BÖLÜM 11 - KATİL

6.3K 203 16
                                    

Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayınız!  İyi okumalar

"Ezra?"

Babamın bana seslenişiyle etrafıma bakındım. Ama hiçbir yerde bulamıyordum onu.

"Baba neredesin? Seni bulamıyorum"

"Buradayım kızım. Gel hadi"

Gözlerimi kapatıp açmam ile bir bahçede olduğumu anladım. Etrafta sadece bir tane ağaç vardı. Dalına asılan salıncakta da bir kız çocuğu sallanıyordu. Arkasında da onu sallayan bir adam. Bu babamdı. O küçük kız da bendim.

"Baba?"

Gülüşme seslerini etrafta yankılanıyordu. Ama babam beni duymuyordu. Bir kez daha seslendim. Ama ikisi de beni duymuyordu. Yanlarına annem belirmişti bir an.

"Anne"

dedim kısık bir sesle. Hemen bana döndü. Bana sinirle bakıyordu.

"Katil! Hepsi senin yüzünden, katilsin sen! Onu sen öldürdün. Hepsi senin suçun! Katil!"

Hayır! Bu doğru değil. Onu ben öldürmedim... Yankılanan 'Katil' sesleri duymamak için kulaklarımı tıkadım.

"Hayır!"

Yataktan kalktığım gibi Cihan'ın göğsüne kafamı çarpmıştım. Nefes nefeseydim. Hemen kollarımı boynuna sardım.

"Geçti... Geçti. Sadece kötü bir rüyaydı. Ben yanındayım. Korkma"

Kollarını belime sarıp saçlarımı okşuyordu. Bir süre sonra göz yaşlarımı serbest bıraktım.

"Cihan, babamı ben öldürmedim. Onu ben öldürmedim"

"Biliyorum sevgilim, sana inanıyorum"

Daha fazla sarıldım. Yanımda durması, beni teselli etmesi bana güç vermişti. Parmaklarını saçlarım da gezdirip küçük bir öpücük kondurmuştu. Nihayet kollarından ayrıldığım da başımı iki elinin arasına alıp saçlarımı kulağımın arkasına aldı.

"Ne olduğunu anlatmak ister misin?"

Yanağımda olan elini tuttum. Başımı iki yana sallayarak karşılık verdim. Başımı yeniden göğsüne koymuştu. Bir süre sonra beni yatağa yatırmış kendisine yanıma uzanmıştı.

"Cihan?"

"Efendim?"

Yüzlerimizin arasında duran elini tuttum.

"Beni bırakma"

"Söz veriyorum sevgilim. Seni hiç bırakmayacağım..."

Biraz daha yaklaşıp beni kendine çekmişti. Başımı göğsüne yaslayıp gözlerimi kapattım. O an daha önce hiç fark etmediğim kokusunu içime çekerek uykuya dalmıştım.

Gözlerimi açtığımda Cihan'ın çıplak bedeninin üzerinde uyanmıştım. Aklıma dün gece gelmişti. Uzun zaman sonra babamı rüyamda görmüştüm ve bana bakmamıştı bile. Cihan, ona babamı ben öldürmedim dediğimde bana sana inanıyorum demişti. Bana inanıyordu. Bu benim için çok önemliydi. Saçlarımı okşaması geldi aklıma. Başımı göğsüne yaslayıp uyumuştum. Bunu söyleyeceğim asla aklıma gelmezdi ama sanırım ondan hoşlanıyorum.

Cihan'ın gözleri açılıyordu. Hemen gözlerimi kapattım. Biraz daha göğüsünde uyuma fırsatını kaçırmak istemiyordum. Beni izlediğini göremesem bile hissedebiliyordum. Bir dakika, yanağımı mı okşuyordu o? Evet, yanağımı okşuyordu. Sanırım daha fazla dayanamayacaktım. Gözlerimi açtım.

ESİR-İ AŞK (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin