Celeste: The Last Witch

Chapter 6: Tomorrow's Death

Three weeks has passed. Two weeks of being grounded is finally over. Three weeks since the Delavega's heir named Kael knows about my identity. Akala ko guguluhin niya kami pero mali ako. He remain silent, nagsisimula pa rin sila sa paghahanap na siyang pinamumunuan niya na kahit alam niyang ako ang hinahanap nilang mangkukulam.

Hindi ko maintindihan. Pinoprotektahan niya ba ako? Sinunod niya talaga ang sinabi ko.Kung gaya ng sinabi ng ama niya sa kaniya na para sa kaniya ang lahat ng 'to. Bakit niya pa kami tinatago? I should be happy knowing that me and my family are safe but I can't just keep the fact on thinking about it. However, this is just a temporary protection. I made a promise, a promise to surrender myself to everyone until I make sure my family's safety.

Nakapagsorry na ako sa buong family ko. It's not easy to say sorry. Kailangan ko pang i-explain yung side ko. But, even they forgive me, I won't promise them that I'll stop for being hardheaded. Hindi nila alam ang tungkol kay Kael na nakaalam na ng sikreto. Until they are safe, I won't plan to tell them.

I am lounging on a soft and comfy chair while looking at the jar of potion I made three weeks ago. Hindi ko pa nagagawa ang plano. Hindi ko alam kung saan at kailan ko sisimulan o baka hindi ko magagawa. I feel guilty for taking away my promise even though I know it's for my own good.

I stood up and went near the window, watching how the rain pours on the window pane. It feels relaxing and somehow made me forget the promise.

Lumabas ako ng silid. I could smell the hot mocha's scent mom is making. Wala si papa at Kuya Clyde dahil may inasikaso sa pharmacy. Nanonood ng palabas si Clein at Clint. Lumapit ako sa kanila at umupo sa tabi ni Clint.

"Naamoy mo ba 'yon, Clein?" Napatingin ako kay Clint na tinatanong si Clein.

"Amoy patay gutom" natatawang saad ni Clein na tinuro pa ako.

Walang pag-alinlangan ay kinuha ko ang maliit na unan at ginawang pamalo sa kanila. Tumawa pa rin sila ng tumawa kaya sinamaan ko sila ng tingin.

"Patay gutom. Hahahaa" sinamaan ko ng tingin si Clein.

"Patay gutom pala ha"

Nakita ko kung paano nagbago ang timpla ng kanilang mga mukha. Tumahimik sila dahil sa ginawa ko. I smile victoriously as I look at them feeling the vibrating sound on their heads. Hindi maipaliwanag ang mga mukha nila.

"Bwisit ka talag--aray" without finishing his words ay nagsalita na naman ako sa isip niya.

Hindi na sila nagsalita pa at nakasimangot na umayos ng upo. Nakinood na rin ako, they're watching the movie Hansel and Gretel. Alam kong Witch Hunter sina Hansel and Gretel pero hindi naman ako naapektuhan maliban na lang sa ginawa nilang pangit ang mga witch at nanghuhuli ito ng mga bata para gawing alay. That's diabolical!

Dumating si mama bitbit ang dalawang tray ng ginawa niyang hot mocha at cookies. Agad akong tumalon mula sa couch at pumunta sa table na pinaglapagan ng tray. Kumuha ako ng tatlong cookies at nilagay sa plato. Muntik pa akong mapaso nang kunin ko ang isang baso ng hot mocha.

Narinig kong tumawa ang mga kapatid ko kaya sinamaan ko sila ng tingin.

"Ano? Sasabihin niyo namang dahil patay gutom ako kaya ako napaso?" Naiinis kong tanong na ikinatawa nilang dalawa.

"Ikaw na mismo nagsabi niyan." natatawang saad ni Clint.

Akmang ibabato ko sa kaniya ang hawak kong cookie kaya lang pinigilan ako ni mama. Sumimangot naman ako.

Hindi ko na pinansin ang mga kapatid kong tinatawanan ako. I took a sip of my mocha, I almost spit it when someone knock on our door. Napaso pa ang dila ko. Tumayo si mama at buksan iyon.