“ ဟဲ႔....ေခြးစုတ္ေလး...ဒါကဘယ္သြားဖို႔ၾကံေနတာလဲ...အိမ္ေလးဘာေလးကပ္ဖို႔စိတ္ကူးေလးမ်ားမရွိဘူးလား..ဟင္ေျပာပါအံုး..”
“အဟီး...ဘယ္မွမသြားပါဘူးေမေမရဲ႕... ”
ဧည့္ခန္းထဲမွာသတင္းစာထိုင္ဖတ္ေနတဲ႔ေမေမမျမင္ေအာင္အျပင္ထြက္ႏိုင္ဖို႔အေရးငတက္ျပားေျခလွမ္းနဲ႔ကုပ္ေခ်ာင္းကုပ္ေခ်ာင္းသြားေနတဲ႔ေဆာင္းရိပ္ကူးေမေမေျပာလိုက္တဲ႔စကားေၾကာင့္ၾကမ္းျပင္ေပၚအျမန္ထိုင္ခ်လိုက္ကာရွိသမွ်သြားေတအကုန္ျဖဲျပလိုက္မိသည္...
ရွိတဲ႔သြား၂၉ေခ်ာင္းလံုးေပၚေအာင္ျပံဳးျဖဲျပလာတဲ႔သားေလးကိုေအးရိပ္မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္မိသည္...မသိရင္ခက္မယ္..သူ႔ကိုကိုဆီသြားမွာမ်ား...စာေမးပြဲေျဖျပီးေက်ာင္းပိတ္ပါျပီဆိုကတည္းကအိမ္မွာကိုမျမင္ရေတာ့တဲ႔ေကာင္စုတ္ေလး...မိုးလင္းျပီဆိုတာနဲ႔ရွိဳးစမိုးေတထုတ္ျပီးထြက္သြားပါျပီသူ႔ကိုကိုဆီကို..တကယ္ပဲမေမာႏိုင္ဘူးလားမသိ...တစ္ခါၾကီးသား အိမ္မွာသားမေတြ႔တာနဲ႔ဟိုဘက္အိမ္မွာမ်ားရွိမလားလို႔သြားၾကည့္မိသည္...ေဘးခ်င္းကပ္ဟိုဘက္ျခံေလးတင္ဆိုျပီးေျခခ်င္ပဲထြက္သြားလိုက္မိတာ...ကိုယ့္ျခံကေနသူတို႔ျခံဝင္ေပါက္ကိုေရာက္ဖို႔၁၅မိနစ္ေလာက္လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ရသည္..ဒါတင္ပဲလားဆိုေတာ့မဟုတ္...ျခံေပါက္ကေနအိမ္ထဲေရာက္ဖို႔နာရီဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ထပ္ေလွ်ာက္လိုက္ရတာမို႔ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္အထိေျခသလံုးေတနာလိုက္တာဆိုတာေလ...အဲ႔လိုသြားရတဲ႔အိမ္ကိုသူ႔သားေမ်ာက္လႊဲေက်ာ္ကေတာ့မိုးလင္းျပီဆိုတာနဲ႔ထြက္သြားရွာျပီ...ေန႔ခင္းေရာက္ေတာ့လဲကိုယ္အိပ္ေနတုန္းလစ္ထြက္သြားတက္သလို...ညေနေရာက္ျပန္ေတာ့လဲအေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီးသြားေသးသည္...ညအိပ္ခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ကိုယ့္အခန္းထဲခိုးဝင္ျပီးထြန္းေရႊဝါေတေျခေထာက္ကိုခိုးလိမ္းျပီ..အရင္တုန္းကအျမဲတမ္းတစ္ဘူးကို၅လေလာက္သံုးရတဲ႔သူမေဆးဘူးကသားေၾကာင့္တစ္လေတာင္မခံေတာ့...ၾကာလာေတာ့ကိုကဘဲသနားလာလို႔ဆယ္တန္းေျဖျပီးမွဝယ္ေပးမယ္ေျပာထားတဲ႔စက္ဘီးကို၉တန္းေျဖျပီးကတည္းကဝယ္ေပးလိုက္ရေတာ့တာ...ကိုယ္ကေတာ့ေမြးထားတဲ႔သားေလးႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးမို႔အထိခိုက္မခံေစခ်င္တာေၾကာင့္ဝယ္ေပးလိုက္မိပါတယ္...စက္ဘီးရသြားပါျပီဆိုကတည္းက..သူ႔ကိုကိုအိမ္ကိုသြားတာတင္မဟုတ္ဘဲ...ကုပၼဏီအထိပါစက္ဘီးနဲ႔လိုက္သြားတက္လို႔အျမဲတမ္းေဆးကေတာ့ခိုးခိုးလိမ္းေနရတုန္းဘဲ...ညကလဲအိပ္ျပီလားလို႔သူ႔အခန္းထဲဝင္ၾကည့္လိုက္မိတယ္...ထြန္းေရႊဝါနံ႔ေတမ်ားမႊန္ထူေနလို႔အျမန္ျပန္ထြက္ခဲ႔ရတဲ႔အျဖစ္...
