Mimin westchnął po czym wstał i skierował się w stronę szafy. Wyjął z niej białą koszulę, podszedł do mnie i mi ją podał.
Jm- tam jest łazienka idź się w to ubierz
Bez słowa wstałam (ovzywiście zakryta ręcznikiem, żeby nie było) i poszłam do wskazanego przez chłopaka pomieszczenia.
Stanęłam naprzeciwko lustra i spojrzałam na siebie. Wyglądałam okropnie. Sine oczy od płaczu, roztargane włosy w każdą stronę jeszcze wilgotne od wody, lekko spuchnięte nadgarstki od uścisku Kooka i cała zapłakana twarz. Obmyłam twarz wodą i uczesałam włosy. Gdy byłam już gotowa wyszłam zpowrotem do pokoju, w którym już znajdował się Taehyung razem z Jiminem. Na stoliczku obok łóżka znajdowała się szklanka z wodą i mała biała tabletka
Th- weź ją, przestanie cię boleć
-dziękuję, ale właściwie dlaczego mi pomagacie?
Jm- dowiesz się w swoim czasie
Th- T/i nie jesteś tu bez powodu
- więc kiedy macie mi zamiar powiedzieć dlaczego?!
Wykrzyczałam w ich stronę, ponieważ miałam już dosyć tych tajemnic
-porwaliście mnie i nie chcecie powiedzieć dlaczego! To jest chore! Jeśli się nie dowiem gwarantuje wam że już jutro mnie tu nie zobaczycie
Jm- to trudniejsze niż ci się wydaje
-poprostu powiedzcie!
Th- idę po Namjoona
Tae wyszedł, a ja usiadłam na łóżku i połknęłam tabletkę
Jm- T/i to co ci powiemy to wszystko prawda
Nic nie odpowiedziałam, po chwili do pokoju wszedł RM i V
Th- to już czas, musimy jej powiedzieć
Rm- napewno?
Th- napewno
Jm- zawołać resztę?
Rm- zawołaj Suge i Hobiego, Jin poszedł na zakupy
Jimin tylko przytaknął i wyszedł z pokoju, a już po chwili zjawiła się trójka chłopaków
-więc?... - zrobiłam przerwe- co macie mi do powiedzenia?
CZYTASZ
~strange Boy~
Historia CortaRodzice dziewczyny zmarli w wypadku samochodowym rok temu, a jej przyjaciółka została zamordowana miesiąc temu. Przez te wszystkie zdażenia nastolatka popadła w depresjię i zaczęła się okaleczać. Chciała zacząć życie na nowo więc przeprowadziła się...