KAVUŞALIM GÜN BATIŞINDA •Texting•

32.Bölüm

32.Bölüm: Elveda deme bana...
'Sen benim söylenmeyen sözlerim...'

---

Hidra: Seninle konuşmayalı uzun zaman oldu sevdiğim.

Hidra: Yani bana göre uzun zaman oldu.

Hidra: Oysa ki, sen benim her zaman yanımda olurdun zaten değil mi?

Hidra: Ama bak,

Hidra: Şu son bir aya bir bak.

Hidra: Bilinmeyen, kutular, Hale'nin olayları, pislik Ensar bunların hepsi bizi birbirimize uzak etti.

Hidra: Sana yazamıyordum belki ama,

Hidra: Her dakika, her saniyem de seni düşünüyordum.

Hidra: Her akşam aklımdasın.

Hidra: Şuan olduğun gibi...

Hidra: Sen benim söylenmeyen sözlerim oldun Cenk.

Hidra: Kimseye hissettiklerimden tek kelime edemezken, sana gelip yazdım.

Hidra: Sanki acımı hissedip yanıma gelebilecekmişsin gibi hissettim.

Hidra: Sanki ben bağıra çağıra ağlasam sen kapıdan içeriye girecek ve bana sarılıp sakinleştirecekmişsin gibi hissettim.

Hidra: Özür dilerim sevgilim...

Hidra: Bunları hissettiğim için, olamayacak şeyler için hayal kurduğum için özür dilerim.

Hidra: Bazen, sizin eve gittiğimde odanın önünden geçiyorum da hala sen kokuyorsun biliyor musun?

Hidra: Birden sen çıkacakmışsın da beni orda yakalayacakmışsın gibi geliyor.

Hidra: Sonra pis pis sırıttığın aklıma geliyor ve donup kalıyorum.

Hidra: Ne güzelmiş değil mi o günler?

Hidra: Kıymetini bilememişiz.

Hidra: Yeterli gelmemiş onca yaşadıklarımız.

Hidra: Şimdi ise hep yaşayamadığımız anları hayal edip bile bile kendimizi üzüyoruz.

Hidra: Sen gelirsin diye hiçbir şey yapmıyorum.

Hidra: Hiçbir hayalimi gerçekleştirmiyorum.

Hidra: Kocaman sarılmalar biriktiriyorum sana.

Hidra: Gün sayıyorum...

Hidra: Ve gün saymanın insanı delirttiğini öğrendim.

Hidra: Bazen diyorum ki,

Hidra: Keşke hep çocuk kalsaydık.

Hidra: İçimiz değil de dizimiz kanasaydı.

Hidra: Gidişine değil de,

Hidra: Sadece saçımı çekişine kırgın kalsaydım.

Hidra: Özledim...

Hidra: Söyleyeceklerim bu kadar kısa ve derin.

Hidra: Kilometrelerce özledim çocuk...

***