Kır Çiçekleri

》\《25》/《

Hoşgeldiniz Kamer yüzlü güzel insanlar...

《°•○°•○°•○☆○•°○•°○•°》

Kapı pervazının yanından kafamı uzatmış ona bakıyordum.
Orada,yatağının üzerine oturmuş ağlıyordu.
Benim yüzümden ağlıyordu.
Benim yüzümden...

O bana sarılmak isterken ben ona kızıyordum daima.
Ama onu korumak içindi bu yaptığım..
O anlamasa da onu korumaya çalışıyordum ben..
Şimdi onu böyle görmek canımı yakıyor..
Onu,benim yüzümden böyle görmek canımı çok yakıyor.

Ona sarılmayı özledim.
Şimdi gitsem yanına sarar mı kollarını bedenime?
Özür dilemediğim halde affeder mi beni?
Korkuyorum desem gelip uyur mu benimle bu gece?
.
.
.
Şimdi yine aynı odanın önündeyim ve yine aynı yere bakıyorum.
Ama bu sefer o yok.
Artık o yok.
Umutlarımı da alarak gitti.
Ondan daha özür bile dileyemeden gitti.
Biliyorum özür dilemek için geç kaldım.
Bunun içinde senden özür dilerim,
Sana özür dilemekte geç kaldığım için affet beni.

Kim bilir?
Belki ben özür dileseydim son zamanlarımızda daha güzel olurdu herşey.

İçimi kavuran bu pişmanlığımın bana ne kadar acı verdiğini bilemezsin.
Her şeyi daha güzel hale getirebilecekken,her şeyi berbat ettiğim için özür dilerim.

Hepsi benim suçum.

Her gece uyurken gözlerinden akan yaşlar da benim yüzümdendi,değil mi?

Her an yanında olacağıma söz verdiğim halde seni acılarınla yalnız bıraktığım için özür dilerim.

Duyuyor musun?
Bak senden özür diliyorum.
Ama şimdi sen yoksun.

Sadece bir kaç saat oldu bizden tamamen gitmene.
Seni o soğuk toprağın altında bırakmamızın üzerinden sadece bir kaç saat geçti.
Ve ben çok pişmanım abla...
Sana daha iyi davranabilecekken hep seni üzdüğüm için.

Abla!
Ben seni çok özledim desem,
Affeder misin?

Şimdi bir mucize olsa.
Gelsen yanıma.
İçimde biriktirdiğim özürleri dilesem senden,
Affeder misin?
Çok geç kaldığım halde yine de affeder misin beni?
Ne kadar acı çektiğimi hisseder misin?

Aslında bir mucize olmasını beklememe gerek yok.
Kendi mucizemi yaratabilecekken neden mucizenin gerçekleşmesini bekleyeyim ki.
Neden yanına gelebilmek için bir şansım varken senin rüyalarıma girmeni bekleyeyim ki.

Beni bekle abla..
Kendi mucizemizi ben yaratacağım ve yanına geleceğim...

384 kelime.

Bu bölümü yazarken çok kötü anlar geçirdim malesef..

Yazıyı yazarken zaten baya duygulanmıştım ve ağlıyordum tam yazıyı bitirmiştim ki wattpad yazının yarısını kaydetmedi.

En baştan yazmak zor geldi bana çünkü ilk halini çok beğenmiştim.
Ama bu da güzel oldu.

Ayrıca bu konuyu bir okuyucum istedi ve ben de yazdım.

Eğer sizin de benden yazmamı  istediğiniz bir konu varsa söyleyebilirsiniz..

Kendinize çooook iyi bakın Ay Ruhlularım.

Kendinizi boooolca sevmeyi unutmayın olur mu?

Diğer bölümde görüşmek üzere...