𝐼 𝓁𝑜𝓋𝑒 𝓎𝑜𝓊! / ʝʝⱪ ✓ {𝓉𝑒𝓍𝓉𝒾𝓃𝑔}

40.bölüm: "çok korktum..."

Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Sadece mutluyum. bilmiyorum o yanımda ve benim için uğraşıyor bende onun için uğraşıyorum. Umarım iyileşebilirim. Sadece onun için bunu yapmak istiyorum. Çünkü onu seviyorum hemde deli gibi hem zaten ben deliyim kimse inkar edemez. Onun benim için bu kadar uğraşıyor olması beni hem muştu ediyor hemde üzüyor çünkü benimle uğraşırken işine odaklanamıyor olabilir bu yüzden kariyeri düşebilir bu işi severek yapıyor bu onu üzebilir.

Ellerimi bir birine sürttüm ve kafamı kaldırıp etrafa baktım. Şuan burda olmak beni o kadar geriyorki anlatamam normalde olsa. Yani böyle iğrenç sorunlarım olmasa şuan hepsiyle kaynaşmış olabilirdim. Yani sanırım yani kim bangtanla karşı karşıyayken böyle put gibi dikilirki. BEN! Ben dikilirim işte. Geri zekalıyım işte ne diyim. Elimde değil işte nasıl iyileşecem ben bu gidişle hiçbir fikrim yok. Sanırım akışına bırakmalıyım.

"Eee nasılsınız bakalım?"

kafamı kaldırdığım gibi tae oppayla göz göze gelmiştik. Oppa? Ona oppamı demeliyim daha önce erkeklerle konuşmadığım için ne desem emin değilim. Sadece tae desem çok mu saygısızca kaçar yoksa oppa mı demeliyim. Lanet olsun! Adını kullanmasam belkide daha iyidir. Ben bunları düşünürken jungkook benim yerimede cevap vermişti.

"İyiyiz hyung."

Bi dakika jungkookta benden büyük yani
Çok değil ama bir yaş büyük işte. Onada mı oppa demek zorundayım ben şimdi? Yani hem sevgilim hem benden büyük. Off! Neyse onada adıyla seslenmeye devam etsem daha iyi. Sonuçta sevgilim kimse bir şey diyemez.

Tae bi anda ayaklanıp yanıma oturdu yani yakınlıktan dolayı gerildiğim için biraz yana kaydım bunu fark etti fakat asla umursamadı.

"Sen nasılsın bora?"

Ellimi saçlarıma atıp biraz düzeltim. Bunu neden yaptım bilmiyorum bi anda oldu. Gözlerimi kaçırarak yüzüne baktım ve cevap verdim tabi verebildiysem.

"Ee şey i-iyi yani şey iyiyim."

Lanet olsun. Sanki konuşmayı yeni öğrenen çocukalar gibi onlar bile benden daha iyi konuşuyor. Şuan resmen kafamı ezmek istiyorum.
Saatler sonra şaşıracağınız bir şey oldu. Ben resmen bütün üyelerle konuşmaya başlamıştım ilk fazlasıyla gerildim sonra iyicene kaynaştık derken bir an jungkook yanımdan tuvalete gidicem diyip kalkmasıyla tekrar gerilmeye başlamıştım ve o tekrar gelince rahatlamıştım. Onun yanında kendimi güvende hissediyordum işte. Ama eğlendiğime yemin edebilirim o kadar harikaydı ki anlatamam tae ve jiminin oppa'nın yaptığı komik haraketler, jin oppa'nın espirileri pek anlamasamda komik gelmişti bana.

En sonunda artık geç olunca jungkook beni eve bıraktı yani apartmanın karşısına neden geldi onu bile bilmiyorum atı üstü karşı tarafa geçiyorum. Eve girince rubi bir anda bana doğru atlamıştı. Kapıyı kapayıp biraz onunla vakit geçirdim çünkü onu son zamanlarda aksattığımı hissediyorum. Saat geç olsada ben uyumayacaktım. Zaten söylemiştim tekrar söylemeye gerek yok. Ama lanet olsunki uykum vardı. Of! Uyumaktan nefret ediyorum. Aslında severim ama kabus olmayan uykuları severim ve benim her uyuyuşum kabuslarla dolu olduğu için bundan nefret ediyorum.

Televizyonu açıp biraz kanallarda gezindim. Geç saatler olduğu için pek bir şey yoktu ama sonuçta internet denen bir şey vardı. Televizyonu internete bağlayıp bir aksiyon macera karışımı filmi açtım.  Bir tek aksiyon ve macera filimleri benim uykumu kaçırıyor diğer filimler sıkıcı geldiği için ve uykum olduğu için anında uyuya kalıyorum. Filimin yarısında acıktığımı hissetmiştim bu yüzden filmi durdurup kendime bir şeyler hazırladım rubi çoktan kendi köşesinde uyuya kalmıştı. Asla benim seslerimden uyanmıyordu çünkü artık alıştı bazen oda benimle birlikte ikimdi saatlerine kadar uyuyordu.