Bölüm 54

14.3K 715 48
                                    


(Kapak fotoğrafındaki beyi Yamanmış gibi hayal edelim)

( Bu arada Yaman karakteri için seçtiğim foto model gerçekte biraz kısaymış. Azıcık hayal kırıklığım var bu yüzden. Adamı boylu poslu, kapı gibi biri olarak tasvir etmiştim çünkü. Her neyse.. Başlıyorum ben ufaktan :)

Simge aynanın karşında görünüşüne bakıyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Simge aynanın karşında görünüşüne bakıyordu. Üzerindeki siyah kot kumaşından askılı elbisesi ve bilekten bağcıklı ince topuklu, bantlı ayakkabısı ile klasik tarzla spor tarzı uyumlu kombinlediğini umuyordu. Bu akşam ki buluşmalarında nereye gideceklerini Yamana günler öncesinden sormuştu ama  Yaman akşam için gidecekleri yerle ilgili ser verip sır vermediği için ne giymesi gerektiğini ona sormak zorunda kalmıştı.

''Gideceğimiz yer çok ağır giysilere gerek olmayan bir yer. Ne istiyorsan onu giyebilirsin bebeğim.''

''Küçük bir ip ucu verseydin keşke. Çok merak ediyorum gerçekten.''

''Veremem bebeğim. O zaman sürprizin bir anlamı kalmaz. Ama sen bana bir öpücük verebilirsin geldiğimde. Belki o zaman kulağına fısıldamam için gereken motivasyonum olur.''

''Hah. Çok beklersin.. Sadece tokalaşsam şükret bence.. Merak etmeye dayanamadığımı biliyorsun..''

''Tokalaşmak mı? Ha ha ha.. Sence ben sadece tokalaşmaya şükredecek bir adam mıyım? Sevgilim, beni iyi tanıyorsun oysa.. Toplantıya girmek zorunda olmasam tokalaşmak için uzattığın elinin parmak uçlarından öpmeye başlayıp nerelere kadar ulaşacağımı uzun uzun anlatırdım sana. Öpüyorum seni en sevdiğim yerinden.. Görüşürüz bebeğim.'' demiş, sonrasında her telefon konuşmalarında onu sıkıştırmasına rağmen söylememişti.

Sanki o karşısındaymış gibi ;

''İnatçı keçi ne olacak...'' diyerek kendi kendine söylendi Simge. Saate baktığında Yaman'ın her an kapıyı çalabileceğini düşünerek omuz çantasına mini bir cüzdan ve cep telefonunu sıkıştırdı. Son anda rujunu da çantasına yerleştirdi ve omzuna attığı çantayla yeniden nasıl göründüğüne baktı. Görüntüsünden emin olduktan sonra salona geçti. Kıvanç'ı arayıp aramaması gerektiğini düşünürken  çalan kapıyla birden heyecanlandı. Günlerdir heyecanla beklediği büyük randevu sonunda başlıyordu. Bir kaç hızlı adımla sokak kapına ulaştı ve sabırsızlıkla kapıyı açtı. Yaman koyu mavi ceketinin içine giydiği beyaz gömleği ve kucağında tuttuğu güller ile günlerdir süren kalp çarpıntısının daha da artmasına neden olmuştu. Yüzündeki o her zamanki kendinden emin yamuk gülüşüyle ona bakıyordu. Simgenin onu baktığı gibi o da Simgeye beğeni dolu bakışlarla bakıyordu. Kapının eşiğinden içeri bir adım atan Yaman, elinde tuttuğu güllerle dolu buketi uzattı. Boştaki kolunu uzatarak Simgeyi belinde sarıldı ve neredeyse burun buruna gelecek şekilde durdu..

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tutkunun BedeliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin