Kır Çiçekleri

73

Anlaşılması güç birisi olmadım hiç bir zaman.
Elbette bazı yönlerim anlaşılmıyordu ama genel olarak anlaşılması güç birisi değildim.
Yalnızca siz fark etmediniz.

Gerçekten kötü hissediyorum.

Eğer olurda bir gün ölürsem aniden, içimde ukte o kadar çok şey var ki.
Ama bunun dahi farkında değilsiniz değil mi?

Kolay üzülen ve ağlayan birisiyim ve çok çabuk alınabilirim bunun farkındayım.
Bu yüzden bu kadar acıtıyor olamaz ama.

Kendimi soyutlama çabam sizin yüzünüzden.
Ancak bununda farkında olmadınız hiç bir zaman.

Siz neyin farkına vardınız ki şu zamana kadar.

İçimde isyankar bir ruh var size inat.
Ancak gizli durmak zorunda.
Bazen gülmek bile istemememin nedeni sizlersiniz.

Müzikler, kitaplar ve filmler benim soyutlanmam.
Her birinde farklı bir evrende yaşıyorum.
Her birini o kadar içten yaşıyorum ki duygularım bile onlara uyuyor.

Ancak bu dünya benim içinde huzurlu olduğum bir yer olmayı başaramıyor.
Bazen huzurlu ve mutlu oluyorum evet ama ağlamak istemiyorum da artık.
Bu yüzden soyutlama alanlarım o kadar güzel bir yer ki benim için.
Sonsuza dek orada kalabilirim ama bu da pek mümkün değil.

Dayanmalısın diyor ama dayanmak istemiyorum.

Bu isyankarlığımın sonucunu almak istemiyorum.

Bir şarkı dinliyorum.
Sabahın ilk ışıklarında, gecenin son dakikalarında dinlemelik, gözleri dolduran ve hıçkırarak ağlamayı sağlayacak bir şarkı.

Benim için geceden emanet bir şarkı çalınsın.