Kol Mikaelson Fanfiction

Κεφάλαιο 1

Sandra: Madison πάω για ποτό
Madison: Από τώρα θα πας ρε Sandra είναι 21:00 μ.μ
Sandra: Ναι σιγά δεν είναι πολύ νωρίς.
Madison: Καλά πήγαινε.
Sandra: Θες να έρθεις;
Madison: Μπα θα κάτσω σπίτι βαριέμαι να βγω!
Sandra: Οκευυ. Τα λέμε!
Πήρα την μηχανή μου για να πάω στο μπαρ. Δεν ήταν πολύ μακριά οπότε δεν άργησα να φτάσω. Μόλις έφτασα πάρκαρα τη μηχανή μου και μπήκα μέσα.
Sandra: Γεια σας θα ήθελα ένα ουίσκι... διπλό
Μπάρμαν: Θέλω να δω την ταυτότητα σου μικρη
Sandra: Α ναι μισό.
Μπάρμαν: Εντάξει ουίσκι μου είπες;
Sandra: Ναι διπλό.
Μπάρμαν: Α ναι διπλό είπες το ξέχασα.
Εγώ χαμογέλασα και μου χαμογέλασε και αυτός.
Μπάρμαν: Ορίστε.
Sandra: Ευχαριστώ ( πήρα το ποτήρι με το ουίσκι και το ήπια όλο κατευθείαν).
Μετά από λίγο ζήτησα άλλο ένα και το ήπια και αυτό κατευθείαν. Μόλις ήπια και το δεύτερο άρχισα να ζαλίζομαι λίγο γι'αυτό βγήκα έξω για να με χτυπήσει καθαρός αέρας στο πρόσωπο. Όταν πήγα να μπω μέσα κάποιος με τράβηξε απ'το χέρι γύρισα να δω και ήταν ένας απ'τους αρχέγονους βρικόλακες.
??: Γεια σου μικρη.
Sandra: Εμ γειαα.
Άπλωσε το χέρι του και συστήθηκε.
??: Kol χάρηκα
Sandra: Sandra( είπα και άπλωσα και γω το χέρι μου αν και τον ήξερα ήδη)
Kol: Sorry γι'αυτό που θα σου κάνω άλλο πεινάω πολύ ( είπε και πήγε να με δαγκώσει στο λαιμό)
Sandra: Και γω sorry γι'αυτό ( είπα και πριν προλάβει να με δαγκώσει του προκάλεσα πονοκέφαλο και αυτός έπεσε κάτω και έπιανε το κεφάλι του. Εγω έφυγα γρήγορα πήρα την μηχανή μου και γύρισα σπίτι).
Kol: Θα το πληρώσεις αυτό μικρή.

Γύρισα τον κοίταξα και γέλασα αφου κανένας βρικόλακας δεν μπορεί να με πειράξει γιατί ή θα τον δαγκώσω ( ένας λυκάνθρωπος μπορεί να σκοτώσει έναν βρικόλακα άμα τον δαγκώσει εκτός απ'τους αρχέγονους. Οι αρχεγονοι δεν μπορούν να σκοτωθούν μόνο θα έχουν συμπτώματα) ή θα του προκαλέσω πονοκέφαλο κλπ.
Μόλις έφτασα σπίτι έτρεξα γρήγορα και μπήκα μέσα. Η Madison καθόταν στο καναπέ και έβλεπε τηλεόραση, όταν άκουσε ότι μπήκα γύρισε με κοίταξε και με είδε λίγο αναστατωμένη.
Madison: Τι έγινε και είσαι έτσι;
Sandra: Παραλίγο να με δαγκώσει ένας αρχέγονος βρικόλακας αλλά του προκάλεσα πονοκέφαλο και ξέφυγα.
Madison: Ευτυχώς. Να προσέχεις.
Sandra: Εγώ τουλάχιστον μπορώ να προστατευτώ γιατί είμαι και μάγισσα και λυκάνθρωπος εσύ να προσέχεις που είσαι θνητή.
Madison: Καλαα ( μου είπε και φάνηκε να την πείραξε λίγοο).
Sandra: Sorry αν σε πείραξε απλά πρέπει να προσέχεις πολύ.
Madison: Ναι το ξερω( είπε με αναστεναγμό). Θέλω και γω όμως να γίνω κάτι υπερφυσικό σαν εσενα.
Sandra: Πίστεψε με δεν είναι και πολύ ωραία να είσαι κάτι υπερφυσικό.
Madison: Όχι Sandra είναι. Εγώ είμαι θνητή και δεν μπορώ να κάνω τίποτα αν με πειράξει κάποιος πχ βρικόλακας , ενώ εσύ μπορείς ή να τον δαγκώσεις ή να του προκαλέσεις πονοκέφαλο κλπ.
Sandra: Κοίτα ξέρω ότι ακούγεται τέλειο να είσαι κάτι υπερφυσικό αλλά πραγματικά δεν είναι όπως ακούγεται και φαίνεται.
Madison: Καλά τέλος πάντων πάω για ύπνο αύριο έχουμε μάθημα.
Sandra: Οκευ καληνύχτα.
Madison: Καληνύχτα.
Πήγα πάνω έβαλα της πυτζάμες μου και ξάπλωσα να κοιμηθώ.

