The Girls Series 2: Where Do Broken Heart Goes?

Chapter 12

Huling gabi na namin sa Subic kaya mas sinusulit namin ang bawat minuto dito. Matapos akong halikan ni Diego kahapon ay iniwan din nya ko basta at simula nun ay parang hindi na nya ako nakikita, kung hindi lang ako kinakausap ni Bryan ay iisipin kong hindi talaga nila ako kasama.

"Master! Kanta tayo!" sigaw ni Bryan sa kanya dahil masyadong malakas ang music dito at may mga nagkakantahan din

"No, thanks" sagot nito bago uminom ng alak

"Ang kj naman talaga nito!" sagot ni Albert

"Tara, tayo na lang!" yaya ni Lee sa dalawa bago tumayo

"Yooooown! Miss gorgeous, pag narinig mo kong kumanta for sure maiinlab ka sakin!" biglang banat ni Bryan, napailing na lang ako

Nagulat kaming lahat ng malakas na ibaba ni Diego ang baso sa lamesa at tamad na tumayo, nanguna sa mini stage ng bar.

"YOOOOOOOWN!" sabay sabay na sigaw nila

'Seryoso ba sila?' tanong ko sa isip

Kinausap muna nila saglit ang nag oorganize doon at halatang namangha sa kagwapuhan ng apat, napairap na lang ako at uminom ng alak habang pinapanood silang ayusin ang kanilang kanya kanyang mic.

'Feeling concert'

"Yeah
You are my fire
The one desire
Believe when I say
I want it that way" si Bryan ang unang kumanta, nagulat pa ko dahil may talent pala syang kumanta kahit na loko loko minsan

"But we are two worlds apart
Can't reach to your heart
When you say
That I want it that way" sumunod naman sa kanya si Albert at napamangha din ako

"Tell me why" sabay sabay na kanta nilang apat

"Ain't nothin' but a heartache" si Diego yun

'Magaling ka palang kumanta'

"Tell me why" kanta ulit nilang apat

"Ain't nothin' but a mistake
Tell me why" si Lee naman yun ngayon, lahat sila ay magagaling kumanta pero sa isang tao lang ako nakafocus na ngayon ay nakapikit habang kumakanta

"I never want to hear you say
I want it that way"

"Am I, your fire?
Your one, desire
Yes I know, it's too late
But I want it that way" malanding kanta ni Bryan kaya ganun na lang ang hiyawan ng mga kababaihan