Chapter 2

0 0 0
                                    

AWTYW - Gardening



Pagkatapos namin mag-usap ni Grandma, umakyat na ako sa taas at saka naligo at nagpalit ng damit.
Pagkatapos nahiga na ako sa aking kama. I think.. I should call mom kahit na 'di niya sinagot ang aking tawag kanina. Naka-ilang ring na pero hindi pa rin niya sinasagot ito. It took some time before she finally answered my call.


"Flo?" Bungad ni Mom.


"M-Mom!" Masaya kong sinabi.


"What is it, dear?" She said impatiently.


"I just want to check up on you and Dad," may bahid na lungkot sa sinabi ko.


"We're fine, how's Mama and Papa?" Tanong niya. Akala ko kakamustahin niya rin ako.


"They're fine, Mom," I answered and was about to say something, pero naunahan na niya ako.


"Okay, then. I have to go now, I still have things to take care of."


"Oh, okay.. I miss–" hindi ko pa natatapos ang aking sasabihin nang pinatay na niya ang tawag.


Napabuga na lamang ako nang malalim na hininga. Pupuntahan ko na lang si Rantz. Lalabas na sana ako ng kwarto nang mag ring ang phone ko. I immediately looked at it, expecting that Mom called me back, but I was a bit disappointed na hindi siya iyon.


"Hey, Flo?"


"Hello, Ada," bati ko rin sa kanya, but the hint of disappointment was evident in my voice.


"You okay?" She asked.


I sighed. "I'm fine, you?" I asked back, trying to make my voice happy.


"I'm fine, as well. But you don't sound good to me," nag-aalalang sinabi ni Ada sa kabilang linya.


"Pagod lang siguro," palusot ko.


"Uh-huh. Gaano ba kayo katagal sa Pamma?"


"Hanggang isang buwan, I think?" Wala sa sarili kong sagot.


I heard her sighed from the other line. "I wish I was there to comfort you—no wait.. to slap you on the face." I heard her groaned.


Bahagya naman akong natawa sa kanyang sinabi.


"Bakit na naman?"


"Duh! I know why you're being like that. Another expectation from your parents, huh?" Even without seeing her I can clearly imagine her shaking her head in dismay.


"Hindi naman.." halos pabulong ko ng sinabi.


"Look, after Dad's business here. I'll do my best para makauwi kaagad, okay?"


"Thank you, Ada." Napangiti ako nang tipid


I heard her sighed.


"I gotta go. It's almost four here. I still need to pick up some things at baka magabihan ako ng uwi."


Napatingin naman ako sa orasan. Philippines is six hours a head to Sweden. Maybe Ada just really called para mangumusta. Mabuti pa siya.


"Okay. Take care," I said before ending the call.


After the call, lumabas na ako ng kwarto para puntahan si Rantz. I knocked twice on his door before he opened it.


"Rence, what are you doing here?" He asked before letting me in.


A Way To Your World Where stories live. Discover now