Επόμενη μέρα...

Ντριν ντριν. Χτυπούσε το ξυπνητήρι το έκλεισα και ξανακοιμήθηκα, μετά από 5 λεπτά ξαναχτύπησε το έκλεισα και πήρα την απόφαση να σηκωθώ. Ετοιμάστηκα και κατέβηκα κάτω για να πάρω πρωινό. Η Madison τα είχε ετοιμάσει όλα και έτρωγε.
Sandra: Καλημέρα.
Madison: Καλημέρα Sandra.
Φάγαμε βάλαμε παπούτσια και άνοιξα την πόρτα για να φύγουμε. Μόλις την άνοιξα είδαμε τον Kol να είναι απ'έξω και κατευθείαν την έκλεισα.
Sandra: Madison εσύ μείνε εδώ πάω έξω απ'ότι φαίνεται ο Kol θέλει να πονέσει δεν του έφτασε ο πόνος που του προκάλεσα χθες. Τέλος πάντων μην βγεις έξω περίμενε εδώ, θα σου πω εγώ ποτέ να βγεις.
Madison: Οκευ πρόσεχε όμως.
Της χαμογέλασα και βγήκα έξω.
Sandra: Απ'ότι φαίνεται δεν σου έφτασε ο πόνος σου προκάλεσα χθες.
Kol: Μαγισσούλα μην τα βάζεις μαζί μου δεν θα σου βγει σε καλό.
Sandra: Αυτό θα το δούμε ( του είπα και μεταμορφώθηκα σε λύκος).
Kol: Οουυ κάτσε είσαι και λυκάνθρωπος ( είπε και με κοιτούσε με γουρλωμέναμε μάτια)
Πήδηξα πάνω του και τον δάγκωσα. Αυτός έπεσε κάτω λιπόθυμος. Εγώ έγινα πάλι άνθρωπος και είπα στην Madison να βγει εξω.
Madison: Omg πρώτα φορά σε είδα να γίνεσαι λύκος.
Sandra: Και τελευταία. Δεν πρόκειται να μεταμορφωθω ξανά.
Madison: Γιατί ήταν τέλειο.
Sandra: Καλά εσένα όλα τέλεια σου φαίνονται (Είπα και γελάσαμε και οι δύο). Τέλος πάντων άντε πάμε θα αργήσουμε.
Madison: Ωχ ναι καλά λες σε 2 λεπτά χτυπάει το κουδούνι. Πάμε γρήγοραα!
Μόλις φτάσαμε μπήκαμε στην τάξη (το κουδούνι είχε χτυπήσει εδώ 10 λεπτά )
??: Μπα θυμηθηκατε να έρθετε ( μας είπε ο καθηγητής με ένα ύφος)
Sandra: Συγγνώμη δεν θα ξαναργήσουμε. Μπορούμε να μπούμε;
??: Καλά μπείτε αλλά για πρώτη και τελευταία φορά σας αφήνω.
Sandra: Εντάξει ( του είπα χαμογελώντας ενώ από μέσα μου τον έβριζα).

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
Γεια σας παιδιά αυτή είναι η καινούργια μου ιστορία την προηγούμενη την διέγραψα γιατί δεν μου άρεσε πολύ, αυτή η ιστορία είναι βασισμένη σε έναν απ'τους αγαπημένους μου ηθοποιός του the vampire diaries και του the originals. Ελπίζω να σας άρεσει. Κάντε like και comments και πείτε μου αν σας αρέσει.
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~