“ဟဲ႕ဟဲ႕...အဲ႔ဒါနင္တို႔ဌာနကိုအသစ္ေရာက္လာတဲ႔ေဒါက္တာေပါက္စေလးမို႔လား...ေခ်ာလိုက္တာဟယ္...ဒီလိုေဒါက္တာမ်ိဳးနဲ႔အလုပ္တူတူလုပ္ရရင္ေတာ့...အေမာေျပဘဲ... ”
“ဘယ္သူတုန္း..ေအာ္...ေဒါက္တာေဆာင္းရိပ္ကူးကိုေျပာတာလား... ျဖစ္ရေလဟယ္...မိန္းမျဖစ္ေနပံုမ်ား..ဘယ္ကသာေဒါက္တာေပါက္စရမွာလဲ....ခြဲစိတ္အထူးသမားေတာ္ၾကီးဟဲ႕အဲ႔တာကႏိုင္ငံျခားကေနပါေမာကၡဘြဲ႕ေတာင္ရျပီးျပီ.....ရာထူးကဟိုးအျမင့္ၾကီးမွာ...အသက္က၃၀နားကပ္ေနျပီ...”
“ ဟယ္....မထင္ရဘူးဟယ္...ငါကအခုမွဆရာဝန္ေပါက္စေလးမွတ္ေနတာ..အသက္၃၀ေလးနဲ႔ပါေမာကၡေတာင္ျဖစ္ေနတာ...ေတာ္တာေပါ့ဟဲ႕...”
“ ေတာ္တာလဲပါတာေပါ့...ေနာက္ျပီး..ဒါေလ...သူတို႔အိမ္ကေရလဲလွ်ံတယ္တယ္လို႔ၾကားတယ္...အဲ႔ေတာ့လဲ...ပညာေရးကိုေထာက္ပံ႔ေပးႏိုင္တာေပါ့...အဲ႔တာေတထပ္ပိုအေရးၾကီးတာက...ေဒါက္တာကလူလြတ္မဟုတ္ဘူး...အိမ္ေထာင္နဲ႔...သား၂ေယာက္ေတာင္ရွိေသးတယ္လို႔ၾကားတယ္...”
“အမေလး..ႏွေျမာစရာဟယ္...ငါေတာ့ေဒါက္တာကေတာ္လုပ္ဖို႔စိတ္ကူးရင္ေနတာကို...တံဆိပ္ႏွိပ္ျပီးသားၾကီးတဲ႔လား...ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္...သူ႔အမ်ိဳးသမီးကေတာ့...ေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတာဘဲ... ”
ၾကားေနရတဲ႕နာစ့္မေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕စကားသံေတကိုနားေထာင္ျပီးေနသခင္ျပံဳးလိုက္မိသည္..သူကသာကေလးတစ္ေယာက္လိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးေနမိတာ...သူ႔ရဲ႕ေမ်ာက္ကေလးကအရြယ္ေရာက္ေနျပီဘဲ...မိန္းကေလးေတရဲ႕အိမ္မက္မင္းသားေလးေတာင္ျဖစ္ေနျပီ...ေနာက္ျပီး...ကေလးေလးလို႔ျမင္ေနတဲ႔ေဆာင္းက၃၀နားကပ္ေနတဲ႔လူရြယ္ေလးေတာင္ျဖစ္ေနျပီ...
“ကိုကို...ေရာက္ေနတာၾကာျပီလား...sorryပါကိုကိုရာ...အေရးေပၚထျဖစ္ေနလို႔...ေတာ္ေတာ္ေစာင့္လိုက္ရလား...သားတို႔ေရာ...ကားေပၚမွာလား... ”
“ ျဖည္းျဖည္းေမးပါေဆာင္းရယ္...ေမာေနပါ့မယ္...ေရာက္ေနတာလဲမၾကာေသးဘူး...သားသားတို႔လဲကားေပၚမွာေစာင့္ေနတယ္...ေဆာင္းကေရာ...ဂ်ဴတီခ်ိန္ျပီးျပီလား...”
“ျပီးခဲ႔ျပီကိုကိုရာ့...တကယ္ဆို၃နာရီကတည္းကျပီးေနတာ...အူအတက္ေပါက္တဲ႔လူနာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေရးေပၚေရာက္လာလို႔...တိုင္းရင္းသူေလးထင္တယ္...အသားကေဖြးအုေနတာဘဲ..ေဆာင္းထပ္ေတာင္ပိုျဖဴေနတာသိလား...ေစာမြန္ဆိုလားဘဲ...နာမည္ကလဲအဆန္း...ကိုကိုၾကည့္စမ္းပါအုန္းဗ်ာ...USကျပန္ေရာက္တာၾကာသြားလို႔မ်ားေဆာင္းအသားေတျပန္ျပီးမဲသြားတာလား...တကယ္ၾကီးကိုေဆာင္းထက္အရမ္းျဖဴေနတာ... ”
