The Mark.

Have Yourself A Merry Little Christmas.

   Στολίδια, γιρλάντες, δέντρο, φωτάκια. Το σπίτι έδειχνε τελείως διαφορετικό από ότι πριν. Πάντα μου άρεσαν τα Χριστούγεννα σαν γιορτή, τα γιόρταζα πάντα με ανθρώπους που αγαπούσα, κυρίως με την οικογένεια μου, τα δώρα ποτέ δεν με ένοιαζαν ιδιαίτερα, μάλλον θα έλεγε ότι περισσότερο θα χαιρόμουν αν χιόνιζε από το να έπαιρνα ένα δώρο, τρελό ε;
     «Από στιγμή, σε στιγμή φτάνουν.» μου είπε απαλά ο Stark πάνω από την σκεπή που έβαζε τα τελευταία στολίδια. «Κρίμα που δεν τους θυμάμαι..» του είπα καθώς του έδωσε κι άλλα λαμπάκια. «Δεν πειράζει, και εκείνοι πρώτη φορά θα σε δουν, έτσι.» μου είπε χαμογελαστός. «Γιατί τι έχω;» τον ρώτησα πειραγμένα. «Χμ, είσαι μία παντοδύναμη Luna, αρραβωνιασμένη και σύντομα παντρεμένη με εμένα. Έχεις κάνει κοιλίτσα, έχεις αλλάξει..» μου είπε και κοίταξα την κοιλιά μου. Οι λυκάνθρωποι κυοφορούν μόνο 4 μήνες το μωρό, έτσι και η κοιλιά μου μεγάλωνε μέρα με την μέρα. «Λοιπόν...εγώ τελείωσα..» μου είπε και πήδηξε στο μπαλκόνι μας. «Ειι, παιδιά οι κουραμπιέδες είναι έτοιμη, αλλά ο Kristoff έχει φάει τους μισούς!» φώναξε ο Jake πίσω από την πόρτα. «Θα του κόψω τα χέρια..» μουρμούρισα καθώς άρχισα να κατεβαίνω βιαστικά τις σκάλες και πήγα προς την κουζίνα. Ο Kristoff είχε μπουκωθεί με τρεις-τέσσερεις κουραμπιέδες οπότε δεν μπορούσε ούτε να μου μιλήσει. «Μάντεψε ποιος θα φτιάξει κι άλλους κουραμπιέδες!» του είπα ειρωνικά και εκείνος με κοίταξε με μία λυπημένη φατσούλα. «Δεν παίρνω το όχι σαν απάντηση και το ξέρεις!» του είπα απότομα και αφού κατάπιε άρχισε να φτιάχνει κι άλλο μείγμα.
    «IRIS, ΈΦΤΑΣΑΝ!» μου φώναξε ο Jake και ο Stark έτρεχε προς την πόρτα και εγώ τον ακολούθησα. «Iris, Stark!» αναφώνησε η μαμά του και μας αγκάλιασε. «Lana, άσε τα παιδιά να πάρουν μία ανάσα..» είπε ο πατέρας του απαλά και μπήκε και αυτός μέσα. «Dominic σε παρακαλώ πολύ άφησε με να χαρώ τα παιδιά μου όπως θέλω..» του είπα κοιτάζοντας τον εκνευρισμένη και μόλις με κοίταξε και πάλι πρόσεξε την κοιλιά μου. «Stark! Ω Θεέ μου..! IRIS!» αναφώνησε και με αγκάλιασε και πάλι. «Θα γίνω παππούς..» αναφώνησε ο Dominic και χτύπησε απαλά τον Stark στην πλάτη, προφανώς περήφανος για τον γιο του. «Ω, γλυκιά μου αυτό είναι τόσο υπέροχο..» είπε και με άφησε από την σφιχτή αγκαλιά της. Της χαμογέλασα ζεστά και έριξα ένα βλέμμα στον Stark. Μόλις πήγα να ακολουθήσω την Lana και τον Dominic στο σαλόνι, το χέρι του Stark με έπιασε από το χέρι σφιχτά και γύρισα και τον κοίταξα. «Τι συμβαίνει;» τον ρώτησα χαμηλόφωνα. «Σου έχω μία ακόμα έκπληξη..» μου είπε και άνοιξε και πάλι την πόρτα. Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα και η καρδιά μου σταμάτησε. Η Sierra, η Alex, o Travis, ο Jim, η Abby, ο Ben, o Scott και η Nicki με χαμόγελα μέχρι τα αφτιά να με κοιτάνε. «ΘΕΈ ΜΟΥ!» ούρλιαξα και όρμησα να τους αγκαλιάσω. Δεν τους ήξερα τόσο καλά όλους τους, αλλά μου είχαν λείψει τόσο πολύ. Τελευταία αγκάλιασα την Sierra. «Μου έλειψες τόσο πολύ S.» της είπα νιώθοντας τα δάκρυα να πλημμυρίζουν τα μάτια μου από την ευτυχία. «Και εμένα, αν και για να είμαι ειλικρινής σου είχα θυμώσει που με άφησες πίσω..» μου είπε αλλά με αγκάλιασε σφιχτά. Δεν περίμενα να τους θυμάμαι, αλλά με το που είδα τα πρόσωπα τους, όλα ήρθαν ξανά πίσω στο μυαλό μου. «Κάτσε πως ήρθατε εδώ; Δεν πιστεύω να το σκάσατε!» αναφώνησα και τους κοίταξα. «Όχι, φύγαμε νόμιμα από την ακαδημία. Τελειώσαμε νωρίτερα..» μου είπε ο Connor και του χαμογέλασα. «Και Iris, είσαι λυκάνθρωπος βλέπω...» μου είπε ο Scott και ένιωσα το σοκ να με χτυπάει. Το είχα ξεχάσει τελείως. «Μην ανησυχείς, δεν έχουμε πρόβλημα, τα ξέρουμε όλα.» μου είπε η Abby και χαμογέλασα και πάλι.
    «Και έγκυος η Iris, θα γίνω θείος;» με ρώτησε ο Ben και όλοι με κοίταξα έκπληκτοι. «Πάμε μέσα;» τους ρώτησα. «Έχεις φτιάξει φαί;» με ρώτησε ο Travis. «Θα τα φέρω αμέσως..» του είπα. Ο Stark μιλούσε λίγο πιο δίπλα με τον Jim αλλά αμέσως μετά ήρθε προς το μέρος μου. «Πως λες να το πάρουν τα παιδιά, τόσοι βρυκόλακες στο σπίτι..» τον ρώτησα χαμηλόφωνα. «Το ξέρουν Iris, το ήξεραν από την αρχή. Για την ακρίβεια, χάρηκα όταν άκουσαν ότι θα έρθουν.» μου είπε απαλά. «Και οι γονείς σου;» τον ρώτησα. «Ξέρουν τα πάντα εκτός για την μάχη.» μου είπε και εγώ κούνησα το κεφάλι μου. «Πάω να φέρω το φαγητό.» του είπα και τον φίλησα πεταχτά.
     Μόλις μπήκα στην κουζίνα όρμησε από πίσω μου η Sierra. «Θα σε βοηθήσω!» μου είπε και τότε πρόσεξα πως ο Jake ήταν στην κουζίνα. Τα μάτια του πετάχτηκαν κατευθείαν προς την Sierra. Την ένιωσα να τσιτώνεται δίπλα μου, αλλά μετά το πρόσωπο της γαλήνεψε τελείως, ήταν λες και είδε άγγελο. «Εμ, παιδιά..» μουρμούρισα. Αμέσως ο Jake έκλεισε τα μάτια του μπερδεμένος. «Εγώ να σας αφήνω..» μου είπε και βγήκε βιαστικά έξω. «Τι ήταν αυτό;» ρώτησα την Sierra που έδειχνε ακόμα σαστισμένη. «Νομίζω πως αυτός ο λυκάνθρωπος μου είναι το ταίρι μου..» μου ψιθύρισε. «Είναι ο ξάδερφος μου, σαν αδερφός μου...» της είπα έκπληκτη. «Είναι sexy.» μου είπε χαμογελαστή. «Θα τα συζητήσουμε μετά αυτά, πάμε έξω, υποθέτω πεινάνε..» της είπα και πήραμε τις πιατέλες και πήγαμε στο σαλόνι. Όλοι κάθοταν στο σαλόνι, συζητούσαν, γελούσαν, μερικοί ακόμα τραγουδούσαν. Οι γονείς του Stark δεν έδειχναν να έχουν κανένα πρόβλημα με το ότι ήταν μέσα σε ένα σπίτι γεμάτο λυκανθρώπους και βρυκόλακες, το διασκέδαζαν ιδιαίτερα. «Επιτέλους φαγητό!» αναφώνησε ο Travis και έπεσε με τα μούτρα στα καναπεδάκια. «Πες μου ότι έχει κι άλλα!» μουρμούρισε ο Jim. «Φυσικά! Αν άφησε τίποτα ο Kristoff.» του είπα και ο Kristoff χαμογέλασε πλατιά σαν παιδάκι πέντε χρονών. Επέστρεψα και πάλι στην κουζίνα και έβγαλα το ρολό κοτόπουλο, την γαλοπούλα, κάτι μπριζόλες που πρόλαβα να ψήσω, σαλάτες και η Sierra τα έβαλε στο τραπέζι στο σαλόνι. Έφτιαξα στα γρήγορα και λίγο ρύζι, πατάτες και πουρέ για συνδευτικό και μετά έκατσα και εγώ στο σαλόνι μαζί με τους υπόλοιπους.
