"21, 22, 23. 23!""Hayır, yine yanlış. Bir tane eksik sayıyorsun"
"23 işte! Kaç kere saydım" Cihan çıplak vücudu ile yatakta oturuyor ben de onun dövmelerini sayıyordum.
"İşte, 24." Alt dudağını çektiğinde içinde yazan dövmeye baktım. Büyük harflerle FGM yazıyordu. İstemsizce kaşlarım havalanmış "Bu ne demek şimdi?" Diye sordum. Çenemden tutarak
"Anlamı, hedefe giden yolda herşey mübahtır" deyip dudaklarıma öpücük bırakmıştı. Yataktan kalkıp banyoya doğru ilerliyordu.
"Bu söze katılmıyorum, bence çok saçma"
"Ben öyle düşünmüyorum ama" arkasını dönmeden cevap vermişti. O banyoya girerken bende dolabın karşına geçtim. Bugün akşama misafirimiz vardı. Mert Cihan ile tanışmaya gelecekti. O yüzden şık olmalıydım. Kıyafetlerimi giyip makyajımı yaparken Cihan, beline sardığı havlu ile banyodan çıkmıştı. Saçlarını kurularken konuştum.
"Bugün erken gel lütfen."
"Oldu, onun için kılımı kıpırdatmam. Onu evime aldığıma şükür etsin"
Masadan kalkıp Cihan'ın önünde durdum. Kollarını boynuna dolayıp, "Aslı için. Sadece bir kaç saat katlanacaksın o kadar. Lütfen Cihan, kavga dövüş istemiyorum" dedim.
"Aslı için herşeyi yaparım"
Gülümseyerek "Seni seviyorum" deyip dudaklarına öpücük bıraktım.
Sabah kahvaltımızı yaptıktan sonra ben ofise Cihan da işe gitmişti. İşlerimi halledip eve döndüğümde ise Aslı'nın heyecanlı haliyle karşılaştım. Sevdiği adamı abisiyle tanıştıracaktı. Kolay değildi tabi, özellikle de Cihan gibi bir abi için. Saçlarını düzleştirirken durup aynada ki yansımasına konuştum.
"Herşey çok güzel olacak merak etme. Sadece bu güzel günün tadını çıkar" söylediklerimle rahat bir nefes alıp yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirdi. Saçlarıyla işim bittikten sonra birlikte aşağıya indik. Herkes aşağı da misafirleri bekliyorduk. Ahmet düşmanlarımızı eve aldığımız için söylenip dururken Cihan sessizdi. Firuze Hanım ise yemekler ile ilgileniyordu.
"Bunun burada ne işi var. Yumurta ile yapılmıyor mu bu? Kızı zehirlemek mi istiyorsunuz? Kaldırın çabuk şunu gözümün önünden!" Hamile olduğumdan bu yana bana karşı olan tavrı değişmiş benimle daha çok ilgileniyordu. Sebebini Aslı'ya sorduğum da ise Ahmet'ten sonra bir çocuğu daha olmuş ama kaybetmişler. Bu konu onu hassas yapıyordu.
"Sakin olun lütfen, herşey iyi olacak."
"Geldiler!" İçeri Seyit'in hepimiz heyecanlanmıştık.
" "Geldiler mi?" " Diye tekrarladı arkasından Cihan. Sinirle oturduğu yerden kalkıp camdan dışarıyı bakıyordu. Ahmet, Aslı ve bende aynı şeyi yapıp dışarıda toplanan arabalara baktık. "Hani sadece Mert gelecekti? Tüm sülalesini toplamış gelmiş!" Aslı abisine dönmeden cevap vermişti.
"Abi yemin ederim sadece o gelecekti. Nasıl oldu bilmiyorum"
Cihan geriye doğru adımlayıp elini ensesine götürmüştü.
"Hayır izin vermiyorum! O adam evimden içeri adımını atamaz!"
Bu zamana kadar sessiz olan Firuze Hanım hepimizin önüne geçip, "Kendine gel Cihan! Özdemir'ler ne zamandan beri kapısına gelen misafiri geri çeviriyor?" Cihan bakışlarını çevirip sinirlerine hakim olmaya çalışıyordu. Firuze Hanım devam etti.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESİR-İ AŞK (TAMAMLANDI)
Fiksi Remaja25/05/2020 Bir gün uyandığınızda kendi yatağınızda olmadığınızı anladığınız zaman ne yapardınız? Kaçardınız değil mi? Ezra da onu yaptı. Kaçmaya çalıştı kaderinden, onu kendine hapseden kaderinden. Cihan'dan... - "Dışarı çık, yoksa!" "Yoksa ne?" Ezr...