The Great Escape

Kabanata 9

Kabanata 9

Ruined

As I lie awake on my bed, looking at the blinking diamond stars and the moon hanging on it, I smiled.

Nothing really beats the sky at night. Well, that's for me. Naging parte na kasi ng pang araw-araw kong buhay ang pagmasdan ang langit tuwing gabi. I appreciate the stars, be it dead or alive. Especially the moon, whether it's full or not.

Kaso ngayong gabi, mukhang malabong makakita ako ng mga nagniningning na bituin. Maulap ang kalangitan at halos di na maaninag ang buwan.

I can see the nightsky clearly because my Mom especially designed my room to be like this. Iyong may transparent na salamin sa bubong. Dahan-dahan, nagsimulang lumuha ang langit. Pumatak ang ulan na kanina ko pa hinihintay. Mas lumawak ang ngiti ko at mabilis akong umahon sa kama.

At katulad ng panonood ko sa langit tuwing gabi, sa oras na bumuhos ang ulan, hindi ko pinalalampas ito at naliligo ako. Though not all the time.

Some call this as a childish act but I don't really care. I love the rain. Pati na rin ang amoy ng kalsada sa tuwing bumubuhos ang ulan, na hindi sinasang-ayunan ng marami.

Nang makalabas sa bahay ay humalakhak ako. Dinama ko ang lamig na dulot ng ulan, nilanghap ang kakaibang amoy na gustong-gusto ko.

Tumakbo ako palabas ng bahay at napansin ang mga taong nagtipon-tipon sa isang banda ng kalsada. Napansin ko ito agad kahit malayo dahil sa mga makukulay na payong.

Kumunot ang noo ko. Though I am not actually a nosy person, I slowly walked towards where the people were gathered.

What pushed me to come was the rope, hanging on a molave tree. It was tied on an unfamiliar girl's neck.

"Suicide?" I whispered.

I love the rain, the nightsky, as well as mystery and thriller. Which may be the reason why I don't have many friends at school. Madalas nila akong tinutukso at nilalayuan dahil sa mga lumalabas sa bibig ko.

I am usually influenced by informations I read online or in different books. Kinatatakutan din, kung minsan, lalo na kapag wala silang ideya sa pinupunto ko. AUGUSTUS lang talaga ang nakatatagal sa akin.

Nang makalapit, napansin ko ang lalaking nakatayo isang metro ang layo sa babae. She's hanged and obviously dead. Kapansin-pansin ang sugat na nakuha mula sa pagkakatali ng leeg at ang kaibahan ng kulay ng labi.

The guy was probably a police officer. May mga police na rin sa paligid at mukhang kanina pa sila rito. Dahan-dahan, ibinaba nila ang bangkay mula sa pagkakasabit.

"Kiss her," someone from the crown of murmured.

Nilingon ito ng mga tao, hindi makapaniwala sa sinabi ng kung sino. Pero hindi niya ito pinansin. Nagtama ang paningin namin ng nagsalita. My lips parted a bit and my eyes grew wide.

From his thick brows and dark eyes, his narrow nose and thin pinkish lips, his angled jaw, broad shoulders and firm chest... I was able to notice these details of him even though there's only a limited light.

And tonight, he's wearing a plain white hoodie, the same one he wore when we first met. Pero hindi na iyon ang mahalaga.

Anong ginagawa niya rito?

I looked at him with disbelief, trying to process what he said for a moment. Even the people gathered around shared their insights regarding his request.

"May tama ba sa ulo 'tong lalaking ito? Sinong humahalik sa patay?!"

"'Wag mo siyang sundin. Makakuha ka pa ng sakit diyan."