》\《21》/《

52 13 24
                                    

Hoşgeldiniz Kamer yüzlü güzel insanlar...

《°•○°•○°•○☆○•°○•°○•°》

Zaman durdu mu?
Yoksa sadece ben böyle olmasını istediğim için mi böyle hissediyorum?
Geçmiş geçmişte mi kaldı?
Yoksa aklıma durmadan gelen bu anılar gelecekten mi geldi bana?
Gelecek dediğimiz şey ne?
Geçmişimiz ile aramıza örülen bir duvar mı yoksa geçmişimizden kurtulacağımızı düşündüğümüz bir çıkış kapısı mı?
Ruhum artık öldü mü?
Yoksa çektiğim acılar mı böyle hissetmemi sağlıyor?
Pes etmeli miyim?
Zaten ruhumun öldüğünü hissediyorum.
Pes etmek ne kaybettirir ki bana.
Ama hayır. Olmaz.
Pes etmek yakışmaz ruhuma.

Şarkıların melodilerinde,
Deniz kokusunda,
Yaşlı gözler de,
Bir papatyanın kokusunda,
Saklansın ruhum.
Korusun kendini buradan.
Ölümün kokusunda,
Korusun kendini.
Ama asla pes etmesin.
Yolların kesişeceği ya da yolun sonunun geleceği yere kadar devam etmeli.
Durmadan,
Sapmadan,
Ve yok olmadan,
Devam etmeli..

203 kelime.

Üzgünüm.
Kaç gündür bir bölüm yayımlamadım size.

Ama bu bölüm içime çok sindi ve de bu bölümü çok sevdim.

Peki siz bölümü sevdiniz mi?

👆👆👆👆Sorunun cevabını bekliyoruum.

Benim narin çiceklerim.
İçinizde bir yerde yatan,kendini buralardan korumaya çalışan masum haliniz ile kalın daima.

Kendinizi sevmeyi unutmayın..

Görüşmek üzere Kamer yüzlü güzel insanlar...

DİPNOT /: Papatya kokusunu, kökü topraktayken vermez ancak kökünü topraktan ayırırsak o güzel kokusunu verir bir nevi ölümün, son oluşun kokusudur papatya kokusu... 

Kır ÇiçekleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin