတြက္ အားခ်ံဳမွာအခြင့္အေရးဆိုတာ မ႐ွိေတာ့ပါ။

” အစ္ကိုေတာ္ အားလံုးကိုမင္းႀကီးကို သြားေျပာလိုက္မယ္ အစ္ကိုေတာ္တို႔လုပ္ခဲ့တာ အစအဆံုးကိုေပါ့ ”

”မဟုတ္ဘူး အစ္ကိုေတာ္ ကြၽန္ေတာ္ပဲ အျပစ္ဒဏ္ခံမယ္ အစ္ကိုေတာ္မွာ.. အစ္ကိုေတာ္မွာက
အနည္းဆံုးေတာ့ ေစာင့္ေ႐ွာက္ရမယ့္လူ႐ွိေသးတယ္ ”

”ဒါေပမယ့္  ကိုယ့္ညီေတာ္ ဒီလိုျဖစ္ေနတာကို ဘယ္အစ္ကိုေတာ္က ဒီအတိုင္းၾကည့္ႏိုင္မွာလဲ”

                  ဖန္လီ နည္းနည္းအသံမာသြားမ္ိသည္။ အားခ်ံဳကေတာ့ျပံဳးမိသည္။

”ထားလိုက္ပါ ဒါနဲ႔အစ္ကိုေတာ္ မင္းႀကီး ဒီအခ်ိန္ဘာလုပ္ေနမလဲ”