Multimedia: Umut.
Televizyon da Tomm ve jeryy vardı. Ay bayılırım. Kaç saatir oturmuş Tommcuğum ve Jerry'i izlediğimi bilmiyorum. Bir yerde okumuştum. ' İnsanlar çocukken Tomm'un Jeryy'e yaptığı şeylere acır , Büyüdüklerinde ise Jeryy'nin Tomm'a çekrirdiklerine üzülür ,kızarlarmış' ne kadar da doğru ya. Görüyor musun şu küçük Jeryy'nin kaptıklarını ay yazık benim Tomm canıma. Ay! gitti kafası. Ahh! Öyle bir çığlık attım ki sanki Tomm'un kafası değilde benim kafam çarptı masaya , o derece bir çığlık yani. Tam ağzımı ellerimle kapamış kimseye yakalanmadan yukarıya çıkacaktım ki Umut endişeli bir şekilde salona girdi.
" Se-en iyi misin ?"
Annesinin antika vazosunu kırmış çocuk gibi ellerimi iki yanımda hava'ya kaldırarak "Ben masumum." Dedim.
Umut'un hemen arkasından elinde kepçeyle Melek teyze geldi ve " Naz öldürcen mi sen beni kızım. Ne bağırıyorsun ? Ne oldu?" Dedi.
Demesiyle aklımda Melek teyzenin beni kepçeyle kovaladığı bir sahne canlandı.
Tam kaçacaktım ki Umut "O masum. Bütün suç Jerry'nin" Dedi. Ve bana göz kırptı.
Ohaaaaaa ay kurtardı beni. inamıyorum bunun üzerine bende Tomm , Jerry göz kırpmak derken gaza geldim ve "Evet hepsi o küçük farenin suçu , o olmasa sahibi Tomm'u dışarı atıcaktı." Dedim.
Bunun üzerine içerden meğer bizi dinleyen Ömer amca gür bir kahkaha attı ve Melek teyze söylene söylene mutfağa geri döndü. Yine rezillik yine ben deniz Naz.
Tam Umutta benle dalga geçecek derken kapı çaldı. "Ahh! Kapı." Diye bağırdım sevinçle.
Umutta takılidimi yaparak ve beni ciddi anlamda küçümseyerek "Ahh!Evet kapı ve inana biliyor musun ? Az önce çaldı." Dedi.
Bende bunun üzerine bir kaç dakika suratına bön bön baktım. Yaptım bunu ya rezilliği yetmezmiş gibi bir de bakıyorum saf gibi. Allahım sen bana yardım et. Ne olacak benim.bu saflığım,rezilliğimi , sakarlığim...İçimden kendime söverken kapıya kadar geldim ve açtım. Gelen Tuvaydı.
"Hoşbuldum şaşkın. Umut gitti mi ? "Dedi.
"Hoşgeldin , yok yok içeride beyefendi." Dedim.
Bu terslikte bir iş var ilk benim hoşgeldin demem lazım değil mi ya ? Neyse.
Umut'a da kendimce tirip atıyorum he. Beyefendi falan. İçeriye girdiğim de Tuvayla Umut konuşuyorlardı. Bu gün daha fazla rezilliği kaldıramam diye yandan yukarıya sıvışacaktım ki Tuva " Naz Umut bu akşam yemeğe kalacak. Melek teyzeye söyler misin ? Biz yemeğe kadar Dedemin yanındayız." Dedi. Ve Ömer amcanın yanına girdiler. İçimden daha fazla rezil olmamak için dua ederek Mutfağa girdim ve Melek teyzenin yemeği hazırlayışına tabi ki yardım etmedim. Sadece seyrettim.
...
Yemeği çok şükür rezil olmadan atlattım.Şuan mı deli gibi maç muhabbeti yapan Tuva ve Umut'u boş bakışlarla seyrediyorum. Ay içim şişti ama benim. Banane yabancı takımların skorlarından hadi bir FENERBAHÇE'den bahsetseler keyifle kulak kesileyim ama yok. Adını bile telaffuz edemeyeceğim takımlar hakkında yorum yapıyorlar.
Tuva" Şaşkın ? Muhabbet sarmasmdı galiba ?" Dedi.
Bende " Eh biraz öyle. "Dedim. Tam lafımı bitirim Umut gülerek "Tam sana göre bir lakap he ? " Dedi. Bana bakarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Acının Sonu
RomanceKarşı çıktım hep ' Bu lanet şey benim bedenimi uyuşturuyor beni tembelleştiriyor , acılarımı azaltmıyor ki.. Dışarıdan öyle gözüküyor olabilir ama benim her hücrem bunları içtiğimde de çok acıyor.' O kadar çok dedim ki hatırlamıyorum ama bir süre s...
