29.bölüm:acı hayat

240 16 0
                                    


Kalbim göğüs kafesimden çıkarcasına atıyordu vücudum tir tir titriyordu. Nefes alış verişlerim git gide azalıyor. Sanırım krize giriyorum karşımdaki adamlar bana garip bakışlar atıyordu. Arkamdaki duvara yaslanıp yere çöktüm ellerimi boğazıma koyup nefes almaya çalıştım adamlar bana garip bakışlar atarken ben orda ölüyordum.

Göz yaşlarım gözlerimden firar ederken hıçkırıklarım dudaklarımın arasından kayıp gidiyordu. Adamlar krize girdiğimi fark ettiklerinde teker teker toz olmaya başladılar ve beni orda ölümüne bıraktılar. Ellerimle hafif boğazımı sıkarak okşadım ama bir türlü nefes alamıyordum. Ve artık öksürüyordum da boğazımdaki ellerimi çekip dudaklarım üstüne koyup bu sefer öksürüklerimi dizginlemeye çalıştım.

Şuan asla kalkamam ve burda da kimse olmayacağı için beni görüpte yardım edeceklerini sanmıyorum zaten görselerde yardım etmezler yine kendim halletmek zorundaydım ellerimi duvara dayayarak ayağa kalktım. Neyseki adamlar tam olarak krize girmeden gittiler yoksa asla eve gidemezdim çünkü krize girince aklımı kaybediyorum.

Öksürüklerim hiç bitmeyen göz yaşlarım ve hıçkırıklarımla yürümeye başladım. Yine ayaktayım ve yine tek başımayım hep kendim kalktım ve hep öyle olacak çünkü kimse benim gibi birine yardım etmek istemez. Ben asla mutlu olamayacaktım ben her zaman kendi yalnızlığıma mahkumdum. Çünkü hayat acımasızdır ve hayat bana en acısını tattırıyor.
Eve zar zor adımlar ve insanların garip bakışlarına maruz kalarak eve kendimi attım ve odama çıktım üstümü bile çıkarmadan kendimi banyoya atmıştım suyu açıp kıyafetlerimle suyun altına girmiş ve oraya çökmüştüm. 

Küçükken sorunlarım yüzünden terk edildim hemde öz annem tarafından ve annem bir sürtük. Annem eve her gün erkek getiriyordu ve ben bir gün annemin o erkeklerle ne yaptığını merak ettiğim için odasına girdim iğrenç bir görüntü ile karşılaşmıştım ve o günden sonra erkeklere bakamaz olmuş ve her aklıma geldiğinde kusmuştum ve yetmezmiş gibi eve getirdiği adamlardan biri beni taciz etmeye kalkmış ve beni krize girmeme ve yalvarmama rağmen bırakmamıştı. Sonrasında okulda erkekler yüzünden krizlere girdiğim için dışlanmış ve zorbalığa uğramıştım erkeklerden korktuğum ortaya çıkıncada erkekler bana bir çok kez dokunmaya çalışmıştı. Okulda her gün ezikmişim gibi bakışlara maruz kalmıştım.

Ve sonrasında iyicene kafayı sıyırmıştım okula gidemez hale gelmiştim sürekli kusuyor kabuslar görüyor ve kabuslar yüzünden uyuyamaz hale gelmiştim. Annem eve erkek getirdiğinde sesleri yüzünden krizlere giriyordum ve annem bir gün ses çıkartıyorum diye gelip beni dövmüş ve kalmamış gibi beni karanlık bir odaya koymuştu ve o ada nerdeyse annemin her gün sex yaptığı odanın alt katıydı. Ve sesleri net bir şekilde duyuluyordu ve ben o gün kafayı sıyırmıştım ve en sonunda orda bayılmıştım.

Annem bir zaman sonra yine ses çıkartıyorum diye beni dövmüştü annem okula gitmiyorum diye de bana kızıp okula yollamıştı ve ben yine okulda erkekler yüzünden kusup sonradında kusmuğumun üzerine bayılmıştım. Beni sorunlarım yüzünden okulda istememişlerdi bu yüzden atmışalardı ve annemde 'senin bu lanet sorunlarınla uğraşamam ben' diyip bir daha gelmemek üzere beni terk etti.

Ve işte o gün 13 yaşında ki ben yanlızlığa mahkum edilmiştim. Annem beni terk etsede bana bakmak zorunda olduğu için beni başka bir eve göndermişti ve bana her ay para yollamıştı aslında hala gönderiyor ve ben parasının son kuruşuna kadar harcıyordum çünkü umrumda değil.

Annemin ne yaptığını merak ettiğim için bilgisayar başında yıllarca oturup onu araştırdım bir zaman sonra internet üzerinden bir hacker ile tanışmıştım ve bana annemi bulmamda yardım edip nasıl yapacagımı öğretmişti korkmamıştım çünkü kimdi bilmiyorum oda benim kim olduğumu bilmiyordu zaten erkek olduğunu bile çok geç öğrenmiştim.
Ona çok minnettarım.

 𝐼 𝓁𝑜𝓋𝑒 𝓎𝑜𝓊! / ʝʝⱪ ✓  {𝓉𝑒𝓍𝓉𝒾𝓃𝑔} Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin