The Girls Series 2: Where Do Broken Heart Goes?

Prologue

The Girls Series #01: Right Love At The Wrong Time

The Girls Series #02: Where Do Brokenheart Goes?

Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the product of author's imagination or used in fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events are purely coincidential.

~

"I love you" nagsusumamong sabi nya sa akin habang sumasampa sa kama ko

"What?" naluluhang sagot ko dito

"What?" halatang naguluhan sya sa sinabi ko

"You told me that you love me, but w-why I can't feel it?" tuluyan ng bumagsak ang pinipigilan kong mga luha, hindi sya nakasagot

"I-i can't also see it" umiiyak kong sabi

"I ca-can't...touch it either"

"I can't feel it" muling ulit ko, pinunasan ko ang luha ko at diretsong tumingin sa kanya

"Yes... I can hear it everytime you said that to me"

"I can..." tumulo na naman ang luha ko kaya't hindi ko agad madugtungan ang sasabihin

"also hear some words... But" tuluyan na kong nagtakip ng mukha, pero agad ding tumingala sa kanya

"I can't do anything with your simple words" diretsong sabi ko sa kanya habang ang luha sa mga mata ay patuloy na umaagos, napahawak sya sa kanyang noo at bahagyang napatayo kaya naglakas loob akong sabihan ang salitang parehong makakasakit sakin

"Whatever you saying.... It's too late" mula sa pagkakatalikod ay mabilis syang humarap at lumapit sakin na may luha sa mga mata, mas lalo akong nahihirapan sa sitwasyon namin

"Please... Don't ever do this" nagmamakaawang sabi nya habang pilit hinahawakan ang kamay ko

"I love you" di ako makapaniwala sa sinabi nya

"Mahal mo ko kapag magkasama lang tayo!" sigaw ko sa kanya

"Of course not!" nasa tono na nya ngayon ang inis

"Tripping is not funny, Diego" malungkot na sabi ko

"Sa tingin mo ba pinagtitripan lang kita?"

"Pero yun ang nararamdaman ko!"

"Kasi yun ang iniisip mo!" nasampal ko sya sa kanyang huling sinabi, halata ang gulat nya sa aking ginawa

"Pag nandyan si Lalaine, a-ano ako sayo?" tinanong ko sya na may luha sa mata ngunit di sya sumasagot

"Pag nandyan si lalaine, naiisip mo pa ba ako?" for the second time hindi sya sumagot

'I knew it'

"See? Hindi ka makasagot" pilit ang ngiti na sabi ko

"Gel" nasa mukha nya ang pagkalito

"You know what? I need a lifetime lover not just a lover...not just in bed diego" lumuluhang sabi ko

"Gel" sinubukan nyang hulihin ang kamay ko ngunit lumayo ako sa kanya

"Umalis ka na" ang tingin ay nasa sariling mga kamay

"Ayoko"

"Please...umalis ka na" nasa tono ko na ang inis

"Do you really want me to leave?" tanong nito

'No'

"Yes" salungat na sabi ko sa aking naiisip, kailangan kong gawin 'to. Narinig ko ang kanyang pagbuntong hininga

"Okay...but don't assume na hindi na ko babalik, Gel" sabi nito bago lumabas ng kwarto, nang masiguro na nakaalis na talaga sya sa condo ko ay dun ako umiyak ng umiyak habang sapo-sapo sa aking puson na medyo kumirot.

"Baby" mahinang sambit ko, hindi nga alam ni diego na buntis ako at alam kong hindi nya ito matatanggap dahil...hindi nya ko mahal...dahil pangkama lang ako para sa kanya.

'I should know my worth lalo na't may bata ng involve dito'

_________________________________________

Please don't forget to vote and leave comments! :)

missgeraldayn
❣