Kol Mikaelson Fanfiction

κεφάλαιο 20

Marcel: Sandra καλό θα ήταν σήμερα να μην πας στη σχολή.
Sandra: Μα...
Marcel: Μην το διακινδυνεύεις
Sandra: Εντάξει.
Madison: Καλημέρα. Sandra πα- ακόμα δε ντύθηκες;
Sandra: Δεν θα έρθω (λέω στεναχωρημένη)
Madison: Τι; Γιατί;
Sandra: Γιατί... δεν μπορώ (είπα και έτρεξα στην κουζίνα)

Marcel's P. O. V.

Madison: Sandra περίμενε λίγο (είπε και προχώρησε προς την κουζίνα αλλά την σταμάτησα)
Marcel: Αστην.  Είναι στην αλλαγή και προσπαθεί να κρατηθεί για να μην πιει το αίμα σου. Μην της το κανεις πιο δύσκολο. (είπα και εγνεψε)
Madison: Εντάξει πάω. (λέει ανοίγοντας την πόρτα)

Όταν έφυγε πήγα στην κουζίνα για να κάτσω με την Sandra, όμως όταν πήγα δεν ήταν εκεί. Το μόνο που υπήρχε ήταν 4 αδια σακουλάκια που πριν περιείχαν αίμα. Κοίταξα στον κήπο αλλά δεν την βρήκα, μετά πήγα στην πισινά για να δω αν είναι εκεί αλλά ούτε εκεί ήταν. Υπέθεσα ότι θα είναι με τον Lucifer και την Chloe οπότε τους πήρα τηλέφωνο. Μη ρωτήσετε που βρήκα τους αριθμούς τους, η Sandra άφησε εδώ το κινητό της οπότε μπήκα στις επαφές.
Μπιπ μπιπ

- Ναι
- Lucifer;
- Ποιος είναι;
- Ο Marcel είμαι.
- Τι θες;
- Είσαι με την Sandra;
- Όχι γιατί (λέει και χωρίς να απαντήσω του το έκλεισα)

Με ποιον μπορεί να είναι αν δεν είναι με τον Lucifer; Με τον Kol. Πως δεν το σκέφτηκα νωρίτερα.
Μπιπ Μπιπ

- Ποιος
- Έλα Κol ο Marcel ειμαι
- Τι θες
- Είσαι μαζί με την Sandra;
- Ν- όχι όχι δεν είμαι
- Την άκουσα έρχομαι από εκεί.

Πήρα τα κλειδιά της μηχανής της Sandra και πήγα στο σπίτι του Κol. Χτύπησα την πίστα και μου άνοιξε η Rebekah, αυτόματα την φίλησα και έτρεξα προς τα μισά για να βρω την Sandra.

??: Είναι πανω
Marcel: Εε;
Klaus: Η Sandra είναι πάνω μαζί με τον Kol. Στο δωμάτιο του.
Marcel: Α εντάξει (λέω και ανεβαίνω πάνω)

Έμενα παλιά εδώ οπότε ξέρω ποιο είναι το δωμάτιο του Kol. Έτσι άνοιξα την πόρτα χωρίς να χτυπήσω και βρήκα την Sandra να πίνει αίμα. Κοίταξα κάτω και είδα αλλά 5 αδια σακουλάκια όπου μέσα είχαν αίμα. Την πλησίασα και τις πήρα το σακουλάκι από το χέρι.

Sandra: Τι κάνεις; (λέει νευριασμένη)
Marcel: Εγώ ή εσύ τι κάνεις
Kol: Marcel φύγε
Marcel & Sandra: Εσύ σκάσε (είπαμε ταυτόχρονα και αυτός σήκωσε τα χέρια του ως ένδειξη ότι παραδίνεται)
Marcel: Sandra σε παρακαλώ πάμε σπίτι (είπα πιάνοντας τα χέρια της)
Sandra: Όχι (είπε και πήρε τα χέρια της από τα δικά μου) δεν θα κάνω ότι θες εσύ. Φύγε
Marcel: Sandra π-

Sandra's P. O. V.

