Şeytan kulağıma iyi olduğumu fısıldıyor ve bende buna inanıyorum. Çünkü kandırılmaya ihtiyacım var, diğer türlü ayakta duramam.
☾
Dernière Etoilé | Son Yıldız
Ve evet, bununla birlikte tamı tamına üç defa okuldan atılmış sayılıyordum.
Üzücü.
Lise son sınıftım ve üç defa okuldan atılmam cidden büyük bir başarıydı.
Üzücü olan diğer bir kısım ise okuldan atılma sebebim, sevgilimle bastığım Hyesaydı.
Defalarca Yoongiden uzak durması için onu uyarmıştım. Beni dinlemeyip ona yanaşması tamamen onun hatasıydı. Ve ne yazık ki bu defa dayanamayıp ona yumruğu geçirdiğimde, zarara uğrayan yine ben olmuştum.
Kim için ya da ne için.
Boşunaydı, verdiğim değeri hak etmeyen biri için kendimi mahvetmiştim.
Yoongi ile onu basketbol salonunda öpüşürken gördüğüm o an, bir hiç uğruna kendimi mahvettiğümi anladığım o an, dünyam başıma yıkılmıştı.
Tüm düşünce yetimi kaybetmiştim. O an tek düşündüğüm geçirdiğimiz iki senenin boşa gitmesiydi. Anılara değer veren bir insandım, evet öğleydim fakat bu demek olmuyordu ki anılarımı mahveden insana da hala değer veriyorum.
O an bedenimin veya zihnimin geçirdiği şoktan dolayı ne yaptığımı bile tam hatırlamıyordum. Tek hatırlayabildiğim, müdürün karşısında azar yerken dikketimi verdiğim Yoonginin patlak dudağı ve Hyesanın üzerimde olan alaylı gözleriydi.
Aklıma gelen görüntüyle dudaklarım istemsizce titremişti, kendimi zavallı gbi hissediyordum.
Sarsak adımlarla kaldırımda yürürken gözüm elimde duran - ekranında Annem yazılı - titreşen telefonuma kayıp duruyordu.
Alt dudağımı dişlerimin arasına alarak düşünmeye başlamıştım.
Hayır.
Bunu kesinlikle anneme söyleyemezdim, bu defa beni büyük ihtimal öldürürdü.
Her sabah okula diye gidip, Yoongi ile buluşmam. Sınav haftası yüzünden annemim sıkça aramalarına, kontörüm bitti yalanı uydurarak Yoongi ile mesajlaşmam, çoğu zaman okuldan kaçmam, annemin sürekli benimle ilgili öğretmenlerimden duyduğu şikayetleri ve defalarca Hyesayla geçen saç-baş kavgalarımız yetmezmiş gibi, üçüncü defada okuldan atıldığımı duyduğunda beni kesinlikle Busana - kendi yanına - hapis edecekti.
Dayanamazdım.
Yalvara yakara Seulde kendime bir ev tutmuştum ve daha ikinci senem bile dolmadan tekrar oraya gidemezdim.
Canıma susamamıştım.
Bunu anneme söylemenin iyi bir karar olmadığını fark edip, telefonu montumun cebine yerleştirerek bir daha almamak için üzerine birde fermuarını çekmiştim.
*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
