16

1 0 0
                                    

September 21, 2018

Today is our Acquaintance Party. Nakakatuwa lang. Tutugtog si Tyrone. He's a drummer. Lumalaban din sila ng mga kabanda nya at kaibigan pag may battle of the band sa lugar nila.

He's musically inclined. I can sense na he's talented. And I believe that in him.

These past few days hindi kami nagkakachat at nagkakasama kasi more on pagpapractice sya kasama yung mga kabanda nya since lalaban nga sila mamaya.

Wala din kaming klase simula September 18-21,2018 kasi ngayon ginaganap ang Sports Fest ng school namin.

Nabanggit din nya na lalaban sya ng Chess. Ako naman, since hanggang laro laro lang ako, wala akong sinalihan. Ewan ko ba, kahit gusto kong matuto, ayaw sakin ng sports.

Maya maya lang magsstart na ang Acquaintance Party namin pati na din ang Acceptance para sa aming mga freshmen.

*************

Nang magstart na ang program, ewan ko ba pero laging hanap ng mga mata ko si Tyrone kahit pa may slight na tampo ako dun. Wanna know why?

Kasi naman, within 3 days, from 18-20, sobrang bihira lang kaming magkasama, kahit magkausap. Sa chat? Bihira lang din kasi either may practice sila or may gawa sya. And I can understand that.

Tsaka who am I? No one. Also, hindi naman 'kami' e.

Yes. No labels. M.U. lang kami.

Give it a meaning, go ahead. I won't mind. Pero sa pagkakaalam ko, M.U. kami, we have Mutual Understanding-- pareho ang nararamdaman sa isa't isa.

Well, at least, sa pagkakaalam ko. Since, wala syang sinasabi. But by observing his actions, may something. Yet, I try my hardest na pigilan na umasa kasi wala naman syang sinasabi or anything, meaning is that walang kasiguraduhan pa ang lahat pero I admit, nagmemelt talaga ang puso ko unti unti.

So, yeah, in that three days, nakikita ko sya sa school, kasama nya yung isa naming kaklase, actually, president of our class.

I remember, one time, nasa may upper part ako ng bench at nasa lower part si Miss President, nung dumating sya, sinundan ko lang sya ng tingin. Alam kong napansin nya ako. Hindi naman sya manhid para di maramdaman na may nakatingin sa kanya e. Well, more like, titig.

Nagdiretso sya sa part nina Miss Pres. I took a deep breath at inisip nalang na di nya ako napansin, and that yung part na yun lang yung madaling maupuan. Maybe he's just tired sa practice.

Pero, why? Bakit kung makasandal sya at makipagkulitan kay Miss Pres--- erase!

Yep! I'm getting jealous because of that!

Why? What's so wrong of being jealous even though we don't have a thing going on between us?

May nararamdaman ako para sa kanya. That's it.

And as far as I know, jealousy is wrong if first, you don't have a label, second, you demand something or too much, and third, you don't have a label yet you demand things.

And I don't demand things to him. I know my limits.

Another, may time din na ako na yung lumapit sa part nila para mapansin nya ako.

Hindi naman mahirap gawin yun since nasa side nila yung isa kong kaibigan.

Then, this time, sure na ako na nakita nya ako. Nagkangitian kami e.

And then, may kinukuhang waiver sa part ng Dean's Office. Nakakuha na yung dalawa kong kaibigan. Nung makita nya at malaman kung san nakakakuha nun, nakakalugmok ang sumunod na nangyari.

Her SideTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon