ASKER'İN SEVDA'SI~Bir Aşk Uğrunda

🇹🇷13.Bölüm🇹🇷

Gökhan'dan

Sabah kahvaltı da Sevda yoktu. Acaba dün gece ona çok mu ağır davrandım. Hele Şerafettin ile konuşması. Orda dediklerinde ciddi miydi?

Allah'ım sen bana bir çıkış yolu göster.

Kahvaltı bitince revire doğru ilerledim. Omzuma birinin dokunmasıyla döndüm.

Ömer bana bakıyordu.

"Hayırdır Ömer?"

"Senin nereye gittiğini ikimiz de çok iyi biliyoruz. Bak Gökhan. O kızı üzme. Şerafettin, Sevda ile olan konuşmasını anlattı bana,"

"Ee ne var bunda?"

"Olum nesi mi var? Sevda bir askeri sevmeye dünden hazır. Bunun ne kadar zor olduğunu bilerek seviyor seni. Seni her halinde kaldırabilecek bir kız. Bu o eski sevgilin gibi değil. Eskisi asker beklemenin ne olduğunu bilmiyordu. O yüzden seni bıraktı. O eski sevgilin seni her zaman yanında istiyordu. Çünkü kalbinde bir gram Ayyıldız sevdası yoktu! Ama Sevda öyle mi? Sevdiği iki erkek tarafından aldatıldıktan sonra kalbinde ailesi dışında bir tek Ayyıldız sevdası kalmış. Bir tek Ayyıldız'a aşık olmuş. Eğer sen bu kızı kaçırırsan bir daha kalbinde Vatan, Bayrak, Türkiye sevdası olan bir kız bulamazsın! Sana son sözüm Sevda'yı üzme."

"Sen şimdi bunca yıllık arkadaşını bırakıp daha birkaç gün önce tanıdığın kızı mı savunuyorsun bana?"

"Benim seni bıraktığım yok. Sen benim can yoldaşımsın. Ben sadece Sevda'nın başında abisi yokken abilik yapıyorum."

"Abilik yapmak sana mı kaldı?"

"Hayır ama-"

"Tamam Ömer uzatma. "

Ömer'in konuşmasını beklemeden yanından ayrıldım. Revirin önüne gelince durdum derin bir nefes aldım. Elimi kapının koluna koydum. Yavaşça açtım. İşte o anda bir çığlık koptu. Bu Sevda'nın sesi...

Hemen içeri girdim. Çevreye baktım. Biri var mı diye. Yoktu. Hemen Sevda'nın yanına koştum. Eli kanıyordu. Yerde dünden kalma cam parçaları vardı.

Hemen ellerini ellerimin arasına aldım. Buz gibi olmuştu.

"Ne oldu?"

Ellerini hızla çekti.

"Bir şey yok. Ufak bir cam battı sadece."

"Ufak bir cam mı? Sen ne kadar kanadığının farkında mısın? Hem sen neden kahvaltıya gelmedin?"

"Aç değildim. Bende boş durmak yerine reviri toplamaya başladım. Bir saniye ya! Ben niye sana hesap veriyorsam? Sonuçta UMRUNDA değilim!"

Haklıydı. Derin bir nefes aldım. Sanki onu duymamış gibi konuşmaya başladım.

"Hemen o camı çıkarmamız lazım. "

"Ben hallederim."

"Neden bu kadar inatçısın? Neden yapmama izin vermiyorsun?"

"Bunu bana dün umurumda değilsin diyen adam mı söylüyor?"

Sustum. Yine haklı. Neden bu kız hep haklı olmak zorunda ki?