“ အ...ကိုကို...ဘာ.ဘာလို႔အဲ႔ထဲကို...ျပန္..ျပန္ထုတ္လိုက္ပါ...ညစ္ပတ္တာကို...”
ရုတ္တရက္ၾကီးအေနာက္ဘက္ကိုတိုးဝင္လာတဲ႔ကိုကို႔လက္ေၾကာင့္ေဆာင္းရိပ္မ်က္လံုးေတျပဴးက်ယ္ကုန္သည္...
“အဟြန္း...ေဆာင္းဘဲသိမ္းပိုက္ပါဆို... ”
“ဒါ...ဒါေပမဲ႔အဲ႔ေနရာကသံုး...သံုးလို႔မွမရတာ... ”
“ဟားဟား...ေဒါက္တာေလာင္းေလးကေတာ့ကြာ..ဘာမွကိုမသိပါလား...ကိုကို႔ကိုယံု... ”
“ ဒါ...ဒါေပမဲ႔...အား....အြန္႔...”
ပိုျပီးတိုးဝင္လာတဲ႔လက္ေခ်ာင္းရဲ႕အထိအေတြ႕ေၾကာင့္သူလန္႔ကာေအာ္လိုက္မိေတာ့ကိုကိုကသူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတကိုႏႈတ္ပိတ္ပစ္ေတာ့သည္...အစပိုင္းမွာမေနတက္တာမို႔ေဆာင္းရိပ္တြန္႔လိမ္ေနမိေပမဲ႔လက္ေခ်ာင္းရွည္ရွည္တို႔ကေနရာနက္နက္ကိုၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာပြတ္တိုက္လာတဲ႔အခါမွာေတာ့ေဆာင္းရိပ္မ်က္ႏွာကအနီေရာင္သန္းလာကာမ်က္ဝန္းေတရီေဝလာကာကိုကို႔အနမ္းေတကိုျပန္လည္တုန္႔ျပန္လိုက္မိသည္...
“အ...ကိုကို...မကိုက္နဲ႔ေလ...အင္း... ”
လည္တိုင္နဲ႔ပုခံုးေတကိုထပ္တလဲလဲကိုက္ခဲေနတာကေဆာင္းရိပ္နာက်င္လာတာမို႔တားလိုက္ေပမဲ႔...ကိုကိုကေတာ့မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနျပန္သည္...ကိုကို႔ကိုတားႏိုင္ဖို႔...ပုခံုးေပၚအပ္ေနတဲ႔ေခါင္းကိုဆြဲမဖို႔ျပင္လိုက္တုန္းဆြဲျဖဲခံလိုက္ရသလိုနာက်င္က်ိန္းစပ္သြားတဲ႔ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ေဆာင္းရိပ္ေအာ္လိုက္မိသည္....တင္းျပည့္ေနသလိုခံစားရတဲ႔အေနာက္ဘက္ထဲမွာကိုကို႔လက္ေခ်ာင္းေတသံုးေခ်ာင္းေတာင္ရွိေနတာခံစားမိလိုက္ေတာ့ေဆာင္းရိပ္မ်က္ႏွာေသြးမရွိေတာ့သလိုျဖဴေရာ္သြားေတာ့သည္...
“အင္း...ကိုကို႔..နာ..နာတယ္...ျပန္ထုတ္ေပး... ”
“ ခဏေလးသည္းခံေပးေဆာင္းေလးရာ...ေနာက္က်မင္းအဆင္ေျပေအာင္ကိုကိုလုပ္ေပးေနတာ...”
“အင့္...အဲ႔..အဲ႔တာဆိုလဲ...တစ္..တစ္ေခ်ာင္းေလာက္...အင္း...ျပန္...ႏႈတ္ေပး..ဟ ”
“မျဖစ္ဖူးေဆာင္းေလးရဲ႕....ေလးေခ်ာင္းေလာက္သံုးေပးမွ...ကိုကို႔ကိုမင္းလက္ခံႏိုင္မွာ... ”
