~strange Boy~

23

Kookie zaczął pogłębiać pocałunek, a ja go niekontrolowanie oddawałam. Poczułam jego dłonie na mojej talii. Otrząsnęłam się dopiego gdy jedną dłoń wsunął pod moją koszulkę. Złapałam go za rękę i się od niego odkleiłam

-j-jungkook ja... Nie mogę, przepraszam

Ostatnie słowo powiedziałam znacznie ciszej. Wstałam i szybkim krokiem poszłam do łazienki. Oparłam się o blat i zaczęłam myśleć

-co się ze mną dzieje?

Obmyłam twarz wodą i wyszłam do chłopaka, bo musiałam mu jeszcze opatrzeć ranę na nodze.

Jk- wszystko ok?

-t-tak

Wzięłam bandaż z kanapy i płyn do odkażania. Odwróciłam się do niego tyłem i zaczęłam przemywać ranę. Po chwili poczułam rękę Kooka na moim pośladku. Chcąc mu zrobić na złość mocniej przycisnęłam wacik który trzymałam na jego nodze, na skutek czego chłopak krzyknął z bólu

Jk- wredna jędza

Powiedziała cicho, jednak ja to usłyszałam

-coś mówiłeś

Jk-nie, nic

Zawiązałam bandaż wokół jego nogi i usiadłam na fotelu, który był naprzeciwko niego.

-tak właściwie, to co zrobiłeś, że jesteś w takim stanie?

Jk- spadłem że schodów

-nie kłam

Z daleka wyczółam to kłamstwo

Jk-ehhh... Myślałem nie wybaczył bym sobie gdyby ten debil cie skrzywdził...

Byłam zdziwiona jego słowami, czy jemu na mnie zależy?

-a-ale ty to zrobiłeś

Wyszeptałam to, mając nadzieję że tego nie usłyszy, jednak tak się nie stało

Jk- wiem, przepraszam, nie wiem co wtedy we mnie wstąpiło, nie byłem sobą, czasem się zastanawiam dlaczego tak się zmieniam w twoim otoczeniu, może się... Nie to nie możliwe, ja nie mam uczuć

Siedziałam jak wryta, nie wiedziałam co mam powiedzieć

Jk- nie oczekuję od ciebie, że mi wybaczysz, bo wiem jaką krzywdę Ci wyrządziłem, ale naprawdę przepraszam

Wiedziałam, że mówi prawdę. Czułam że mówi to prosto z serca. Nie wiem czy potrafię mu po tym zaufać, ale postanowiłam mu wybaczyć. Może będę tego żałowała, ale chcę spróbować, chcę spróbować wyczaczyć mu to co zrobił.

-wybaczam ci

Jungkook był w wielkim szoku, popatrzył na mnie z niedowierzaniem

Jk- c-co?