Girlfriend of the Campus King (Leehinton Boys #1)

CHAPTER 19

Chapter 19: Jealousy, jealousy

MATAPOS ang p.e ay pinagligpit kami ng mga bolang nagkalat sa loob ng gym. Isa-isa na ring nagbihis ang iba dahil amoy pawis na. Saka hindi p'wedeng naka-p.e uniform kaming lahat sa susunod sa klase, tiyak pagagalitan kami dahil hindi naman p.e time.

Lumapit na ang dalawang hari na nanunukso ang tingin. Napairap lang ako sa kanila.

"Ang sungit naman," komento ni Liam.

"Gumanda lang, nagsungit agad," segunda naman ni Xav.

"Tigil-tigilan ni'yo nga ako. Pagsisipain ko kayong dalawa, e," banta ko.

Nasa huling bola na ako at ilalagay ko na sana sa lagayan niya nang hindi inaasahang hinila ako ni Dave.

"Watch out!" aniya.

Nanlaki ang mga mata ko sa sunod na nangyari matapos na hinila ako nito. Napalunok ako nang maamoy ko ang pabango nito at tila bumagal ang oras sa pagitan naming dalawa.

Sa kadahilanang hinila ako nito ay napaikot ako at napayakap sa dibdib niya. Ramdam na ramdam ko tuloy ang lakas ng tibok ng puso ni Dave.

"Are you okay?" nag-aalalang tanong nito pero hindi ako makasagot dahil napatulala ako sa mukha nito. Marahan niyang tinapik ang pisngi ko. "Hey, are you okay?" ulit nito.

Doon na ako natauhan at bumalik sa lahat ang paligid. Nawala na ang pagbagal ng oras at dali-dali akong napabitaw sa pagkakayakap ko sa kaniya nang marinig na magtikhiman ang dalawa nitong kaibigan.

"A-ah, o-okay lang ako. S-salamat," utal kong saad at napansin ang lalaking papunta sa direksyon ko. Marahil ay siya ang may kagagawan kung bakit muntik na akong matamaan ng bola.

"Sorry, miss. Napalakas ang pag-spike ko sa bola at hindi sadyang napunta rito. Sorry talaga," paumanhin niya at yumuko.

Nginitian ko ito. "Okay la—"

Naputol ang sasabihin ko nang magsalita si Dave. "Alam mo namang may mga tao pa rito sa gym and yet you are careless. What if I'm not here? Baka nawalan na siya ng malay sa lakas nang paghampas mo sa bola," inis na sermon sa kaniya ni Dave.

Napakamot ako sa ulo. Kita mo itong lalaking ito, maliit na bagay lang pero heto siya at pinapalaki. Parang nabaldado naman ako sa inaasta niyang reaksiyon.

"Uy, ano ka ba. Okay lang ako. Hayaan mo na nga siya. Nang-aaway ka pa, e," gigil na bulong ko kay Dave at hinila palayo sa lalaking iyon.

"Bakit mo ba ako hinila?" inis na aniya.

Napatigil ako paglalakad nang marinig ang tono ng pananalita niya. Siya na nga ang iniwas sa gulo, siya pa itong galit.

"Kasi ayaw kong mapaaway ka!" inis ko ring sagot sa kaniya at naglakad na.

"Hey, wait for me. Hey," pakinig kong tawag niya pero nagtaingang-kawali lang ako. Bahala ka riyan.

Mas lalo kong binilisan ang paglalakad hanggang sa marinig ko ang mabibilis niya ring paghakbang. Mas lalo kong inigihan ang ginagawa hanggang sa maging takbo na iyon. Para kaming tangang dalawa na naghahabulan sa loob ng campus.

"Hey, bakit ka ba tumatakbo? Wait for me, Diane," pakinig kong aniya pero pinagpatuloy ko lang ang pagtakbo.

Bakit nga ba ako tumakbo? Para akong tanga! Maliit lang naman itong bagay bakit ba naming pinagtatalunan?

Malakas ang pagkakarinig ko ng boses niya kaya alam kong nasa likuran ko lang siya. Pinihit ko ang ulo para lingunin siya at tama nga ang hinala ko. Isang metro na lang ang layo niya sa akin at pilit niya akong inaabot.