ASKER'İN SEVDA'SI~Bir Aşk Uğrunda

🇹🇷16.Bölüm🇹🇷

Sevda'dan

Gözlerimi açtığımda beyaz bir duvar gördüm. Biraz gözlerimi kırpıştırıp etrafa baktım. Burası hastane odası. Sağ kolumda hissettiğim acıyla yüzüm ekşidi. Sol elimde birinin elinin sıcaklığını hissedince kafamı o yöne çevirdim.

Gökhan...

Yanımda elimi tutmuş uyuyordu. Çok tatlı uyuyordu ya. Bir dakika?! Bu şimdi benim elimi mi tutuyor? Ah olamaz! Allah'ım sen beni affet.

Kapının tıklatılmasıyla gözlerimi yeniden yumdum. Çocukken oynadığım birkaç tiyatro sayesinde oyunculuğum iyiydi. Bu yüzden uyuyor numarası yaptım.

Gözlerim kapalı içeri giren kişinin kim olduğunu anlamaya çalıştım. Ama nafile. Sadece ayak sesi vardı.

"Prensesim. Nasıl da solmuşsun öyle. Ben seni bu yanındakine emanet ederek iyi bir şey mi yaptım acaba? Seni korumaya çalışırken canını mı yaktım bilmeden. Ah benim güzelim. Böyle olacağını bilseydim seni hiç göndermezdim o partiye. "

Ah benim canım abim. Sen üzülme. Ben çok iyiyim. Hem sen beni yanımdakine emanet etmesen bile ben ona kalbimi emanet ettim bile abim. Ona kalbimi çoktan verdim ben.

Abim biraz daha yaklaştı yanımıza. Bunu ayak seslerinden anladım. Gökhan'a "Şşşt" diyerek uyandırmaya çalıştı. Sanırım işe de yaradı. Sonra bir anda Gökhan elini çekti ellerimden. Ellerinin sıcaklığı kayboldu. Buz gibi odada ellerim boş kaldı.

"Kusura bakma Levent. Uyurken bilinçsizce tutmuşum."

"Dışarı çık Gökhan! "

"Ama-"

"Benim lafımı ikiletme Gökhan! "

"Emredersiniz komutanım! "

Kapının açılıp kapanmasıyla gözlerimi açtım. Derin bir nefes aldım. Benim böyle yatmamam gerek. Ben doktorum. Hastaneye gireceksem bile doktor olarak girmem gerek. Hasta olarak değil.

Kolumda ki seruma baktım. Yarısı bitmişti. Şimdi çıkarsam hepsi de başımın etini yerdi. Bu yüzden ellemedim. Yatağın içinde doğruldum. Sağ koluma giren bir ağrı ile inledim.

Bir süre sonra kapının önünden yumruk sesi geldi. Umarım abim Gökhan'a yumruk atmamıştır. Kapının açıldığını duyunca geri yattım. Ama bu sefer gözlerimi kapatmadım.

"Abiciğim."

"Prensesim. Nasıl oldun? Ağrın var mı?"

"Yok abiciğim. Asıl sen nasıl oldun? Cemre iyi mi? Nerde şuan?"

"Biz ikimizde çok iyiyiz prensesim. Cemre Ankara'da kaldı. Bende bir süreliğine geldim. Sen biraz daha toparlan giderim bende."

"Sağol abiciğim."

"Geçmiş olsun Sevda. "

"Sağ ol."

Az önce abime sıcacık olan sesim şimdi Gökhan'a buz gibi çıkmıştı. Ne yapayım ama? Ben mi dedim umurumda değilsin diye? Ben mi dedim bebek bakıcılığı yapmak istemiyorum diye?