Okula girip eşyalarımı sıraya koyduktan sonra yorgunlukla kafamı sıraya yasladım. Yanımda hissettiğim hareketlilikle Gece'nin geldiğini anladığım için kafamı kaldırmak yerine pozisyonumu koruduğumda üzerime yaslanıp o da uyku moduna girdiğinde homurdansamda uyku daha ağır bastığı için bir şey demek yerine uyumaya devam ederken gelen alkış sesiyle of'layarak kafamı sıradan kaldırdığımda Gece'yi de üzerimden attıktan sonra sırıtarak alkış yapan Hande ve grubuyla birlikte istemsizce ofladım. Güne niye bu kadar cenabet bir şekilde uyanmak zorundayım ki! Hocam mutluluğumu tutmuş bırakmıyorlar bir el atsana!
"Ooo bakıyorum da Ay hanım işi baya ilerletmiş. Gündüz bitti şimdi de Gece'yi mi ayartıyorsun?" dediğinde istemsizce gözlerim büyürken sıradan fırladığım da Gece'nin beni tutması üzerine Hande'nin üzerine atlayamadığımda derin nefesler vermeye başladım.
"Baktığın aynayı başka tarafa çevir istersen Hande. Herkes senin gibi her gün farklı bir erkeğin altına girmiyor." dediğimde iyice sırıttı ve sınıfa giren Gündüz'ü yanımıza getirdi.
"Bak Gündüzcüğüm gör işte. O yere göğe sığdıramadığın sevgilin bir de utanmadan Gece'yi ayartıp onunla fingirdediğini. Yüz bulamayınca da sana geliyor. İhtiyaçlarını karşılatmak için zengin erkekleri ayartmana gerek yok canım. O garson maaşıyla alamayacağın orta da zaten. Babamla konuşurum sana bir iş ayarlarız. Belki tuvaletleri temizlersin. Sana da çok yakışır." diye birde utanmadan sırıtarak konuştuğunda Gece'nin üzerinden atladım.
"Haddini bil Hande! Benim ne yaptığım seni ilgilendirmez. Gece benim arkadaşım Gündüz ise sevgilim. Bana sataşıyorsun ama bana karşı olan kıskançlığını da onları kullanma, karıştırma! Gündüz sende bir şey söylesene." diye Gündüz'e döndüğümde tepkisiz bir şekilde bana bakması üzerine şaşkınlıkla ona baktım.
"Gündüz bana neler diyor ama sen bir şey demiyorsun!"
"Çünkü doğru olduğunu o da biliyor. Hem yalan mı söylüyorum? Gece altına almayacağı kızla işi olmaz. Artık ne yaptıysan çocuk peşinden ayrılmıyor. Doğruyu söyle çok mu iyisin?" diye utanmadan konuşan Hande'nin yanağına sert bir tokat atıp onu yere yapıştırdığımda arkamı dönmemle Gece'yle karşılaşınca durup ona baktım.
"Gece sen bari bir şey söyle." diye yalvarırcasına konuştuğumda sessiz kalınca yenilgiyle başımı eğip sıradan çantamı aldım ve kafamı dikleştirip hızla okuldan ayrıldım. Adım seslenildiğinde geriye dönüp bakmak yerine hareket eden otobüse atladığım da şoförün şaşkın bakışlarını umursamayıp parayı ödediğimde son gördüğüm gözümün içine bakarak koşan Gece oldu.
#. #. #.
"Artık başlıyorum diyorsun yani. Kararın kesin mi?"
"Kesin abi. Artık kim olduğumu bilmeleri lazım. Hadlerini bilmeleri lazım." dediğimde kafasını sallayan Ömer abiyle birlikte ayağa kalktım.
"İyi o zaman sana ilk olarak evle araba ayarlayalım." dediğinde restorandan ayrıldık ve arabasına binip yola koyulduk.
"Abi restorana yine sen bakmaya devam et ama sahibi benim olduğumu herkes bilsin. Sen benden sonra en yetkili kişisin ve bu böyle devam edecek."
"Vay be, garson olarak çalıştığını bilen herkes oranın sahibi olduğunu duyunca çok şaşıracak. Neyse restoranın hesabınında ki paraları artık sana verebiliriz işlerin başına geçtiğine göre." dediğinde sadece gülümsemekle yetindim.
Uzun bir yolun sonunda bir villanın önünde durduğunda Ömer abiyi durdurdum.
"Abi ben villadan çok son teknoloji ve modern bir rezidansta kalmak istiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece'nin Ay'ı
Novela Juvenil"Hayat neydi? Kimin çocukken mavi önlük giyip mutlu bir hayat yaşamasına, ya da şiddet mağduru olup hayatındaki tek renklerin bu morluklar ve kırmızı kan olduğuna karar veriyordu?" ~~~ İnsan hayatına giren kişilerde kimin 'o' beklenen kişi olduğunu...
