17 - Naar huis.

600 11 0
                                    

'Hazz, ik wil echt naar huis' zegt Louis als ik een weekje later de kamer in loop. 'Ik zit hier al een hele week en het lopen gaat prima. Thuis kan ik ook op de bank liggen. Ik ben hier echt eenzaam'

'Dan heb je geluk' zeg ik grijnzend en hij kijkt me met grote ogen aan. 'Want je mag weg'

'Echt?' vraagt Louis hoopvol.

'Heb ik geregeld, dus ik prop je spullen even in deze tas en dan gaan we naar huis' zeg ik en hij glimlacht vrolijk. Hij gaat meteen recht zitten in het bed en gooit de deken van zich af.

'Harry?' vraagt hij terwijl ik zijn spullen in de weekend tas leg die ik mee had genomen.

'Ja, baby?' vraag ik.

'Kom is' zegt hij en ik kijk hem vragend aan. Hij wuift me en ik loop naar hem toe. Hij slaat zijn armen om mijn nek en laat zich naar achter vallen, waardoor ik op hem beland.

'Ik heb nog helemaal geen kus gehad' fluistert hij en hij kijkt me recht in de ogen. Ik glimlach en leun naar voren. Ik plaats mijn lippen zachtjes op de zijne en onze lippen bewegen rustig langs elkaar af. Ik tik met mijn tong tegen zijn lip en hij opent meteen zijn mond. De typische pepermunt smaak komt me tegemoet en ik glimlach. Ik hoor een ongemakkelijke hoest en ik hoor meteen wie het is. Ik wil terug trekken maar Louis laat zijn tong gewoon nog om de mijne draaien waardoor ik zachtjes grinnik.

'Louis' zegt Mark dan en Louis sluit de zoen af door een kus op mijn lippen te drukken.

'Zie je niet dat we bezig zijn?' vraagt Louis geïrriteerd aan zijn vader. Sinds dat Louis wakker is geworden, heeft hij al besloten dat hij geen contact meer met zijn ouders wilt. Al komen zijn ouders wel steeds lang, wat best irritant is.

'We hoorden dat je naar huis mag, dus we komen je ophalen' zegt Johannah en mijn gezicht betrekt. Ik ging er eigenlijk vanuit dat hij bij mij kwam wonen.

'Uhm, nee, dat komen jullie niet' zegt Louis droog. 'Ik en Hazz waren al een huisje aan het zoeken, voor ik in de coma belande. Hij heeft dat huisje gekocht en ik ga daar wonen'

Een blij gevoel bespeeld me en ik glimlach breed naar Louis.

'Wie zegt dat dat mag?' vraagt Mark.

'Denk je nou echt dat ik daar nee tegen zeg?' vraag ik lachend en Louis grinnikt zachtjes.

'Kom niet uithuilen als het over is tussen jullie' sist Johannah en ze trekt haar man mee.

'Waarom denken allebei onze ouders dat het over gaat tussen ons?' vraag ik zachtjes.

'Gaat niet gebeuren, baby' zegt Louis die mijn gezicht naar zich toe draait, zodat ik hem wel aan moet kijken. 'En zo wel, jij hebt een jaar op mij gewacht. Als jij het uitmaakt, wacht ik wel 100 jaar'

Ik glimlach en druk mijn lippen terug op de zijne.

'I love you' mompel ik door de zoen heen en hij grinnikt.

'I love you too' zegt hij en hij trekt terug. 'Maar ik heb honger en ik wil naar huis'

'Komt voor elkaar' zeg ik vrolijk en ik pak snel de rest van zijn spullen...

All over again...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu