Kır Çiçekleri

》\《66》/《

Hoşgeldiniz Kamer yüzlü güzel insanlar...

《°•○°•○°•○☆○•°○•°○•°》

Umutlarımı hasırdan bir sepetin içinde topladım.
Her kırılan umudumun yerine bir yenisini ekledim.
Umutlarım bittiğinde, yeni umutlar diktim bir saksıya.
Yeşerip filiz verdiler.
Umutsuzluğuma deva oldular.
İçimdeki gün ışığı ile gözyaşlarım ile büyüttüm.

Bir gün umutla dolup taşımanın verdiği o sevinci tadacak olmamın heyecanı var içimde.

Dışarıda bulunmaktayım.
Mavilerin karşısında bir bankta oturuyorum .
Sahil boyunca sıralanan balıkçılar.. Mavinin genzi yakan tuzlu kokusu..
Baharın gelişini kutlayan ağaçlar, doğa...
Ağaçtan ağaca uçuşan, dedikoducu kuşlar..

Her biri kalbimin yeşermesine, hızla atmasına neden iken ben mutluyum.
Hayatımın her anı iyi değildi elbette.
Ama ben yinede mutluyum.
Bazı şeyleri görmezden gelince,
Ben mutluyum.
Ben mutluluğa aşık bir kızım.
Ben huzura, neşeye bağlı bir kızım.
Ben küçük bir kızım.
Etrafta durmadan koşan,
Sürekli neşeli olmayı çabalayan.
Her ufak şeyden mutluluk duyan bir kızım.

.....

Bugün,
Bugün benim doğum günüm.
Oldukça özel bir günmüş gibi geçirmek istiyordum bu günü.
Ancak bu pekte mümkün değil sanki.
Diğer yıllardan daha özel olsun istiyorum.
Farklı bir şey yapayım.
En basitinden doya doya bağırarak şarkı söyleyeyim kimse beni rahatsız etmeden.

Çok boş geçiyor günüm. Yalnızca oturuyor ve problemler çözüyorum.
Tam 16 yıl önce doğduğum günü bugün yaşatamıyorum sanki.

Seneye daha güzel geçmesi dileğimle bitireceğim bu günü sanırım.

Dışarıda rüzgar fırtınası var.
Ve bu beni daha çok üzüyor istemeden.
Ben açık bir hava olsun isterdim.
Dışarıya çıkayım koşayım güneşin altında, yürüyeyim.

Ne hoş olurdu.
Kulağımda kulaklık,
Burnumda denizin kokusu,
Adımlarım sert, hızlı ve bi o kadar nazik iken,
Ne hoş olurdu o an.

247 kelime.