<<ស្អីគេចាហ្វាយអ្នកធ្វើមកខឹងឯង ខុសអាMarkទៀត ណ្ហើយ ~យ៉ាប់ណាស់ជីវិត~>>Markយកដៃអេះក្បាលមើលឡានបើកចេញទៅរហូតបាត់ស្រមោលឈឹង ទើបចូលផ្ទះ~
+Home Yg
<<លោក~ លោកជាន៎រណា~ >>JM រង្កិលខ្លួនថយក្រោយយកដៃអោបតុកក្តាជាប់~អោនមុខមិនហ៊ានសម្លឹងអ្នកកម្លោះចំ~
<<គឺខ្ញុំជាកូនចៅរបស់អ្នកប្រុសYg ខ្ញុំឃើញឯងសន្លប់នៅផ្ទះបាយទើបយកមកទីនេះតែម្តងទៅ~ >>Yun ជាចំណិតរបស់Ygដោយសារតែជាប់រវល់ទៅJapanទៅធ្វើជំនួយនៅទីនោះទើបមិនឃើញគេ~
<<គឺ ខ្ញុំអរគុណហើយដែរមកជួយខ្ញុំ ~>>JM
<<តែថាឯងជាក្មេងថ្មីមែនទេ ~>>Yun យកដៃអង្អែលក្បាលរាងតូចលេង~
<<បាត គឺត្រូវហើយ ~>>JMញញឹមមិនសូវសម "ជាឧបករណ៍បានត្រូវ"Jm
<<អឹម~ ឯងមើលទៅគួរអោយស្រឡាញ់~ >>Yun យកដៃទាញថ្ពាល់រាងតូចលេងស្រាប់តែរាងសរស្លេកមិនដឹងមកពីរណាចាប់បេះដៃគេចេញសឹងតែរបូតចេញពីក្លៀក
<<នែ៎ ឯងគ្មានសិទ្ធប៉ះវាទេ វាគួរអោយរអើមណាស់ ~ >>Yg មើលមុខJMសង្កត់ចុងប្រយោគមួយៗច្បាស់
<<តែចាហ្វាយគេគួរអោយ...>>Yun មិនទាន់និយាយចប់ប្រយោគផងYgក៏និយាយកាត់
<<បានហើយទៅយកឡានលាងទៅក្នុងឡានមានក្លិនមិនល្អទេ~ >>រាងក្រាស់ប្រញាប់ដេញអ្នកជាកូនចៅចេញយប់មិញមិនបានមកផ្ទះព្រោះរវល់ធើគ្នាក្នុងឡាន🌚
<<បាទ ~ អាល្អិតបងទៅហើយណា~>>Yun យកដៃបាយៗទៅរាងតូចទាំងមិនដាច់អាឡៃ~
<<បាទ ...... អួយ~ឈឺណាស់លែង~លែងដៃទៅឈឺណាស់~ >>JM ញញឹមទៅYun Yunចេញផុតរាងក្រាស់មកច្របាច់ដៃគេខ្លាំងៗឈឺចង់លាប់ទៅហើយ~
<<បិុនណាស់ន៎~ អាYunមិនទាន់មកបានប៉ុន្មានផងវាជាប់ចិត្តនឹងឯងទៅហើយ~ ឯងនេះពិសពុលមិនណយទេ ~>>Yg ចាប់ដៃរាងតូចផ្គួបគ្នាទៅលើ ញីញក់ត្រងកញ្ចឹងករបឺតជញ្ជក់រហូតដល់មានស្នាម~
<<ឈប់ធ្វើអោយរាងកាយខ្ញុំគ្មានតម្លៃទៀតទៅបានទេ~ ឈប់ទៅសូមអង្វរ~>>រាងតូចយំអង្វរករាងក្រាស់ មាត់ញ័រទទ្រើត~ តែគិតថារាងក្រាស់ស្តាប់មែនទេ~? ចម្លើយគឺNo
