Lucy de Asis is a bully and a bitch and she doesn't care what others think of her. But when she gets blamed for her archnemesis' sudden disappearance, she devises a plan to prove her innocence―by finding out what truly happened the night of July 13t...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
* * *
CHAPTER 15: WEATHER THE STORM
NAGISING AKO NA wala na ang tatlong itlog sa bahay. Sinilip ko ang orasan at nakitang alas onse na. Sobrang sakit ng ulo ko, marahil dahil sa dami ng alak na nainom ko kagabi. Naubos nga namin yung dalawang bote eh.
Naalala kong ngayon nga pala ulit kami magkikita ni J kaya matapos kong kumain at mag-ayos, dumiretso ako sa coffee shop na nakagawiang naming pag-kitahan.
I wore a plain white tee, black dark blue hoodie and black leggings. I also wore my cap and my sunglasses.
I rode my car going to the coffee shop. Pag-dating ko doon, nandun na si J. I went to our usual spot. Tago ang spot na 'to at malayo mula sa ibang mga customers kaya dito kami nagkikita.
I crossed my legs. Saktong dumating ang waiter at binaba ang dalawang kape. Kilala na kami ng waiter na 'to at isa pa, kamag-anak din siya ni J.
"So? Any lead?" Walang paligoy-ligoy kong tanong.
J sighed. Inabot niya saakin ang phone ko at kinuha ko naman iyon.
"Unfortunately, hindi namin na-track ang may ari ng number na nag-text sa'yo. He used a burner phone." He answered.
I blew a puff of air. "Bummer."
"Don't worry, hinahanap parin namin yung lalaki through other CCTVs. Tinitignan namin kung saan siya pumunta matapos ang ginawa niya sa'yo nung gabing iyon." Sabi ni J.
"How long is it going to take?" I asked.
J shrugged his shoulders, "I can't provide you with a definite time. But I assure you, we're doing our best."
"You have other clients?" Tanong ko. Usually kasi mabilis sila gumalaw ngunit kapag marami silang clients, mas natatagalan.
He nodded.
Matapos namin pagusapan ang kailangan pag-usapan, nauna na ako palabas. Habang nag-ddrive, napansin kong parang may sumusunod saakin. Mula palang sa pag-alis ko ng coffee shop ay nakabuntot na siya saakin. Akala ko coincidence lamang na parehas kami ng pinupuntahan ngunit halos 20 minutes na ako nag-ddrive at nakabuntot parin siya saakin. Is that still a coincidence?
I squinted my eyes. I couldn't see who the driver was but the car looked familiar. The car was a red vios.
Mas binilisan ko ang pagpapatakbo sa kotse ko at napansin kong binilisan niya rin ang pagtakbo. Binagalan ko ang takbo at lumipat pa ako ng lane pero ginaya parin ako ng red na vios.
I scowled. Positive, sinusundan niya nga ako.
I immediately thought of an idea. Have I mentioned that my car is a Mercedes C63 AMG? It was a gift from my filthy rich grandfather on my father's side.
