Chapter 5

0 0 0
                                    

AWTYW - Akala ko



Bumaling naman ako sa kanya at nagtaas ng isang kilay.


"Is it your business to know if I'm fine or not?"


"Hmm.. pwede rin," natatawa niyang sinabi


Napairap na lamang ako at saka napailing-iling sa kanya. Crazy.


"Masarap ba ang pagkain nila?" He suddenly asked.


Should I answer that? I haven't even thanked him for the meal that he gave me. Huling pagkikita niyo nga, Flo, hindi ka nagpasalamat at humingi ng tawad, ngayon pa kaya? I'm really being rude and impolite. Ugh! I don't like that. Pero dahil sa kanya nag-iiba ugali ko.


"Yeah and why wouldn't it be?" I said as I put the last book on the shelf before facing him.


Nakangisi naman siya ngayon na naging dahilan nang panliliit ng mga mata ko sa kanya. Oh, don't tell me he really did put something in there to get even with me? Pero kung meron nga naman, may karamay naman ako.


"Wala ka naman sigurong nilagay na gayuma roon, 'no?" I said, accusing him.


I was taken aback nang bigla siyang humakbang papalapit sa akin. Shocked by his sudden action, napaatras na ako sa kanya. His pace was faster at mukhang wala siyang balak na itirang distansya sa aming dalawa. Kahit napasandal na ako sa mga shelves dito, I still wished that I could get through the other wall to have my distance from him.


"Ganyan pala mag pasalamat ang isang Rodriguez?" His voice was a bit husky but the playfulness in his tone didn't escaped.


I swallowed hard. My heart is currently beating rapidly, right now. And I have a feeling that only a matter of time before it really escape inside my ribcage.


"At isa pa, hindi ko na kailangan ng gayuma para mahulog ka sa akin. I have my ways, Miss Rodriguez," he said as he leans a bit more closer to me.


Napapikit ako sandali. Flo, relax.


"Confident much?" I tried to hide my unexplainable feeling with a sarcastic voice.


Gusto ko na talagang umalis. Hindi ko na talaga kaya ang presensya niya sa harapan ko. At lalo na't ganito pa ang sitwasyon naming dalawa! Pero kahit gusto ko mang gawin 'yon, ang kaso ay nakaharang ang kanyang mga kamay sa magkabilaang daanan ko.


"And I would never fall for a guy like you," matalim kong sinabi.


I can never imagined myself falling for him. I just can't. Not because of what he is. Maybe because of what he can do to my feelings. Whenever I get to be this closed to him, pakiramdam ko sasabog ang puso ko. He can easily change my mood at any second. I don't have a problem with him. I just have a problem with myself.


At isa pa, ayaw kong mahulog sa kanya, lalong-lalo na't may girlfriend siya—wait, sila pa ba? Err.. kung oo man, I have no plans to be a kabit.


Lakas ng tama, Flo. He's not even pursuing you tapos ganyan kaagad naiisip mo? Urgh! See what he can do to my mind? Pag-iisip ko pa lang 'yan, pero nagagawa na niyang magulo. Paano pa kaya kung pati..


"Tama ka nga naman.." he said that made me look at him.


Nakayuko siya ngayon. "Paano ka nga naman mahuhulog sa isang katulad ko?" Nakangisi niyang sinabi pero parang nakabakas ang kalungkutan dito.


I didn't get what he just said. Tatanungin ko sana siya kung anong ibig sabihin niya roon, nang biglang dumating ang librarian.


"Are you finish with the books, hija?" She asked a bit far away from us, kaya malamang ay hindi pa niya nakikita ang lagay naming dalawa ni Drexel.


A Way To Your World Where stories live. Discover now