Kır Çiçekleri

》\《45》/《

Hoşgeldiniz Kamer yüzlü güzel insanlar...

《°•○°•○°•○☆○•°○•°○•°》

Ağlama minik kız.
Ağlama.
Yazık değil mi o gözyaşlarına.
Zamanı geldiğinde o kadar çok ağlayacaksın ki...onları ziyan etme.
Tüketme gözyaşlarını.
Onlara ihtiyacın olacak..

O zaman..ben büyümek istemiyorum.

Bu elimizde değil minik kız.
Eğer bazı şeyler bizim isteklerimize göre olsaydı hiç acı çekmezdik.
Mesela şimdi sen sırf insanlar Ay'ı sevmiyorlar diye ağlıyorsun.
Eğer senin istediğin gibi,herkes Ay'ı sevseydi şimdi ağlamazdın,aksine mutlu olurdun. Değil mi?
Ancak insanlar onu sevmek zorunda değillerdir.
Yani gördüğün gibi bazı şeyler hiç bir zaman bizim isteğimize bağlı gerçekleşmez.

Ama o,onu sevmeleri için,
Aydınlıkta kimseye kendini gösteremediği için,
Karanlıktan korkmasına rağmen hep karanlığın bir parçası oluyor. Şimdi o Güneşten daha çok sevgi haketmiyor mu? İnsanlar bunu anlamıyor ama..benim istediğim şey bunu anlamaları.

Anlamazlarsa ne yapacaksın?
Anlamayı kabul etmeseler ne yapacaksın?
Anlamamak için kaçmaya çalışsalar ne yapacaksın?
Yine ağlayacak mısın?
Hayır,bunun için bulutlar zaten ağlıyor.
Sen de ağlarsan üzülmez mi hem Ay?
Madem Ay sevilmiyor, bu yüzden de üzülüyor diye ağlıyorsun.
Onu düşünüyorsun.
Onu bu kadar düşünüyorsan, ağlamayacaksın minik kız.
Onun için ağlamayacaksın.
Sen kendin için ağla.
İleride sen çok acı çekeceksin.
Gözyaşlarını o güne sakla.
Gözyaşlarını o gün serbest bırak doya doya.
Acı çekiyorum diye bağır.
Ağla.
Dolu gözlerle bak gökyüzüne,
Kaybol gecenin karanlığında.
Ve Ay'a sığın.
Işıklarının seni karanlığa hapsetmesine izin ver.
Bulutların acını yüklenmesine izin ver.
Acının altında insanların gülerek koşmasına izin ver.
Bencil olmalarına izin ver.
Senin acılarınla mutlu olmalarına izin ver.
Senin acılarınla hüzünlenmelerine izin ver.

Ve zamanı geldiğinde özür dile. Kendinden.
Gözyaşlarının değerini anlamadığın için..

314 kelime.

Umarım saçmalamamışımdır.

Çok zaman harcayamadım yazılara bir haftadır.

Kendimi tuhaf hissediyorum.
Aslında nasıl hissetmem gerektiğini bilmiyorum. Belki de bu yüzden hiç bir şey hissetmiyor gibiyim.

Kendimi dört duvar arasına tıkmak ve çıkmamak istiyorum.
Şarkılarla,kitaplarla,filmlerle geçsin tüm zamanım,istiyorum.

Misafirlikteyim ve burası çocuk kaynıyor. Çocuk seslerinden kaçamıyorum şuan.

Uyarı!!
Kendinizi booooolca sevmeyi unutmayın.

Diğer bölümlerde görüşmek üzere.