    Καθώς τους κοίταξα όλους, είδα τον Jake και την Sierra να κάθονται δίπλα δίπλα και να κοιτιούνται χαμένοι στις σκέψεις τους. «Είναι δυνατόν;» με ρώτησε ο Seth χαμηλόφωνα όταν κατάλαβε ότι τους κοιτούσα. «Προφανώς..» του απάντησα και έκατσα δίπλα από τον Stark. «Πόσο σκοπεύεται να κάτσετε;» τους ρώτησα ενώ τρώγαμε. «Δεν ξέρουμε, ίσως και αρκετό καιρό.» μου είπε η Sierra, δεν κατάλαβα ιδιαίτερα την απάντηση της. «Τι εννοείς;» την ρώτησα. «Ο Stark μας πρότεινε να μείνουμε μαζί σας και κατά κάποιον τρόπο να γίνουμε μέλη της αγέλης.» μου είπε και κοίταξα μία τον Stark και μία την Sierra. «Τι;» αναφώνησα. «Μπράβο αγόρι μου..» είπε ο Dominic και του έκλεισε το μάτι. «Η Sierra και ο Ben είναι ότι πιο κοντινό είχες σε οικογένεια πριν μπλεχτούν έτσι τα πράγματα, νόμιζα θα σου άρεσε, το ίδιο και οι υπόλοιποι..» μου είπε απαλά. «Σ'ευχαριστώ τόσο πολύ..» του είπα και εκείνος μου χαμογέλασε πλατιά. «Σ'αγαπώ..» του ψιθύρισα και με φίλησε απαλά.
    «Παιδιά να φέρω τα γλυκά;» τους ρώτησα. «Μην το ρωτάς.» μου είπε ο Travis και του χαμογέλασα. «Ben με βοηθάς;» τον ρώτησα καθώς η Sierra ήταν κάπως απασχολημένη. «Ναι αμέ..» μου είπε και σηκώθηκε και αυτός.
     Μόλις πήγαμε στην κουζίνα με αγκάλιασε σφιχτά, και με ξάφνιασε ιδιαίτερα. «Τι έγινε Ben γιατί τόσες γλύκες;» τον ρώτησα καθώς άρχισα να βγάζω τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα από τον φούρνο. «Είσαι ευτυχισμένη;» με ρώτησε χαμηλόφωνα. «Πολύ..» του απάντησα με ειλικρίνεια. «Αυτό μου αρκεί..» μου είπε και του έδωσα έναν δίσκο για να τον βγάλει έξω. «Έρχομαι σε λιγάκι με τα υπόλοιπα.» του είπα και του χαμογέλασα και εκείνος έφυγε.
     Καθώς επέστρεψα στο σαλόνι, όλοι είχαν κάτσει πάλι στους καναπέδες και είχαν βάλει ταινία. «Βολευτήκαμε βλέπω, όποιος θέλει γλυκά εδώ είναι..» τους είπα και όλοι όρμησαν κατά πάνω μου. Μετά από το μικρό διάλειμμα με τα γλυκά κάτσαμε και είδαμε την ταινία. Δεν είχα ιδέα πόσο γρήγορα πέρασε η ώρα, μέχρι που με πήρε ο ύπνος στην αγκαλιά του Stark. Όταν ξύπνησα ήμουν στο κρεβάτι και το μόνο που υπήρχε ήταν σκοτάδι. Ο Stark κοιμόταν του καλού καιρού όταν σηκώθηκα και πήγα μέχρι το μπάνιο, μετά από τόσο πολύ φαγητό είχα αρχίσει να ανακατεύομαι λίγο. Έκατσα στην μπανιέρα μέχρι να μου περάσει η ναυτία, αλλά όσο περνούσε η ώρα τόσο περισσότερο μεγάλωνε, με αποτέλεσμα να κάνω εμετό ότι είχα φάει όλη την ημέρα. Η πόρτα άνοιξε απότομα και ο Stark μπήκε μέσα. «Iris τι έπαθες;» με ρώτησε ανήσυχα. «Ναυτία, θα μου περάσει..» του είπα κουρασμένη. «Πόση ώρα έχει που σε έπιασε;» με ρώτησε χωρίς να δίνει σημασία στα λόγια μου. «Όχι πολλή..» του απάντησα και έκατσε και εκείνος δίπλα μου. «Θέλεις να φωνάξω τον Igor;» με ρώτησε χαμηλόφωνα. «Όχι, δεν είναι ανάγκη, αύριο το πρωί..» του απάντησα καθώς πήγα να σηκωθώ όρθια όμως, ήμουν περισσότερο κουρασμένη από ότι υπολόγισα έτσι παραπάτησα και πήγα να πέσω, αλλά ο Stark με έπιασε τελευταία στιγμή. «Έλα εδώ..» μου είπε γλυκά και με σήκωσε στην αγκαλιά του. Με έβαλε να ξαπλώσω στο κρεβάτι με σκέπασε. «Κοιμήσου..» μου είπε απαλά καθώς με τράβηξε στην αγκαλιά του, έκλεισα τα μάτια μου και προσπάθησα να χαλαρώσω και τελικά με πήρε και πάλι ο ύπνος.
     Όταν ξύπνησα το επόμενο πρωί, ο Stark έλειπε από δίπλα μου, πρέπει να είχα κοιμηθεί περισσότερο από ότι είχα υπολογίσει. Σηκώθηκα, έκανα ένα μπάνιο και κατέβηκα κάτω. Όλοι ήταν στην κουζίνα και έτρωγαν, τώρα το πως χώρεσαν ένας Θεός ξέρει. «Καλημέρα..» τους είπα χαρούμενη. «Καλημέρα..» μου είπαν όλοι σαν χωροδία. Κοίταξα λίγο ανάμεσα τους, όμως ο Stark πουθενά. «Έχει κανείς ιδέα που είναι ο Stark;» τους ρώτησα αλλά κανείς δεν μου απάντησε. «Lana μήπως τον είδες;» την ρώτησα αλλά εκείνη κούνησε το κεφάλι της αρνητικά. Κάτι μου έκρυβαν ήμουν σίγουρη. Έφυγα βιαστικά από την κουζίνα και άρχισα να τον βάχνω πάλι σε όλο το σπίτι, αλλά πουθενά. Βγήκα έξω αλλά πουθενά. Έβγαλα το κινητό μου, που σπάνια χρησιμοποιούσα και τον πήρα τηλέφωνο, το άκουσα να χτυπάει έτσι ακολούθησα τον ήχο, αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν πως ερχόταν ο ήχος μέσα από το δάσος. «Γαμώτο Stark, που πας μέσα στο κρύο..» μουρμούρισα καθώς το πόδι μου βυθίστηκε μέσα στο χιόνι ενώ πλησίαζα στο δάσος. Ο ήχος συνέχισε να δυναμώνει, μέχρι που είδα τον Stark με μαύρο κουστούμι και κόκκινα τριαντάφυλλα στα χέρια του να με περιμένει. «Τι κάνεις εδώ;» τον ρώτησα έκπληκτη. «Σου δίνω μισή ώρα μέχρι να ετοιμαστείς για τον γάμο μας..» μου είπε απαλά. «Τι;» αναφώνησα. «Είναι, όλοι εδώ. Οι γονείς μου, τα παιδιά, η αγέλη, όλοι. Τι έχουμε να χάσουμε;» με ρώτησε αλλά συνέχισα να τον κοιτάω σοκαρισμένη. «Γιατί βιάζεσαι τόσο;» τον ρώτησα. «Μέχρι να ετοιμαστείς, όλα θα είναι έτοιμα..» μου είπε καθησυχαστικά.
