Bir çoğumuzun buna ihtiyacı olduğundan şuan buradayım. Karşınıza, tercihen yanınıza, geldim.
Bu sıralar nasıl hissettiğimi bilmiyorum, sende böyle misin? Aklım yerinde değil gibi, bıraksalar tüm günümü boş duvara bakarak geçirecek haldeyim.
Cümleler canımı çok yakıyor, yaralar açıyor ve kanatıyorlar kalbimi. Kendimden nefret edesim geliyor onlardan nefret etmemek için. Kendime kıyıyorum her seferinde. Gülüyor, eğleniyorum ve yine aynı hale düşüyorum.
Üzgünüm, ve biliyorum değişmez hiç bir zaman. Gerçekler değiştirilemez.
Kır çiçeklerimi, sizi, çok özlemişim. Buraya her gelişim de içimdekileri rahatlıkla dökebiliyorum. Malesef Kırıkların İz'in de pek beceremiyorum içimi dökmeyi.
Geldim buraya çünkü eğer doğru düşünüyor isem sizinde ihtiyacınız vardı buraya. Olmamış da olabilir bilemem orasını.
Nasılım biliyor musun?
Böyle yağmurlarını serbest bırakamayan bir bulut gibiyim.
Bulunduğu yerde suyun bol olduğu ancak yine de hiç o suya kavuşamayan bir avuç toprak gibiyim.
Bilmiyorum, nefes alamıyorum. Siz de öyle misiniz? Umarım değilsinizdir böyle.
Çok uzun zaman oldu. Çevrem ve kendimi sevmemeye başlayalı çok zaman oldu da dilim varmadı kimseciklere söylemeye.
Huzura ihtiyacım var. Eski bene çok ihtiyacım var şu sıralar. Dışarı çıkıp yürümeye, denizle dertleşmeye çok ihtiyacım var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kır Çiçekleri
De TodoHepiniz çiçeksiniz. Bir dağ da çiçek açsanız da çiçeksiniz. Bir tarla da çiçek açsanız da çiçeksiniz. Çiçekgiller ve Bitkigiller gibi, İsminiz olmasa bile çiçeksiniz. Erken veya geç çiçek açsanız da çiçeksiniz. Gündüz veya gece boyunca çiçek açsanız...
