Tutkunun Bedeli

Bölüm 38

''Seni seviyordum dedim. ''

''Ah.. Hayır.. Şu an böyle söylüyorsun ama o zamanlar..''

''Simge lütfen artık söylediklerime itiraz etmekten vazgeç. Seni seviyordum dedim ve bu doğru. Hatta hislerim bunca geçen zamana ve olanlara rağmen...''

''Lütfen sen de bana gerçek olmayan şeyler söylemekten vazgeç...''

''Biliyorum, buna inanman çok zor.. Haklısın.. Ne diyebilirim ki başka.. Ama bu değişecek.. Göreceksin..''

''Yaman, yapma...''

''Ne yapmayayım Simge?''

''Bunu yapma işte. Bu herşeyi mafeder.. Senden özür diledim ve bunda ciddiydim. Dilerdim ki herşey çok daha farklı olsun. Belki sabretseydim çok daha başka bir hayat kurabilirdik ama benim yanlış düşüncelerim yüzünden bu noktadayız. Geri almayı istemediğim tek şey Kıvanç'ın varlığı. Gerçekten çok pişmanım ve senden rica ediyorum hatta yalvarıyorum. İntikam için bu yolu kullanma. Lütfen Yaman...''

''Sen neler söylüyorsun Simge? Sırf senden yaptıklarının intikamını almak için mi buradayım. Tanrım inanmıyorum.. Ben gözünde gerçekten bu kadar kötü bir adam mıyım? Lanet olsun.. ''

''Şey, ben tam olarak öyle söyle..''

''Tamam Simge, açıklama artık hiçbir şey. Yolun kalanını kendin dönebilirsin herhalde. Nefes almaya ihtiyacım var şu an ve her neyse. Dikkatli git..''

''Yaman dur!''

Simge ona gitme diye seslenirken o sırtını dönmüş, uzun adımlarını hızlı hızlı atarak ondan uzaklaşmıştı bile.

Onun arkasından bakarken ''Kahretsin..'' diye kendi kendine söyledi Simge. Böylesi heyecanlı ve gergin olduğu zamanlarda dilinin kemiği yoktu hiç. Başına ne geliyorsa zaten bu yüzden gelmiyor muydu? Aklına gelen ilk şeyi düşünmeden söyleyiveriyor sonra kırdığı şeylerin parçalarını etraftan toplamak zorunda kalıyordu.

içindeki his bu kez suçluluğa dönmüş ve onu yakmaya başlamıştı.

''Hay ben şu dilime. Of Allahım ya.. Ne zaman akıllanacağım ben!''

**** **** **** **** **** **** **** ***** *****

- Anne.. Anneee.. Aaannneeee....

Yatağın üstüne çıkmış ve kendisine tepeden bakan Kıvanç'ın seslenişleriyle uyandı Simge. Onun gözlerini açtığını gören Kıvanç heyecanla konuşmaya başladı.

- Uyan anne.. Denize gidecektik ya biz .. Yarenle Yasemin hala çoktan uyandı. Anneni kahvaltıya çağır dediler bana. Merve teyzem pişi yaptı anne.. Çok çok yaptı.. Böyle kocaman bir tepside... Kalabalıkmışız o yüzden çok yapmış.. Hadi anne.. Ben acıktım.. Yaman amca denize gideceğiz dedi.

*Tamam.. Uyandım.. İn hadi yataktan. Zıplama tepemde. Başım dönüyor biliyorsun. Sen şimdi git biraz onlarla konuş. Oyala onları annen hazırlansın. On dakikaya gelirim. Tamam mı bebeğim?

-Tamam anne. Ben onları oyalarım, zaten çok kolay.

*Öyle mi? Nasıl kolaymış acaba?

-Çünkü herkes beni çoookk seviyor. Ben ne dersem yapıyorlar anne. Bu çok güzel öyle değil mi? Batuhanlar kadar kalabalığız artık bizde. Çokk mutluyumm. Keşke gitmeseler.

Simge, git onları oyala dediği oğlunun hâlâ yanıbaşında ona birşeyler anlatıyorken yattığı yerden doğruldu. Terliklerini giyip banyoya doğru giderken oğlunun soru sorar tavırdaki -Anne demesi üzerine