     «Σε μισώ Stark.» του είπα και άρχισα να τρέχω και πάλι προς το σπίτι, μόλις μπήκα μέσα στο σπίτι η Sierra με άρπαξε και με πήγε μέχρι το δωμάτιο μου. «Τα ήξερες όλα από την αρχή έτσι;» την ρώτησα και εκείνη μου χαμογέλασε απλά. «Για την ακρίβεια, το ήξερα πριν ακόμα έρθουμε για αυτό και σου πήραμε ένα νυφικό..» μου είπε και καθώς έκλεισε την πόρτα βιαστικά πίσω μας άνοιξε την ντουλάπα της και έβγαλε το νυφικό μου. «Χριστέ μου, είναι πανέμορφο..» αναφώνησα καθώς μου το έδωσε. Ήταν στράπλες με βαθύ V και η πλάτη ήταν όλη έξω ενώ λίγο πιο πάνω από τον πισινό μου ξεκινούσε μία μεγάλη ουρά.. «Ήθελα να ξέρω πως το χώρεσες αυτό στην βαλίτσα σου..» της είπα καθώς την αγκάλιασα σφιχτά. «Ότι θες μπορώ να χωρέσω στην βαλίτσα μου..» μου είπε. «Τώρα πήγαινε ντύσου για να σου κάνω τα μαλλιά.» μου είπε και έτρεξα στο μπάνιο. Ένιωθα τόσο τυχερή που έκανα μπάνιο όταν ξύπνησα. Φόρεσα το νυφικό και προς μεγάλω μου ανακούφιση με χωρούσε. Μόλις βγήκα έξω η Sierra ήταν και εκείνη έτοιμη, φορούσε ένα γαλάζια εφαρμοστό φόρεμα. «Είσαι κούκλα..» της είπα καθώς έκατσα μπροστά από την τουαλέτα και εκείνη άρχισε να με χτενίζει. «Μην κάνεις τίποτα φοβερό..» της είπα και εκείνη μου έκλεισε το μάτι.
     Τελικά μου τα έκανε λίγο με το ψαλίδι και άνοιξε τις μπούκλες με τα δάχτυλα, ευτυχώς τα μαλλιά μου ήταν μακριά και δεν φούντωσαν πολύ. «Και η τελευταία πινελιά..» μου είπε καθώς μου έβαλε ένα έντονο κραγιόν. Απλό και λυτό. «Είσαι πανέμορφη, ο Stark θα ξετρελαθεί.» μου είπε γλυκά, όταν σηκώθηκα και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη. Δεν νομίζω πως μπορούσα να γίνω καλύτερη νύφη. «Τώρα, κάτι τελευταίο. Ποιός θέλει να σε πάει στην εκκλησία;» με ρώτησε. «Ο Jake..» της είπα και εκείνη χωρίς να πει τίποτα, έφυγε τρέχοντας από το δωμάτιο και επέστρεψε λίγο αργότερα με τον Jake. Μόλις με είδε τα μάτια του έλαμψαν και μου χαμογέλασε. «Η πιο όμορφη ξαδέρφη..» μου είπε και πιάστηκα από το μπράτσο του για να ξεκινήσουμε να πάμε και πάλι στο δάσος. «Πότε προλάβατε να τα ετοιμάσετε όλα;» τον ρώτησα καθώς κατεβαιναμε την σκάλα. «Προλάβαμε, τώρα προχώρα γιατί έχουμε αργήσει..» μου είπε. «Σου πάει το κουστούμι..» του είπα χαμηλόφωνα καθώς βγήκαμε έξω από το σπίτι. «Αυτό είπε και η Sierra..» μου είπε απαλά. «Χαίρομαι πολύ για εσάς..» του είπα λίγο πριν φτάσουμε. «Θα τα πούμε μετά αυτά, σήμερα είναι δική σου μέρα..» μου είπε. Και σιγά σιγά άρχισε να σχηματίζεται ένα πράσινο μονομάτι. Στο σημείο που στεκόταν ο Stark, είχαν φτιάξει ένα κιόσκι από πάγο, το ίδιο και τα καθίσματα, όλα ήταν έτοιμα, όλοι στην θέση τους, μέχρι και ο Stark. Κάτι μου έλεγε ότι αυτά θα είναι τα καλύτερα Χριστούγεννα.