Dernière Etoilé, Jenmin

5

"Hadi ama Jen, benim için gelemez misin?"

Koyu kahve renginde, belime kadar uzanan saçlarımı, at kuyruğu toplayarak Chaeyounga taraf dönmüştüm.

Partilerden hoşlanmazdım çünkü çevremde ki insanların ısrarlarıyla içtiğim içkiler bir süre sonra başımı ağrıtırdı. Fakat içmeyince de ne yazık ki gecem sıkıcı geçerdi.

Monoton devam eden parti hayatımda farklı geçen bir günüm bile olmamıştı. Yine tekrar aynı şeylerin olacağını bildiğim için o partiye gitmek istemiyordum.

"Olmaz Chae, bu gece anneme herşeyi söylemek için tüm günümü cesaret toplayarak geçirmem gerek."

Chaeyoung başını sıkıntıyla geriye atarak sesli bir üff çekmişti.

"Ne olur ki ya? Benim için yap bunu Jen, o partide tek takılmak istemiyorum. Tek arkadaşım sensin biliyorsun. Bu tatlı arkadaşının isteğini bir kere yerine getirsen n'olur sanki?"

Sıkıntıyla derin bir nefes dışarı vermiştüm. Üzerimde duran iş önlüğünü çıkarmak için belimde düğümlü olan ipi açıyordum.

Bir yandan düğümü açarken gözlerimi chae nin eldivenleri çıkardığı sağ elinin biraz üzerinde gizlemeye çalıştığı kesiklere kenetledim.

Ve yine aynı şey.

Chaeyoung her gece evlerinde yaşadıkları aile tartışmasına dayanamaz ve saatlerini banyoda geçirerek bileklerini keser ve o soğuk küvette sabahlardı.

Varlıklı bir aileye sahipti fakat, para hiçbir zaman mutluluğu getirmediği gibi beraberinde acıları getiriyordu.

Babası annesini aldatırdı ve annesi bunu bildiği halde sırf paradan uzak kalmasın diye eşinden boşanmazdı.

Chae ise bu yaşananlara rağmen güçlü görünmeye çalışmış ve sosyal hayatına karşı hep mutlu görünmüştü.

O çok güçlü bir kzıdı.

Bu küçük lokantada ise benim çalıştığımı öğrenmiş ve sırf destek olmak için burada işe başlamıştı.

Onu seviyordum. Her ne kadar çocukluk arkadaşı olmasakta, sadece bir yıldır tanışmış olsakta, herşeyini en iyi ben bilirdim. Ve oda bana çok değer verirdi.

Onu gerçekten çok seviyordum.

Hafif çatılan kaşlarımı düzeltmeye çalışarak, sinirli olduğumu belli ettirmeden Chaeyoungun bileğinde ki gözlerimi çekip yakınıda doğru ilerledim.

Sırtımı ona çevirerek belimde duran düğümü açamadığım içün pes ederk ellerimi kendime çekmiş ve kollarımı göğsümün üzeründe bağlamıştım.

"Chae şu düğümü açsana."

Kıkırtısı kulağıma ilişirken, istemsizce yüzümde tebssüm oluşmuştu. Onun gülümsemesini seviyordum.

Belimde ki düğümü açarken konuşmuştu.

"Ben sana kaç defa diyeceğim şu düğümü sıkı yapma diye, sonra açarken zorlanıyorum."

Sonunda Chae düğümü çözdüğünde, önlüğü üzerimden çıkarıp dolabıma koymuştum.

Bedenimi ona taraf döndürerek ifadesiz bakan gözlerimi gözlerine çıkardım.

" Tamam, kabul ediyorum. "dedim bıkkın bir sesle.

Kabul ediyordum çünkü onun üzülmesini istemiyordum. Benim için bir ton iyiliği yapan bu kişiye bir defa olsun yardımım dokunmamıştı ve madem bana ihtiyacı vardı, bunu onun için yapacaktım.