ASKER'İN SEVDA'SI~Bir Aşk Uğrunda

🇹🇷17.Bölüm🇹🇷

Gökhan'dan

Suçluyum. Sonuna kadar suçluyum. Her türlü cezayı hak ediyorum. Çünkü ben can yakıcı bir mahlukum. Bu yaptıklarımdan dolayı her türlü günahı hak ediyorum. Cehennemde yanmayı hak ediyorum.

Afet'e öyle dememeliydim. Hele Sevda'nın yanında hiç dememeliydim.

Sevda beni hak etmiyor. O daha iyilerine layık. Ben onu üzerim. Tıpkı az önce onu üzdüğüm gibi.

En son o beni üzer diyordun Gökhan efendi?

Evet hala böyle bir düşüncem var. Onun beni bekleyip beklemeyeceği ne malum?

Allah sana akıl fikir versin Gökhan. Ben sana başka bir şey demiyorum.

Deme zaten. Sen konuştukça kafam karışıyor.

Sevda evden koşar adım çıkarken gözünden bir damla yaşın süzüldüğünü fark ettim. O bir damla yaş benim kalbime bıçak gibi saplandı. Sevda'yı üzdüğüm için bir kez daha kendime küfür ettim.

Bahçeden çıktıktan sonra gizlice onu eve gidene kadar takip ettim. Bir ağlama sesi duyuldu. Sevda'dan... Koşarak eve gitmeye başladı. Bende adımlarımı hızlandırdım. Cebinden anahtarını çıkardı. Kapıyı açıp içeri girdi. Yaptıklarını bahçe kapısının önünden izledim. Eve girince kapının önüne gittim. Ağlama sesleri arttı. Kapının önüne çöküp kafamı ellerimin arasına aldım. O ağladıkça ben yandım. O ağladıkça kül oldum. Onun bir damla göz yaşı için dağları yıkabilecek ben, şimdi onu ağlatan yine ben...

Ağlama sesi uzaklaşınca bende oturduğum yerden kalktım. Bahçeden çıkıp eve gittim. Afet masayı toplamıştı. Bende eve girdim. Kapıyı kilitleyip Afet'in odadına çıktım. Kapıyı tıkladım.

"Git burdan!"

"Afet,"

"Sana git dedim!"

"İçeri geliyorum." Kapıyı açıp odaya girdim. Afet yatağının içine girmiş, battaniyesinin içine saklanmış yatıyordu. Yanına gidip yatağa oturdum.

"Afet," sesimi yumuşak tutmaya çalışarak konuşmaya devam ettim.

"Ben az önce sana öyle davrandığım için özür dilerim. Sadece," devamını getiremedim. Kısa ama derin bir sessizlik oldu.

"Sevda'nın bana karşı hisleri var. Bir şekilde bunu öğrendim. Ama olmaz. Onunla aramda bir şey olamaz. Canım yanar yine. Yapamam. Benim görevlerim olacak. Ben gideceğim. O yalnız kalacak. Dayanabilir mi bensizliğe? Olurda bir gün şehit haberin gelirse-"

"Hayır. Senin şehit haberin gelmeyecek. Beni arkanda bırakıp şehit olamazsın abi! Hem görmüyor musun Sevda'nın halini? Perişan. Abisi de asker. Nasıl onu bekleyebiliyorsa seni de bekler. Bu kadar bencil olma abi!"

"Hayır Afet. Sevda ile benim aramda hiçbir şey olmayacak! Az önce sana bağırdığım için özür dilerim. Birdaha Sevda'ya da yenge deme. İyi uykular."

Kapıyı yumuşakça kapatıp çıktım. Kendi odama gidip yatağa uzandım. Üzerimdekileri bile çıkarma zahmetinde bulunmadım.

Allah'ım sen sonumuzu hayır eyle...

******

1 hafta sonra

Anlamıyorum. Ne ara Sevda ve Afet bu kadar yakın oldu bir türlü anlamıyorum. Birbirlerini en son bir hafta önce gördüler. O zaman da bu kadar samimi değillerdi. Şimdi ise ikisi bir olmuş çarşıya çıkacaklar. Şu işe bak ki yanında beni istemiyorlar. Olacak iş değil yahu!

Sabah erkenden kalktım. Sırf o ikisini yalnız bırakmamak için. Bende onlarla gideceğim çarşıya. Öyle ya da böyle gideceğim.

Afet ile evde işlerimizi hallettikten sonra çıktık. Sevda'nın evine geldiğimizde Afet gidip kapıyı çaldı. Ne yalan söyleyeyim onu göreceğim için heyecanlıyım. Ama bu heyecanımı dizginlemem lazım. Kimseye belli etmemeliyim.