All over again...

22 - Griekenland.

Het vliegtuig trilt en Louis pakt meteen mijn hand vast.

'Rustig' grinnik ik. 'Er kan niks gebeuren'

'Ik houd gewoon niet van de landing' mompelt Louis.

'Als er iets gebeurd, ben ik bij je' zeg ik en hij rolt met zijn ogen.

'Jij bent echt te cliché' zegt hij en ik grinnik.

'But you still love me, so I don't care' fluister ik in zijn oor en hij grinnik.

'It's true' zegt hij zachtjes en dan stopt het vliegtuig eindelijk met rollen. We wachten geduldig tot bijna iedereen het vliegtuig heeft verlaten voor we zelf opstaan, we hadden allebei geen zin om tussen die drukte te lopen. We pakken snel onze handbagage en lopen dan het vliegtuig uit.

Meteen komt de warmte me te gemoed en we zuchten blij. We trekken snel onze vesten uit en lopen dan naar de banden voor onze andere koffers. We willen net het vliegveld uitlopen als we worden tegen gehouden door de bewaking.

'Mogen we jullie tassen doorzoeken? Dat moeten we bij willekeurige mensen doen' zegt de bewaker met een zwaar accent.

'Tuurlijk' zegt Louis meteen en ik speel zenuwachtig met mijn shirt. Louis mag echt niet zien wat er in mijn handbagage zit. We lopen mee en gelukkig worden we op 2 verschillende tafels onderzocht. Louis helpt de vrouw met zijn koffer openen en de man kijkt ondertussen in mijn handbagage. De man wilt net de plastic tas openen die erin zit en ik leg mijn hand snel op de zijne.

'Mag ik hier niet inkijken?' vraagt hij.

'Jawel, maar uhm' zeg ik en ik zucht. Ik doe de tas snel open zodat de man de inhoud ziet en hij kijkt me vragend aan, waardoor ik zucht. Is hij nou echt zo dom?

Ik pak het zwarte doosje uit de tas en open hem, waardoor de diamanten ring tevoorschijn komt. Ik knik naar Louis en de man knikt. Ik stop het snel terug in de tas en hij kijkt me glimlachend aan.

'Het is al goed, u kunt gaan' zegt hij en ik glimlach dankbaar. Ik stop snel alles terug in mijn koffer en loop dan naar de deur, waar Louis al op me staat te wachten.

'Veel plezier nog' zegt de man.

'Bedankt' zeggen we en dan lopen we kamer uit. Ik pak Louis zijn hand en hij glimlacht naar me, terwijl we het vliegveld uitlopen. We nemen een taxi naar het hotel en ik zie Louis naar buiten kijken, terwijl ik naar hem kijk.

'You like it?' vraag ik glimlachend.

'Ja' zegt Louis zachtjes. 'Dankje, Hazz'

'Waarvoor?' vraag ik terwijl hij zijn hoofd tegen mijn schouder legt.

'Dat je een jaar op me gewacht hebt' zegt hij.

'Ik zou wel een eeuw op jou wachten' mompel ik en ik verstrengel onze handen. Hij glimlacht en gaat dichter tegen me aan zitten, terwijl we naar het hotel rijden....

Nog een paar hoofdstukken....