Sandra: Φυγε (είπα, τεντωσα τα χέρια μου και τον έβγαλα έξω από το δωμάτιο με την μαγεία μου) Π... Πως το... Το έκανα... Αυτο;
Kol: Δεν ξέρω (είπε και εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα ο Marcel)
Marcel: Sandra τι ήταν αυτό;
Sandra: Δ... Δε ξέρω
Marcel: Πάμε σπίτι τώρα και δεν δέχομαι αντιρίσεις. (είπε, με τράβηξε από το χέρι και με την υπερταχυτητα που έχουμε μέσα σε 10 δευτερόλεπτα ήμασταν σπίτι)

Μπήκαμε μέσα και καθίσαμε στον καναπέ χωρίς να μιλάμε για αρκετή ώρα, μέχρι που είπα να σπάσω αυτή τη σιγή.

Sandra: Marcel πραγματικά δεν ξερω πως έκανα μαγικά.
Marcel: Γιατί έφυγες για να πας εκεί;
Sandra: Ήθελα να δω τον Kol.
Marcel: Δηλαδή εσείς οι δύο τώρα είστε μαζί;
Sandra: Περίπου
Marcel: Α οκευ
Sandra: Συγγνώμη😞
Marcel: Δεν πειράζει (είπε ξεφυσωντας)  Ξέρεις ότι δεν μπορώ να σου θυμώσω. Σ' αγαπάω και γιαυτό  θέλω να προσέχεις. (είπε και με αγκάλιασε)
Sandra: Εντάξει. Και γω σε αγαπώ.
Marcel: Θες να βγούμε; (είπε και βγήκα από την αγκαλιά του)
Sandra: Μα δεν μπορώ να είμαι με πολύ κόσμο.
Marcel: Θα κάνουμε μια δοκιμή και αν δω ότι δεν μπορείς να συγκρατηθείς θα φύγουμε.
Sandra: Εντάξει. Α δεν σου πα η Freya μου έφταιξε δαχτυλίδι για να μπορώ να βγαίνω στον ήλιο.
Marcel: Το είδα. Αντε πήγαινε ντύσου τώρα γιατί από ότι βλέπω τα ρούχα πως φοράς τώρα είναι λερωμένα, με αίμα (είπε και γελάσαμε)
Sandra: Ναι πάω (λέω, του δίνω ένα φιλί στο μάγουλο και πάω τρέχοντας πάνω)

Μπήκα στο δωμάτιο μου διάλεξα τι θα φορέσω και πήγα να κάνω μπάνιο. Όταν τελείωσα ντύθηκα

Στέγνωσα τα μαλλιά μου, ψέκασα λόγο άρωμα και κατέβηκα κάτω. Πήγα στην κουζίνα για να πάρω το κινητό μου και ύστερα πήγα στο σαλόνι όπου ήταν ο Marcel για να φύγουμε.

Sandra: Πάμε;
Marcel: Πάμε
Sandra: Με την μηχανή μου θα πάμε;
Marcel: Ωχ η μηχανή
Sandra: Τι έγινε με την μηχανή; (είπα και σταύρωσα τα χέρια κατω από το στήθος μου)
Marcel: Εμ την ξέχασα στο σπίτι του Klaus.
Sandra: Τέλεια. (είπα ειρωνικά) Και με τι θα πάμε;
Marcel: Με το αυτοκίνητο του φίλου σου το Lucifer.
Sandra: Τι;
Marcel: Πάρτον τηλέφωνο και πες του αν μπορουμε να πάρουμε το αυτοκίνητο του.
Sandra: Καλά περίμενε (ειπα και τον πήρα τηλέφωνο)
Μπιπ Μπιπ

- Κανόνισε να μου πεις ότι έπαθε κάτι η Sandra και θα πεθάνεις.
- Eμ Lucifer η Sandra είμαι.
- Sandra, είσαι καλά;
- Ναι μια χαρά είμαι. Μπορείς να μου κάνεις μια χάρη;
- Ότι θες
- Ωραία μπορώ να πάρω για λίγο το αυτοκίνητο γιατί θέλούμε να παμε με τον Marcel να φάμε.
- Α εντάξει ελάτε από εδώ ξέρετε σε ποιο ξενοδοχείο μένω;
- Ναι ναι
- Εντάξει. Αντε τα λέμε
- Μπαιι (είπα και το έκλεισα)