<<បន្ទប់បងប្រុសក៏ជាបន្ទប់ប្អូនប្រុសដូចគ្នា~អាចចូលតាមសប្បាយ~>>Jungkook ញញឹមចំអកអោយខ្លួនឯង
<<អរគុណបងប្រុស~>>Tae ញញឹមបន្តិចក៏ប្រែជាទឹកមុខធម្មតាវិញដើរមិនប្រយ័ត្នវិះនឹងធ្លាក់ចុះពីកាំជណ្តើរតែសំណាងបានJungkookទ្រទាន់~
<<ហេតុអ្វីដើរមិនប្រយ័ត្នបែបនេះចុះបើធ្លាក់បាក់ដៃបាក់ជើង ហើយបើប៉ះពាល់ដល់កូនក្នុងផ្ទៃអោយធ្វើយ៉ាងមិចទៅ~>>Jungkook ទាញរាងតូចមកអោបជាប់ទ្រូងដកដង្ហើមញាប់ស្មេរមុននេះភ័យមិនស្ទើរទេ~ឯរាងតូចបិទភ្នែកសង្ងំអោយនាយអោបតាមចិត្ត សប្បាយចិត្តណាស់ពេលនាយនៅមានចិត្តបារម្ភពីគេនឹងកូនដដែល~
<<ខ្ញុំសុំទោស~ខ្ញុំសុំទោស...ហិក ហិក >>Tae ស្រាប់តែពោលពាក្យសុំទោសទាំងទឹកភ្នែកឯនាយក៏អោបរាងតូចខ្លាំងជាងមុន~មួយសន្ទុះក៏ប្រលែងពីការអោបលើកបីរាងតូចស្តើងដូចសំឡីទៅខាងលើចូលបន្ទប់អ្នកដែរមាននាមជាបងប្រុស~
<<ស្អែកនេះបងឡើងយន្តហោះហើយ អូនឃាត់បងទេ? បើអូនព្រមប្តូរចិត្តបងមិនទៅវិញទេ~>>Jungkook បីTaeអោយអង្គុយលើពូកថ្នមៗដោយខ្លួនអង្គុយលើដីផ្តេកក្បាលលើភ្លៅរាងតូច~សួរសំណួរដែរគ្មានថ្ងៃបានចម្លើយផ្គាប់ចិត្ត មិនដឹងដូចគ្នាហេតុអ្វីTaeចិត្តដាច់យ៉ាងនេះ~
<<វាជាសិទ្ធរបស់បងចង់ទៅក៏អត់មិនចង់ក៏ជារឿងរបស់បង~>>Tae ងើបអង្គុយបើកទូរយកសម្លៀកបំពាក់ដាក់វ៉ាលីព្រមទាំងរបស់របរអីផ្សេងៗដែរជារបស់គេ ព្រមទាំងរូបនៅលើតុដែរជារូបរបស់គេនឹងនាយ~
<<ខ្ញុំលារបងសិនហើយ សង្ឃឹមថាបងទៅទីនោះនឹង សប្បាយចិត្តនឹងបំភ្លេចរឿងនៅទីនេះបាន ហើយកុំភ្លេចមកលេងក្មួយៗបងផង~>>Tae សម្រួលអារម្មណ៍ទឹកមុខរីងស្ងួត
<<អូនចិត្តដាច់ណាស់!!!>>Jungkook លុតជង្គុង់អោបTaeពីក្រោយឯTaeបានត្រឹមក្តាប់ដៃសម្រួលចិត្តដែរងៀករេមិនដឹងទិសដៅ "បន្តិចទៀតទេឯងទ្រាំ~"Taeគិតក្នុងចិត្ត ខាំមាត់ខំប្រឹងទប់ភាពឈឺចាប់ដែរឈឺស្ទើរលាយ សង្ឃឹមថាបុរសម្នាក់នេះរកមនុស្សស្រីដែរល្អជាងខ្លួន មិនមែនជាមនុស្សដែរអត្មានិយមដូចជារូបគេ~
