Chapter 10: Full Moon And Crossbow

31 5 0
                                    

"Ano yang pinapanood mo?" 

Agad na pinatay niya ang TV at gulat na tumingin sa akin. I remained calm pero sa totoo lang gusto ko ng tumakbo papalayo. 

"What?"

"What? Alam ko namang papatayin niyo ako pero huwag mo namang ipamukha sa akin." galit na saad ko.

Alam kong wala na akong takas pero hindi naman tama na ipamukha niya talaga sa akin na papatayin niya ako. Anong bang akala niya? Na wala kaming pakiramdam? Wrong! He is freaking wrong.

He stared at me for a second.

"Mali ang iniisip mo."

He heaved a deep sigh at napahilamos na lang siya ng mukha gamit ang kamay. Tinignan niya akong muli. Hindi ko alam pero tumayo siya. He face me and step closer. I took a step back and step on something that made me fall. Buti nahawakan niya ako bago tuluyang bumagsak ang pwet ko sa sahig.

He held my waist and help me to stand. Now we're really facing an inch apart now. Ilang beses akong napalunok ng laway. He is staring at me. Napakagat naman ako ng pang-ibabang labi. He wouldn't make a move, right?  I could feel my body shaking.

"Don't dare make a move." I said kasunod ay tinuro ko siya at inilayo ng konti ang mukha ko sa kaniya. 

"I'll burn this house." pagbabanta ko.

"It's not what you're thinking." Napalunok naman ako ng ilang beses. His cold stares is really freaking me out. "I accidentally change the channel. Hindi ko alam na may ganon silang palabas."

Agad ko siyang tinulak dahil kanina pa siya nakahawak sa bewang ko. 

"You're watching a--" hindi niya ako pinatapos magsalita.

"Hindi ako nanonood. May iniisip ako!" He screamed.

Iniisip niya kung paano ako papatayin? Iniisip niya kung paano niya ako mapipilit na umamin? No worries, I will surrender myself to everyone.

"Stop that stupid thoughts of yours. Hindi gano'n ang iniisip ko." Saad niya at tinalikuran ako.

Ilang beses ako napahimas sa noo ko. Napatingin ako sa labas ng bintana. Malakas parin ang ulan at malapit ng gumabi. I laid myself on the couch and cover my face with pillow. 

"I wish I wasn't born." I said to myself.

I'm counting my fingers back and forth. Bumuntong hininga ako dahil wala talaga akong magawa. I look around to see if there's a mess that I can clean but sigh there's no any. Bakit napakalinis ng bahay na ito pero kabaliktaran naman ang may-ari.

Kesa maghintay na mawala itong galit ko, may naisip akong ideya. Dahil hindi naman ako basta-bastang pumasok nanaman sa kwarto ni Kael dito na lang ako matutulog sa sofa. I'm gonna make his kitchen my kitchen. I'm gonna make an easy potion, kung saan makikita ko lang dito ang ingredients.

Kailangan ko ng tuyong dahon, isang patak ng luha, at isang katas ng dahon ng bayabas. I'm gonna use my own tears. There's a dead leaf outside the window at meron din akong nakitang dahon ng bayabas kanina sa ref. Feel ko iyon ang ginamit na gamot ni Kael sa bali kong kamay bago niya nilagyan ng benda

Lumapit ako sa bintana para buksan iyon. The rain is too strong kaya medyo nabasa ako nang kunin ang tuyong dahon. Kinuha ko ang lahat ng mga kailangan ko. Huli na ng maalala kong wala dito ang cauldron.

Naghanap ako ng gamit sa kusina na pwedeng gamitin sa pagluto.

It took me too long to make the potion dahil sa kamay kong may benda. Hindi ko alam kung anong oras na pero sobrang dilim na sa labas. Mabuti at madaming spell of healing
na akong nalaman maliban sa isang spell na hawak ngayon ni Kael. Speaking of Healing Spells, this could be my chance to find it.

Celeste: The Last WitchTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon