🎶 Pagmasdan ang mga tala
-----
Marian
The moment I heard her name, I already knew who she was.
Kara
Iyun iyung pangalan na narinig ko sa kaniya nung gabing malasing siya. She's the woman he loves. Tahimik ko silang pinagmasdan pareho.
He removed his arm on my shoulder slowly
I saw how he was shock to see her. Hindi niya iyon maitatanggi pa. At kitang kita ko din sa mga mata ni Seb na mahal na mahal parin niya ang babaeng kaharap niya ngayon.
Pain was all I can see in the woman's eyes. Ayokong aminin sa aking sarili pero alam kong mahal parin nila ang isa't isa. Ramdam ko na iniibig parin nila ang isa't isa.
" Why are you here Kara?" His cold voice seems like it had frozen the surrounding. Ramdam ko ang galit sa bawat salitang binitawan niya.
" I'm - I'm sorry Matthew. I'm not here to- Andito lang ako para humingi ng tawad sa 'yo" She was already crying in front of Seb. I saw how Seb clench his fist as he looked at Kara. Galit ang nakikita ko sa kaniyang mga mata.
" You should have thought that before, Kara. Get out of my sight. Leave" His voice was still cold as ice. Pero hindi kay Seb nakatutok ang mga mata ko kundi kay Kara. Balisa ito at parang kagagaling lang sa sakit.
" Leave Kara" Galit paring wika sa kaniya ni Seb. I saw how she cried infront of us. Tumalikod ito na takhang aalis ngunit pinigilan siya ni Seb at hinila sa kaniya. The woman crashed in his chest as he pulled her for a tight hug.
Biglaan akong napatingin sa ibang direksiyon.
Dahil sa nakita ko ay parang may kung anong tumusok sa puso ko. It pained me a lot to witness him do that.
Sa pagkakataong ito, dahil sa sakit na nararamdaman ko ay kusa akong tumalikod.
Para akong tangang tumalikod na lamang.
He seemed to be so focused on her that he didn't even notice me moving away from him.
Niloko ka niya, Marian. At nagpaloko ka naman. Akusa ko sa aking sarili. Hindi ko na napigilan pa ang mga luha kong kusang tumutulo.
" I'm dying, Matthew" I heard her say. Napapunas ako sa mga luha kong tumutulo at hinanap iyung housekeeping basket.
Aalis na ako.
" Hindi kita iniwan, Matthew. I did not leave you." The woman continued to cry as she was in his hug.
I saw how he was still in love with her. His words may lie but his actions won't. Nahulog ako sa kaniyang patibong. It was a one night stand. It was clearly a one night stand after all.
" But I also want to let you know that what happened between us wasn't a one night stand, Babe."
" Tell me, where do I stand in your life now, Babe. Dahil para sa akin, girlfriend na kita. And I made that clear to you last night"
Ganito ba iyung sinasabi nilang sugal sa pag-ibig? Kung itataya ko ba ang puso ko, maipapangako niya bang hindi niya ako sasaktan? Dahil alam ko sa sarili ko na kahit gaano pa kasakit ng ginawa ng pamilya niya sa pamilya ko ay hindi non mababago ang nararamdaman ko sa kaniya. Na hindi ko namamalayang umiibig na pala ako sa lalaking dapat ay hindi ko ibigin.
Love is war sabi nga ng iba. Pero ang pag-ibig nga ba ay digmaan? May digmaan ba sa pag-ibig? Kalakip nga ba ng pag-ibig ay digmaan?
" Kung bibigyan ba kita ng pagkakataon, maipapangako mo ba sa akin na hindi mo ako sasaktan?"
