All over again...

2 - Ik en Louis.

Vanaf die dag ben ik niet meer zoals ik was. Mijn vrienden beschreven me vroeger altijd als vrolijk en spontaan, maar nu ben ik dat niet meer. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor de laatste keer echt gelachen heb of echt naar iemand geglimlacht heb.

Mijn vrienden zeggen dagelijks tegen me dat het wel goed komt. Dat ik Louis echt niet help als ik zo doe, maar ik kan niet anders doen. Iemand van wie je zo veel houd bijna verliezen, dat doet iets met je.

Ik en Louis waren voor elkaar gemaakt, zelfs mijn moeder zei dat, terwijl mijn moeder helemaal niet blij was dat ik een vriendje had. Het was raar dat ik niet gewoon op meisjes viel, dat dacht ze tenminste, tot ze Louis leerde kennen. Ze hadden zo'n goede band dat ik gewoon zeker wist dat Louis de ware voor mij was. Als hij mijn moeder zo vrolijk kon maken, moest hij het wel zijn.

Het rare was dat ik en Louis al jaren bij elkaar in de klas zaten, maar we waren nooit echt bevriend. Louis had maar 1 beste vriend en die ze gingen alleen maar met elkaar om. Tot ik bij Louis werd geplaatst voor een scheikunde project en we merkte dat het heel goed klikte tussen ons.

Dit was is de 1e van de middelbare, terwijl we ook bij elkaar zaten in de basisschool. Na de 1e waren we goede vrienden, we kregen pas een relatie toen we in de 3e zaten. Ik had wel al een hele grote crush op hem toen, maar ik wist helemaal niet of hij hetero was of niet. Hij had nog nooit een vriendin gehad, maar ook geen vriend.

Ik was zo blij toen hij me eindelijk vroeg. We waren al vaker dingen met zijn 2en gaan doen en toen voelde het al een beetje als een date. Maar toen we eenmaal echt een relatie hadden, was alles anders. Hij was mijn beste vriend en mijn vriendje. Ik weet niet of jij dat ooit hebt meegemaakt, maar het is echt het beste gevoel ooit.

Ik houd zo veel van hem, dat ik niet eens zou weten wat ik zou doen als ik hem echt zou verliezen....

Hi,
Ik heb 2 vraagjes:

Wat vinden jullie tot nu toe??

Hoevaak willen jullie een update??