All over again...

15 - Hij heeft je gehoord.

Ik voel mezelf vallen, maar dan voel ik nog net dat mijn hand vast wordt gepakt

'Help hem omhoog trekken' hoor ik Niall zijn stem en ik word over de rand getrokken.

'Laat me gaan' huil ik terwijl ik in een grote groepsknuffel wordt getrokken. 'Ik kan het niet, ik wil samen zijn met Louis!'

'Het ziekenhuis belde, Harry' zegt Liam die mijn gezicht in zijn handen neemt. 'Louis heeft je gehoord' 

Ik kijk hem niets begrijpend aan en dan valt het kwartje.

'H-hij is?' vraag ik.

'Wakker geworden' zegt Zayn en ik sta zo snel ik kan op.

'Dit is geen grap, toch? Alleen om ervoor te zorgen dat ik niet spring?' vraag ik trillend.

'Zo'n zieke grap zouden wij niet uithalen' zegt Perrie en ik ren meteen naar mijn auto. Mijn vrienden willen nog zeggen dat ik moet oppassen maar ik luister niet en rijd met volle snelheid naar het ziekenhuis. Ik sprint naar de kamer en gooi de deur open.

Het bed is leeg en ik zie een rolstoel bij het raam staan. Er zit een bruinharige jongen in die zich omdraait. Ik kijk in 2 prachtige blauwe ogen en ik sla mijn hand voor mijn mond. Ik ren op hem af en sla mijn armen om hem heen. Hij drukt zijn hoofd in mijn nek en luide snikken verlaten onze lippen.

'Ik ben zo blij dat Niall op tijd was' huilt Louis en ik trek terug uit de knuffel. Ik druk mijn lippen op de zijne en voor het eerst in een hele lange tijd, kust hij me terug.

'Ik houd zo veel van je' huil ik en hij slaat zijn armen weer om me heen. Ik zit op mijn hurken voor hem en onze lichamen zijn eindelijk weer met elkaar verbonden.

'Ben je helemaal gek geworden?' vraagt Louis als we allebei wat gekalmeerd zijn. 'Jij gaat echt geen zelfmoord plegen vanwege mij'

Ik lach waterig en druk mijn lippen opnieuw op de zijne.

'Hij klopt nog, baby, maak je maar geen zorgen' zeg ik en ik leg zijn hand op mijn hart.

'Hazz, ik wil knuffelen' mompelt Louis. 'Maar die fucking rolstoel zit in de weg'

Ik grinnik zachtjes en til hem soepel op. Hij kijkt me verbaast aan en ik loop naar het bed toe.

'Volgens mij heb ik hier wel lang genoeg in gelegen' zegt hij droog en ik zucht opgelucht.

'Je bent nog dezelfde Louis als voor het ongeluk' zucht ik en Louis glimlacht breed.

'Wat dacht jij dan' zegt hij en ik leg hem in het bed. Ik ga er meteen langs liggen en hij slaat zijn arm om mijn middel, terwijl zijn hoofd tegen mijn borst aanligt.

'Je hebt geen idee hoelang ik hier op heb gewacht' zeg ik zachtjes.

'Ik houd zoveel van je' zegt Louis.

'Ik meer van jou' zeg ik en hij kijkt me aan. Zijn hand gaat door mijn lange krullen en hij glimlacht.

'Ze staan je leuk' zegt hij zachtjes.

'Blij dat iemand ze leuk vind' grinnik ik en hij drukt zijn lippen weer op de mijne. Ik laat mijn tong over zijn lip gaan en hij opent zijn mond. Onze tongen draaien rustig om elkaar heen en ik glimlacht tevreden. Ik sta mijn armen nog beter om hem heen en hij legt zijn hoofd in mijn nek.

Hij is echt weer wakker....